پارچه‌های هوشمند واکنشی علاوه بر ارائه زیبایی قابل تنظیم همچنین می‌توانند به نظارت بر وضعیت سلامتی افراد، بهبود عایق گرمایی و ارائه ابزار‌های جدید برای مدیریت ویژگی صوتی و طراحی داخلی ساختمان کمک کنند.
این پارچه‌های جدید، یک رویکرد تازه درکنار فناوری قدیم قرار می‌دهد.
الاستومر کریستالی مایع (LCEs) در اواخر دهه ۱۹۸۰ میلادی ابداع شد. آن‌ها مواد هوشمندی هستند که می‌توانند به گرما، نور و سایر محرک‌ها واکنش نشان بدهند و در رباتیک‌های نرم به عنوان فیلم‌ها یا غشا‌های نازک استفاده می‌شوند. هر چند که این مواد (ال سی ای) به الیاف تبدیل شدند، اما تاکنون به پارچه تبدیل نشده بودند.
یک تیم از گروه تحقیقاتی طراحی مواد چندکارکردی از دانشگاه آلتو با همکاری محققان دانشگاه کمبریج انگلیس اکنون از نخ‌های تابیده (yarn) از جنس ال سی‌ای برای ساختن الیاف با استفاده از تکنیک‌های نساجی متعارف استفاده و نحوه عمل این پارچه را آزمایش کردند.
یافته‌های این تحقیق در نشریه «مواد پیشرفته» منتشر شده است.
این تیم نخ تابیده از جنس ال‌سی‌ای را در الگو‌های مختلف تهیه کرده است تا از آن پارچه صاف، ساتن، پارچه بافت جناغی (twill) بسازد. آن‌ها با استفاده از ال سی‌ای نرم یا سخت از هر الگو دو نسخه تهیه و سپس نحوه پاسخ آن‌ها به گرما از یک لامپ مادون قرمز را آزمایش کردند.
همه این پارچه‌ها با گرم شدن منقبض شدند، هر چند که پاسخ دقیق آن‌ها از الگویی به الگوی دیگر متفاوت بود. این تغییرات قابل بازگشت بوده و با کاهش دما به شکل اولیه بازگشتند.
این تیم در مرحله بعدی نخ‌های تابیده ال سی‌ای را با کتان و نایلون ترکیب کردند تا الگویی ایجاد کنند که با گرم شدن خود را به شکل مخروطی (cone) در می‌آورد. با سرد شدن پارچه این مخروط به شکل یک دایره صاف بازگشت. این اثبات مفهومی (proof-of-concept) موجب شده است که پارچه‌های هوشمند و ارتجاعی (واکنش دهنده) یک گام به واقعیت نزدیک‌تر شوند.