طی حداقل ۵ هفته گذشته، هر شنبه در ساعات پایانی شب، ده‌ها هزار ساکن مناطق اشغالی فلسطین به‌ویژه در تل‌آویو به خیابان‌ها آمدند و علیه دیکتاتوری و کابینه فاشیستی نتانیاهو شعار دادند. جمعیت معترضان در یکی از اعتراضات تا ۱۴۰ هزار نفر هم عنوان شد و در هیچ‌کدام از این اعتراضات جمعیت معترضان کمتر از ۶۰ هزار نفر نبوده است.
در ساعات آخر شب شنبه این هفته نیز ده‌ها هزار نفر برای پنجمین هفته پیاپی علیه سیاست‌های کابینه تل آویو در خیابان‌های این شهر دست به تظاهرات زدند. منابع عبری زبان آمار معترضان را بیش از ۱۱۰ هزار نفر در تل آویو عنوان کرده و همزمان گاردین گزارش داده است که این اعتراضات حداقل در ۲۰ شهر دیگر مناطق اشغالی نیز برگزار شده است. گفته شده جمعیت ده‌ها هزار نفری که خیابان کاپلان در مرکز تل آویو را پر کرده بودند، تابلو‌هایی داشتند که روی آن نوشته شده بود «کابینه نتانیاهو تهدیدی برای صلح جهانی» است. با این حال به نظر می‌رسد مجموعه اعتراضات و جریان اعتراضاتی که این روز‌ها در سرزمین‌های اشغالی ادامه دارد، متفاوت از گذشته است و شاید بتوان این دور از اعتراضات در رژیم صهیونیستی را بی‌سابقه عنوان کرد. دور جدید اعتراضات در رژیم صهیونیستی را از چند منظر می‌توان متفاوت از گذشته دانست.
اعتراضات فراگیر
اعتراضات پی‌در‌پی که هر هفته در تل‌آویو و دیگر شهرهای اشغالی فلسطین برگزار می‌شود، محدود به یک دسته یا گروه و یا صنف خاص نیست. در واقع این اعتراضات صنفی نیست، بلکه اعتراضات فراگیری است که تقریبا همه اقشار و شهروندان را شامل می‌شود. رژیم صهیونیستی درطول ۷۵ سال از زمان تاسیس، با اعتراضات سیاسی واجتماعی بسیاری رو‌به‌رو بوده است و عمده این اعتراضات بین گروه‌های چپ وراست تقسیم شده بودند، اما این اعتراضات فراتر از گروه‌های سیاسی چپ و یا راست است و همه احساس خطر می‌کنند و شعار سرنگونی کابینه نتانیاهو را سر می‌دهند. نمونه‌های بسیاری ازمخالفت‌های گسترده همه اقشاروجود دارد، ازهشدار پزشکان نسبت به پیامد‌های اصلاحات قضایی برسیستم بهداشت ودرمان گرفته تا آموزگاران و معلمان که دست از کار می‌کشند و یا قضاتی که در واکنش به طرح‌های نتانیاهو استعفا داده‌اند و یا اعتراض خلبانان بازنشسته و تظاهرات خیابانی دانشجویان وتحصن معماران و سازندگان مسکن.
تظاهرات برای ترس از آینده
موج اعتراضات گذشته در مناطق اشغالی فلسطین در واکنش به یک تحول سیاسی یاجنگ یا تبعیض قومی سیاستمداران و یا مسائل اقتصادی و یا علیه افزایش شدید قیمت‌ها و یا محکوم کردن کشتار صبرا و شتیلا درسال ۱۹۸۲ و یا جنگ‌های مداوم با فلسطینی‌ها بود، اما این دور از اعتراضات واکنشی به آینده نامعلوم است. حتی برخی رهبران صهیونیست مانند ایهود باراک، نخست‌وزیر سابق و یا اسحاق هرتزوگ، رئیس‌کنونی رژیم صهیونیستی نسبت به نابودی دولت یهود در سال‌های پیش رو هشدار می‌دهند. موج اعتراضی کنونی یک موج پیشگیرانه برای بقا است، در واقع این اعتراضات برای بقا است نه مسائل سیاسی و اقتصادی روزمره.
تغییر میدان بازی
این تظاهرات گسترده نشان‌دهنده تغییری عمیق در مناطق اشغالی است که در آن قوانین بازی تغییر کرده است. در گذشته عملیات‌هایی که در مناطق اشغالی رخ می‌داد، باعث می‌شد که اعتراضات نیز متوقف شود، اما در این دور با وجود عملیات موفق جوان ۲۱ فلسطینی که در آن ۷ صهیونیست کشته شدند، اما روز بعد ۶۰ هزار نفر از اهالی تل‌آویو به خیابان‌ها آمدند و علیه نتانیاهو شعار دادند، چون همه آن‌ها می‌دانند که با وضعیت فعلی دیگر آینده‌ای ندارند.
