یک پژوهشگر پژوهشگاه هوا و فضا گفت: کپسول زیستی سرنشین دار در مقیاس زیر مداری است و هدف از طراحی و اجرای این پروژه، دستیابی به توان ارسال انسان به فضا است.
به گفته وی در این پروژه موجود زنده تا فاصله ۱۳۰ کیلومتری به فضا ارسال و بعد از انجام ماموریت محول شده به زمین باز گشته و یک فرود به جو خواهد داشت.
او بیان کرد: فرود به جو و برگشت این کپسول زیستی به زمین، به وسیله چترهایی انجام می شود. این کپسول زیستی دارای جعبه الکترونیکی و محفظه حیات برای زندگی موجود زنده است.
او ادامه داد: در حال حاضر شش کشور در حوزه ارسال موجود زنده به فضا موفق شده که ایران یکی از این کشورها است. سازه این کپسول خاص بوده و استفاده آن را بهینه خواهد کرد.
او گفت: بر اساس سند توسعه فضایی تا سال ۱۴۱۴ باید به کپسول زیستی مداری برسیم.
خصوصا در علم حرف مفت زدن و چرت گویی.