هنر، یکی از رساترین، دقیق‌ترین و ماندگارترین شیوه‌های بیان و زبانی بدون مرز و بین المللی است. از این رو، هنرمند به ویژه در حوزه هنرهای تجسمی، آثاری که خلق می‌کند از وجود و روح او نشأت پیدا می‌کند؛ به طوری که شاید، اثر هنری خلق شده اش با هیچ ادبیات و کلمه‌ای قابل توصیف و بیان نباشد.
سمیه ولیان، مدیر امور استان‌های شورای ارزشیابی و نظارت بر نمایش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، درمورد لزوم توجه بیش از پیش به هنرهای تجسمی و انبوه ظرفیت‌های موجود در این بستر، بیان کرد: در عصر حاضر، آن طور که باید از هنرهای تجسمی استقبال نمی‌شود و این موضوع، به این خاطر است که هنرمند در انزوای خود به خلق اثر هنری اش می‌پردازد و تبلیغ، بیان و شیوه‌هایی که در هنرهای دیگر صورت می‌گیرد متفاوت از هنر تجسمی است و روی اقتصاد این هنر تأثیر گذاشته است تا جایی که شاهد سرمایه گذاری زیادی روی هنرهای موسیقی، تئاتر، سینما و... هستیم، اما در هنرهای تجسمی بدین صورت نیست. به خاطر این که در نهایت، آن را در قالب یک تابلو می‌بینیم و استقبال کمتری از آن می‌شود و هنرمندان هنرهای تجسمی، بیشتر، این هنر را هنرمندانه پیش برده اند تا این که بخواهند آن را به صورت اقتصادی هم، پیش ببرند.
او گفت: با توجه به منابع بسیار غنی که در پیشینه فرهنگی‌مان داریم می‌توانیم آثار هنری خلق کنیم که بدون شک، بسیار غنی‌تر و جدیدتر از آثار هنری غرب و آمریکا باشند. زیرا آثار هنری که بر اساس پیشینه فرهنگی ما تولید شده اند از لحاظ اقتصاد هنر بسیار موفق عمل کرده اند.
ولیان ادامه داد: گستردگی ما در حوزه هنرهای تجسمی، شامل دو جنبه است؛ یک جنبه مثبت و دیگری جنبه منفی. جنبه مثبت این است که ما ابداعات و فعالیت‌های مختلف هنری را داریم و هنر از بحث این که صرفاً برای یک قشر خاص باشد، خارج شده است و عموم مردم هم می‌توانند برای حتی سرگرمی و سطوح پایین‌تر و نه به طور تخصصی، هنر را تجربه و لمس کنند و خلق اثر داشته باشند و این موضوع، به فهم اثر هنری کمک می‌کند و جنبه منفی اش این است که مثلاً آماری از خلق اثر هنری در سال ۱۴۰۱ داریم که کیفیت مطلوب و موردنظر را ندارد و هر دو جنبه مثبت و منفی را می‌توان با هدایت‌گری پیش برد.
او افزود: برای خلق آثار هنری باید هدایت گری داشته باشیم. مثلاً اگر هنرمندی هستید که به تازگی کارتان را شروع کرده‌اید و می‌خواهید وارد جامعه هنرهای تجسمی شوید در ابتدا باید بدانید در چه حوزه‌ای فعالیت کنید که این موضوع، به نوعی، شبیه به انتخاب رشته ها است که اولاً سطح فرد، سنجیده شود تا ببینیم نیاز جامعه و فرهنگ و اقتصاد آن در چه حوزه‌ای است؟ و سپس، هدایت گری را در این زمینه توسعه دهیم و پیش ببریم.