اهالی معتقدند که این مکان، مزار و قبر «قاسم بن محمد بن ابی بکر قحافه» و پدر «ام فروه» می‌باشد که درختی بر آن روییده و پیرامون آن را دیواره‌ای سنگی و مشبک محصور کرده است.
ام فروه، همسر امام باقر (علیه‌السلام) و مادر بزرگوار امام صادق (علیه‌السلام) است.
این بقعه ( مزار شاهزاده قاسم) مربوط به دوره صفویه دارای فضایی به نام چله خانه به عنوان مکانی برای عبادت است. ایوان‌های بنای مزار به وسیله کاربندی مزین شده و ورودی آن محسوب می‌شود.
محراب این بنای تاریخی به صورت نیمه هشت ضلعی ایجاد شده و با طرح‌های حصیری و آجری و نقوش گیاهی تزئین شده است. دایره‌های اطراف محراب نیز در نگاه اول ۱۲ بار مکتوب به نام‌های علی و محمد است، اما در واقع این عبارت «اللهم صل علی محمد و آل محمد» است که بر آن نقش بسته است. کتیبه‌های باقی مانده نشان می‌دهد این بنا در سال هزار و ۶۰ هجری قمری ساخته شده است.