چهارشنبه که می‌شود اول صبح که چشمانمان باز نشده یاد شما در دل سلام را بر لبمان جاری می‌کند، آقای مهربانم باز هم این چهارشنبه زائرتان نیستم، اما از دور سلام.
اصلا مگر چیزی از شما کم می‌شود آقای مهربانم ما که آن‌قدر مهر و محبت و عنایت از شما دیده ایم می‌دانیم دست رد به سینه هیچ زائر و مجاورت نمی‌زنی آقاجان...
چهارشنبه‌های امام‌رضایی؛ یا رضا (ع) گفتم و وا شد به نگاهت گره‌ها...
این مائیم و این دستان خالی. هر کسی در دل خواسته‌ای دارد، دردی دارد که درمان دردش را شما می‌دانید.
یا ضامن آهو ضامن ما هم باشید به درد دل همه زائرانتان برسید ای مهربان امام ما، دلخوشیمان به وجود مقدس شما است که بار غبار و آلودگی گناه را از ما بزداید و باز هم با عنایات ویژه ما را شرمنده نمایید.
گاهی که به خود می‌آیم خجالت می‌کشم و می‌گویم مگر تاکنون کم عنایت داشته است امام مهربان ما... و باز هم سخاوت و مهر و محبتتان است که زبان دلمان را می‌گشاید و عرق شرم را می‌زداید.
یا علی ابن موسی الرضا