در سالهای اخیر، پلتفرمهای رسانههای اجتماعی به دلیل نقششان در انتشار محتواهای مختلف که میتواند به خودکشی نوجوانان و حتی به اقدامات تروریستی منجر شود، تحت نظارت فزایندهای قرار گرفتهاند و بارها پای آنها به دادگاه باز شده است. اکنون دو پرونده دیگر از این دست به دادگاه عالی آمریکا راه پیدا کرده که خانوادههای قربانیان بهطور قابلتوجهی به دنبال پاسخگویی از این شرکتها برای نقش درک شدهشان در انتشار محتواهای تروریستی هستند.
الگوریتمهای یوتیوب در خدمت داعش
دادگاه عالی آمریکا میزبان دو پرونده است که بررسی میکند که آیا غولهای فناوری مانند فیسبوک، توییتر و گوگل باید در قبال محتوای منتشر شده در پلتفرمهای خود مسئول باشند یا خیر.
اولین دادخواست استدلال میکند که الگوریتمهایی در یوتیوب، ویدیوهای تبلیغاتی داعش را توصیه میکنند که به گروه تروریستی در جذب و هدایت کارآموزان کمک میکند.
این پرونده که با نام گونزالز شناخته شده و اکنون در دست دادگاه است، پس از کشته شدن زن جوانی به نام نوهمی گونزالز در حمله داعش به پاریس مطرح شد. اعضای خانواده وی اعلام کردند که گوگل با اجازه دادن به سازمانهای تروریستی جهت پست محتوا در یوتیوب قانون ضد تروریسم را نقض کرده است. آنها همچنین گفتند که الگوریتمهای گوگل با توصیه محتوای مرتبط با داعش به کاربران، این گروه تروریستی را تبلیغ میکنند.
دو دادگاهی که تا به امروز این پرونده را بررسی کردهاند، بر این باورند که مصونیت بند ۲۳۰ نقضهای قانون ضد تروریسم را پوشش میدهد. خانواده گونزالز در تلاش برای به چالش کشیدن الگوریتم ها، این استدلال را به بالاترین دادگاه ایالات متحده میبرند.
دومین دادخواست تصمیم خواهد گرفت که آیا میتوان از شرکتهای رسانههای اجتماعی به دلیل کمک و مشارکت در یک اقدام خاص تروریسم بین المللی شکایت کرد. شاکیان این پرونده خانوادهای با نام نوراس الصاف هستند که فرزندان آنها در حمله سال ۲۰۱۷ به استانبول توسط داعش کشته شد. این خانواده اعلام کردند که شرکتهای رسانههای اجتماعی از جمله توییتر آگاهانه به داعش کمک کرده اند و قانون ضد تروریسم ایالات متحده را با اجازه دادن به منتشر شدن برخی از محتواهای مرتبط با این گروه نقض کرده اند.
توییتر قبلاً استدلال کرده بود که به لطف بند ۲۳۰ از این شکایت مصون است. در سالهای اخیر، چندین قاضی دیوان عالی به بند ۲۳۰ توجه نشان دادهاند و به نظر میرسد فرصتهایی را برای رسیدگی به پروندههای مرتبط با این قانون به وجود آورده باشند.
بند ۲۳۰ قانون شایستگی ارتباطات ایالات متحده چیست؟
این بند از قانون ۲۶ کلمهای آمریکاییها میگوید که هیچ ارائهدهنده یا کاربر یک سرویس رایانهای تعاملی نباید بهعنوان ناشر یا گوینده اطلاعات تلقی شود؛ بنابراین درصورت انتشار موارد غیرقانونی توسط کاربران، شبکههای اجتماعی باوجود این قانون راه فرار خواهند داشت و مسئولیتی برای آنها به وجود نخواهد آمد.
بند ۲۳۰ به پلتفرمهای رسانههای اجتماعی و کانالهای ویدئویی اجازه میدهد تا بدون متحمل شدن هیچگونه عواقب قانونی از محتوای اعتراضآمیز و افترا آمیز میزبانی کنند و همین دلیلی اساسی برای رشد تصاعدی اینگونه محتواها بوده است.
جف کوسف، دانشیار امنیت سایبری در آکادمی نیروی دریایی ایالات متحده، در کتاب خود با عنوان «بیست و شش کلمهای که اینترنت را ایجاد کرد» استدلال کرده که این ماده آزادی بیان آنلاین بیسابقه را تسهیل میکند!
شرکتها مدتهاست که با وجود بند ۲۳۰ تخلف کرده و درحالی که پروندههای آنها به دادگاهها راه پیدا میکند بازهم از مهلکه فرار میکنند. اگر روزنامه یا سایتی به یک فرد یا شرکت تهمت بزند، آنها حق دارند از آن سازمان شکایت کنند؛ اما طبق بند ۲۳۰، فقط شخصی که محتوای مشکل ساز را پست میکند در قبال آن مسئول است.
در صورت تغییر بند ۲۳۰، شرکتهای رسانههای اجتماعی ممکن است در قبال محتوای پست شده در سیستمعاملهای خود مسئول باشند.
در حال حاضر، با وجود بند ۲۳۰ قانون شایستگی ارتباطات آمریکا، شرکتهای فناوری باوجود منتشر شدن هرگونه محتوا در شبکههای اجتماعی مربوط به آنها از شکایت محافظت میشوند. این بند به غولهای فناوری اجازه میدهد بدون کنترل رشد کنند و اکنون درصورت موفقیت این دو خانواده و صدور حکم مخالف علیه گوگل یا توییتر میتواند پایههای قانون حاکم بر اینترنت را تغییر دهد.
در پایان، موضوع محتوای آسیبرسان در پلتفرمهای رسانههای اجتماعی یک چالش پیچیده و مداوم است. در حالی که شرکتهای رسانههای اجتماعی اقداماتی را برای رسیدگی به این موضوع انجام داده اند، واضح است که باید اقدامات بیشتری برای محافظت از کاربران در برابر اثرات مضر این قبیل محتواعها انجام شود. با پیشرفت شکایات علیه گوگل و توییتر، جالب است که ببینیم دادگاهها چگونه مسائل پیچیده حقوقی و اخلاقی موجود را بررسی میکنند.
منبع: فارس