فوتبال هرچقدر مدرنیزه شده باشد و باشگاه‌ها سعی کنند، متکی به یک مهره نباشند، باز هم ستاره‌ها نقش تعیین‌کننده‌ای در سرنوشت بازی‌ها ایفا می‌کنند.
مثل یامگا که آچار فرانسه استقلال است.
مهرماه ۱۴۰۰ بود که یک فرانسوی آفریقایی‌تبار با شمایل نزدیک به ویل اسمیت ستاره هالیوود، از لیگ دانمارک به جمع آبی پوشان ملحق شد.
اولین بازی او همراه بود با دبل مقابل گاندو‌های نصف جهان. یامگا که در اصل یک مدافع راست بود، در لیگ بیست و یکم در پست وینگر- مهاجم، عصای دست فرهاد مجیدی سرمربی وقت استقلال شد و با به ثمر رساندن ۱۰ گل نقش غیرقابل‌انکاری در قهرمانی تاریخی این تیم ایفا کرد.
پس از جدایی فرهاد مجیدی و سپرده‌شدن سکان هدایت استقلال به ریکاردو ساپینتو، یکی از ستارگان نسل طلایی پرتغال، کوین یامگا به پست تخصصی خود بازگشت.
قطع به یقین دوندگی بالا و خستگی‌ناپذیری، بارزترین مشخصه یامگا است. طبیعتاً خستگی و فرآیند تصمیم‌گیری با یکدیگر رابطه‌ای معکوس دارند. ایستادن پشت ضربه پنالتی در واپسین دقایق بازی که کاری بسیار سخت است و تبدیل به گل کردن آن، پس از ۹۰ دقیقه دوندگی، نشان از آمادگی بدنی بالای او و بیگانه‌بودنش با واژه خستگی دارد.
نکته قابل توجه دیگر در مورد ستاره فرانسوی استقلال این است که او در طول دوران فوتبالی‌اش فقط یک بار دچار مصدومیت شده و آن هم پس از چند روز به میادین بازگشته است.
کوین یامگا اگرچه در در پازل تاکتیکی ساپینتو از دروازه حریفان دور شده؛ اما با ثمر رساندن شش گل در کنار مهدی قائدی برترین گلزن آبی‌های پایتخت در فصل جاری است، او همچنین پس از شیخ دیاباته که حالا پیراهن رقیب سنتی آبی‌های پایتخت را بر تن دارد، عنوان دومین گلزن برتر خارجی تاریخ استقلال را یدک می‌کشد.
با توجه به بازی‌های اندکی که تا پایان فصل باقی مانده، بسیار بعید است که این مدافع بتواند جایگاه دیاباته را تصاحب کند؛ اما فوتبال است و هزار اتفاق غیرقابل پیش‌بینی.