لیگ بیست و دوم در حالی به نیمه دوم خود رسیده که این فصل تغییرات در لیگ برتر کمتر از حد مورد انتظار بوده و به نظر می‌رسد نوعی صبوری و آرامش در رفتار مدیران و هواداران تیمها قابل مشاهده است.
از لیگ پانزدهم تاکنون، تنها شش تیم در لیگ برتر ایران همیشه حضور داشته‌اند: پرسپولیس، استقلال، سپاهان، فولاد، تراکتور و ذوب آهن. نکته جالب اینکه این شش تیم در این فصل لیگ برتر هم بدون تغییر در راس کادر فنی به کار خود ادامه می‌دهند.
در بین این تیمها، پرسپولیس با ثبات‌ترین نیمکت را از لیگ پانزدهم بدین سو داشته و تنها سه سرمربی مختلف هدایت این تیم را برعهده داشته است. برانکو ایوانکوویچ در لیگ پانزدهم، شانزدهم، هفدهم و هجدهم روی نیمکت قرمز‌ها نشست، گابریل کالدرون نیم فصل نخست لیگ نوزدهم سرمربی سرخپوشان بود و یحیی گل‌محمدی نیز بعد از جدایی سرمربی آرژانتینی، هدایت پرسپولیس را تا حالا برعهده داشته است.
بعد از پرسپولیس، فولاد با ثبات‌ترین تیم ایران است. آنها البته به جز لیگ بیستم، در شروع فصل سرمربی جدیدی نسبت به فصل گذشته داشتند، اما با این حال وضعیت بهتری نسبت به چهار تیم دیگر دارند. دراگان اسکوچیچ، نعیم سعداوی، سیروس پورموسوی، ایلن استن، افشین قطبی، جواد نکونام، عبدالله ویسی و دوباره نکونام، مردانی بودند که بر صندلی هدایت سرخپوشان اهوازی تکیه زدند.
سپاهان، استقلال و ذوب آهن سه تیمی هستند که در این مدت ۹ سرمربی مختلف را بر مسند هدایت خود داشتند. در این بین سپاهان دو فصل نوزدهم و بیست و یکم را بدون تغییر روی نیمکت آغاز کرد، اما در عوض در لیگ‌های پانزدهم، شانزدهم و هفدهم، هر فصل دو سرمربی مختلف را تجربه کرد که آمار ضعیفی برای این تیم با ثبات مرکز ایران محسوب می‌شود.
با این حال از لیگ هجدهم، سپاهان تنها سه سرمربی روی نیمکت خود داشته و مدیران این باشگاه با ورود محمدرضا ساکت، سیاست ایجاد ثبات را در دستور کار خود قرار دادند که البته تا کنون منجر به نتیجه نشده است.
نکته جالب در مورد استقلال این است که آنها هر فصل نسبت به ابتدای فصل گذشته تغییر داشته‌اند. این لیست تغییرات روی نیمکت استقلال است: پرویز مظلومی، علیرضا منصوریان، وینفرد شفر، فرهاد مجیدی، آندره استراماچونی، فرهاد مجیدی، محمود فکری، فرهاد مجیدی و ریکاردو ساپینتو.
برای تیم ذوب آهن نیز این عدد روی ۹ قرار دارد و سبزپوشان اصفهانی تنها این فصل نسبت به فصل گذشته تغییر نداشتند و نیمکت خود را به مهدی تارتار سپردند. ذوب آهن در این مدت بار‌ها تا آستانه سقوط نیز پیش رفت، اما بهترین دورانش را در لیگ هفدهم با امیر قلعه‌نویی رقم زد و به عنوان نایب قهرمانی رسید. این تیم حالا با مهدی تارتار امیدوار است رتبه تک رقمی داشته باشد و از کابوس منطقه سقوط رها شود.
پرسپولیس تنها سه بار سرمربی جدید (نسبت به ابتدای فصل قبل) داشته و باثبات‌ترین تیم ایران است.
نکته ویژه فهرست تیمهای ثابت فوتبال ایران، تراکتور است. تی‌تی‌ها در لیگ پانزدهم تونی اولیویرا و امیر قلعه نویی را روی نیمکت داشتند و در لیگ شانزدهم با هدایت قلعه‌نویی کار را به اتمام رساندند. یحیی گل‌محمدی سرمربی بعدی این تیم بود، اما مجتبی حسینی جای او را گرفت و سپس ساغلام سرمربی تیم شد.
دوره جدید تراکتور با هدایت این نفرات تاکنون سپری شده است: توشاک، تقوی، لیکنز (هجدهم)، دنیزلی، الهامی (نوزدهم)، منصوریان، شجاعی، خطیبی، کریمی (بیستم)، کمالوند، کریمی، سولدو، ساغلام (بیست و یکم)، بردیف و خمس (بیست و دوم). حالا به نظر می‌رسد با ورود خمس، تراکتور شرایط بهتری را تجربه می‌کند و محمدرضا زنوزی نیز قصد دارد قرارداد او را تمدید کند.
نکته جالب در مورد پرسپولیس این است که متوسط حضور سرمربی روی نیمکت این تیم عدد ۰.۴ را نشان می‌دهد و به عبارتی این تیم هر ۲.۵ فصل یک بار سرمربی خود را تغییر داده است.
حال اگر یحیی گل‌محمدی تا پایان قراردادش در پرسپولیس بماند، سرخپوشان به متوسط هر سرمربی ۳.۳ فصل خواهد رسید که یک رکورد استثنایی است. در صورتی که پرسپولیس بلافاصله بعد از جدایی برانکو، یحیی را سرمربی می‌کرد، حالا این تیم متوسط هر سرمربی، ۴ فصل را داشت که یک آمار فوق‌العاده در فوتبال ایران محسوب می‌شود.