اعتراضات بی‌رهبر
برخلاف اعتراضات گذشته که با ساماندهی احزاب و گروه‌ها شکل می‌گرفت، اما دور جدید اعتراضات در فلسطین اشغالی، این راهپیمایی‌ها رهبری فعال ندارد و هیچ سیاستمداری برای سخنرانی دعوت نمی‌شود. به طور غیرمنتظره‌ای در این اعتراضات بار‌ها پرچم فلسطین هم دیده می‌شود و این وضعیت بی‌سابقه است. از این رو، «آویگدورلیبرمن»، رئیس‌حزب «اسرائیل بیتنو» که اکنون اپوزیسیون نتانیاهو است، اما اعتراضات را تحریم کرده و با وجود مخالفت با نتانیاهو، اما در این اعتراضات شرکت نکرده است، چون او می‌داند این اعتراضات فراتر از نتانیاهو و در واقع علیه بحران در موجودیت کلی رژیم صهیونیستی است.
بن بست کابینه نتانیاهو
دولت نتانیاهو در قبال وضعیت کنونی فلج شده و کاری از دستش بر نمی‌آید. او از یک طرف با اعتراضات گسترده و معترضان رو‌به‌روست و از طرف دیگر شرکای تندرو او مانند «ایتمار بن غفیر»، وزیر راست افراطی کابینه، اعلام کرده که به شدت از عملکرد «ضعیف» نتانیاهو در قبال نوار غزه و کوتاهی در موضوع تخلیه خان الاحمر از فلسطینیان خشمگین است. بن غفیر تهدید کرده که اگر ظرف ۸ ماه آینده تغییر جدی در این دو پرونده رخ ندهد از دولت نتانیاهو کناره‌گیری خواهد کرد و کناره‌گیری او حتی به سقوط اکثریت کابینه نتانیاهو در کنست و فروپاشی کابینه منجر خواهد شد.
خشم گروه‌های جدید در تل آویو
وضعیت در مناطق اشغالی فلسطین تا بدان حد آشفته و به هم ریخته است که پس از پنجمین هفته اعتراضی، مجله اکونومیست چاپ لندن در گزارشی گفت که در گذشته با وجود جنگ‌ها، بی‌ثباتی سیاسی و آشفتگی مالی جهانی، اما اقتصاد تل آویو وضعیت خوبی داشت، ولی در حال حاضر صدای اقتصاددانان و رهبران کسب و کار‌ها نیز درآمده و آن‌ها هشدار می‌دهند که اقتصاد تل آویو با خطر جدی رو‌به‌روست.
براساس گزارش اکونومیست، تا کنون دو رئیس‌سابق بانک مرکزی تل آویو در نامه‌ای به نتانیاهو گفته‌اند که با تضعیف استقلال دادگاه و سیستم قضایی، جذابیت اقتصادی برای سرمایه‌گذاران خارجی کم خواهد شد و رتبه اعتباری تل آویو افول خواهد کرد. هشدار روسای بانک مرکزی تل‌آویو با نامه ۳۷۰ اقتصاددان اسرائیلی دیگر همراه شده و همه آن‌ها به اوضاع به هم ریخته فعلی اذعان کرده‌اند.
وزیر هرج و مرج
بخش مهمی از آشفتگی و به هم ریختگی اوضاع مناطق اشغالی تحت تاثیر قدرت گیری تندرو‌هایی مانند «ایتمار بن گویر» به عنوان وزیر امنیت داخلی کابینه تل آویو است. بن گویر شخصیت به شدت مشوش دارد و روز یکشنبه نیز موشه یعلون وزیر جنگ سابق رژیم صهیونیستی در اظهاراتی گفت: «ایتمار بن گویر وزیر امنیت ملی نیست، بلکه وزیر هرج و مرج ملی است! اسموتریچ و بن گویر هر دو به امنیت فکر نمی‌کنند و اقدامات آن‌ها منجر به انفجار خواهد شد.»
از سوی دیگر، در پی تصمیمات اخیر کابینه «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی برای «اصلاحات قضایی»، یک خلبان ارتش این رژیم نتانیاهو و وزیران کابینه افراطی و تندروی او را تهدید به ترور کرد. «زئیف راز»، خلبان ارتش رژیم صهیونیستی که در حمله این رژیم به تاسیسات هسته‌ای عراق در سال ۱۹۸۱ مشارکت داشت، گفت که «اگر نتانیاهو به اجرای برنامه‌های اصلاحات قضایی خود که یک «کودتا» است، ادامه دهد، باید ترور شود.» این افسر ذخیره که از مخالفان سیاست‌های کابینه نتانیاهو است، اضافه کرد که «اگر نخست‌وزیر به قدرت دیکتاتوری دست یابد، او و وزیرانش باید کشته شوند.»
منبع: کیهان