علی محمدی رئیس اداره میراث فرهنگی تربت حیدریه گفت: این اثر که مربوط به اواخر دوران قاجاریه است از نوع آب انبار‌های خانگی و خصوصی می‌باشد.
او افزود: این نوع از آب انبار‌ها درون خانه‌های اشخاص متمول ساخته می‌شده است و گاه مخزن آن در زیر حیاط و گاه در قسمت زیرین ساختمان واقع می‌شد و از طریق پایاب یا پلکان به آن دسترسی داشتند.
رئیس اداره میراث فرهنگی تربت حیدریه با اشاره به اینکه آب انبار‌ها در مسیر قنات‌های قدیمی و در داخل بافت تاریخی شهر هستند ادامه داد: اکثر خانه‌های خان نشین و عمارت‌های داخل بافت تاریخی تربت‌حیدریه دارای آب انبار در ابعاد کوچک بودند که آب آن‌ها از قنات‌ها، روخانه‌های نزدیک شهر از جمله رودخانه شصت دره تامین می‌شد که در دهه‌های اخیر با گسترش شهرنشینی نوین، بناهای تاریخی تخریب و به زیر خیابان‌ها رفته‌اند و اکنون با ساخت و ساز‌ها و خاکبرداری‌ها، بقایای آن‌ها از دل خاک بیرون می‌زنند.
محمدی بیان کرد: در تربت حیدریه بالغ بر ۱۰ آب انبار عمومی و خصوصی شناسایی شده که نشان از اهمیت تاریخی این نوع بنا‌ها در گذشته دارد و بزرگترین این اب انبار‌ها، آب انبار شیرچهارسوق با گنجایش بیش از ۱۷۰۰ مترمکعب می‌باشد که جدیدا بازگشایی و درحال مرمت و ساماندهی می‌باشد.