سیاره مشتری به دلیل اندازه عظیم خود و لکه قرمز غول پیکرش، پنجمین و نه تنها بزرگترین سیاره منظومه شمسی است، بلکه طبق گزارش مرکز سیاره‌های کوچک اتحادیه بین‌المللی نجوم (MPC)، بیشترین قمر را نیز دارد.
اخترشناسان در دو سال گذشته ۱۲ قمر جدید را در اطراف مشتری کشف کردند که تعداد کل قمر‌های آن را ۹۲ قمر می‌رساند.این کشف زحل و ۸۳ قمر تایید شده آن را از جایگاه اول خارج می‌کند. هم مشتری و هم زحل تعداد زیادی قمر کوچک دارند که گمان می‌رود قطعاتی از قمر‌های بزرگ‌تر هستند که با دنباله‌دارها، سیارک‌ها و یکدیگر برخورد کرده‌اند.
در مورد سایر سیارات منظومه شمسی، عطارد و زهره بدون ماه هستند، زمین دارای یک قمر، مریخ دارای دو قمر، اورانوس دارای ۲۷ قمر تایید شده و نپتون ۱۴ قمر است.
اسکات شپرد عضو تیمی از موسسه کارنگی گفت: MCP اخیرا قمر‌های جدیدی را به لیست خود اضافه کرده است.
شپرد در این باره گفت: امیدوارم بتوانیم در آینده نزدیک یکی از این قمر‌های بیرونی را از نزدیک تصویر کنیم تا منشا آن‌ها را بهتر تعیین کنیم.تلسکوپ‌های شیلی و هاوایی این قمر‌ها را در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ کشف و در مشاهدات بعدی مدار آن‌ها را تایید کردند.
طبق گفته اسکای و تلسکوپ، همه قمر‌های تازه کشف شده دور مشتری دور از سطح آن می‌چرخند و بیش از ۳۴۰ روز زمینی طول می‌کشد تا یک مدار را کامل کنند. ۹ قمر از ۱۲ قمر بسیار دور هستند و MPC تخمین می‌زند که مداری بیش از ۵۵۰ روز زمینی دارند. آن‌ها همچنین بسیار کوچک هستند.
اعتقاد بر این است که تنها پنج قمر از نه قمر دور دارای قطری بیش از پنج مایل هستند.همین ۹ قمر مدار‌های قهقرایی هم دارند. قمر‌ها در جهت مخالف چرخش مشتری به دور آن می‌گردند.
به گفته شپرد، مدار‌های رتروگراد به این معنی است که تأثیر گرانشی عظیم سیاره ممکن است قمر‌ها را جذب کرده باشد و کوچکتر‌ها ممکن است بقایای بزرگترین اجرام آسمانی باشند که بر اثر برخورد از هم جدا شده‌اند.
همچنین می‌توان انتظار داشت در چند سال آینده اطلاعات بیشتری در مورد قمر‌های مشتری بدانیم. آژانس فضایی اروپا (ESA) کاوشگر قمر‌های یخی مشتری (معروف به جویس) را در ماه آوریل به فضا می‌فرستد تا غول گازی و برخی از بزرگترین قمر‌های آن را مطالعه کند. ناسا قرار است در اکتبر ۲۰۲۴ اروپا کلیپر را برای کاوش قمر یخی مشتری، اروپا، که ممکن است اقیانوسی در زیر پوسته یخ زده خود داشته باشد، پرتاب کند.
منبع: popsci