آزمایشگاه (UCL) در دانشگاه غرب انگلستان (UWE Bristol)، مادربرد قارچی خود را در مجله Popular Science به نمایش گذاشته است. این آزمایشگاه، از روش‌های عجیب در علوم رایانه، مانند wetware که به کاربرد مفاهیم سخت افزار و نرم افزار برای موجودات زنده تمرکز دارد، استفاده می‌کند.
قارچ‌ها با استفاده از میسلیوم که رشته‌های باریکی به اندازه یک نخ هستند، به یک شبکه ریشه‌ای در زیر زمین متصل می‌شوند. مادربرد قارچی از میسلیوم به عنوان رسانا و جایگزینی برای سایر اجزای الکترونیکی مانند پردازنده یا حافظه استفاده می‌کند.
در مطالعه قبلی، محققان نشان دادند که قارچ‌ها می‌توانند از طریق سیگنال‌های الکتریکی و با استفاده از میسلیوم با یک دیگر ارتباط برقرار کنند؛ بنابراین میسلیوم قادر به ارسال و دریافت سیگنال‌های الکتریکی و حفظ حافظه است.
نورون‌های مغز انسان از فعالیت‌های جهشی برای ارتباط استفاده می‌کنند و تحقیقات آداماتزکی نشان می‌دهد که میسلیوم از چنین مدل مشابه استفاده می‌کند. در نتیجه، دانشمندان می‌توانند از وجود یا عدم وجود یک جهش به عنوان مبنای صفر یا یک استفاده کنند، دقیقا شبیه به زبانی که رایانه معمولی از آن استفاده می‌کند.
علاوه بر این، آداماتزکی تأکید کرد که اگر محققان، میسلیوم را در دو نقطه جداگانه تحریک کنند تا رسانایی را افزایش دهند، می‌توانند سرعت و اطمینان از ارتباطات را افزایش دهند. این فرآیند به رشد حافظه کمک می‌کند.
کامپیوتر‌های قارچی از نظر عملکرد نمی‌توانند با کامپیوتر‌های معمولی با CPUهای فوق العاده، رقابت کنند. با این حال، این کامپیوتر‌های قارچی مزایایی دارند. مثلا آن‌ها می‌توانند خطا‌های پیشرفته را به دلیل قابلیت خود مولدی و قابلیت پیکربندی مجدد، به میزان بیشتری تحمل کنند. علاوه بر این، رایانه‌های قارچی حداقل انرژی را مصرف می‌کنند، بنابراین راندمان انرژی بالایی دارند.
محقق اصلی این طرح در مصاحبه‌ای با مجله Popular Science گفت: درحال حاضر فقط انجام مطالعات قابل اجرا ممکن است. ما فقط نشان می‌دهیم که امکان پیاده سازی این مسئله وجود دارد و می‌توان مدار‌های منطقی پایه و مدار‌های الکترونیکی پایه را توسط میسلیوم پیاده سازی کرد.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما