بلندترین کوه در منظومه شمسی در سیاره مریخ قرار دارد که کوه المپوس مونس است؛ این کوه بزرگترین آتشفشان منظومه شمسی نیز به شمار می‌رود. سطح مریخ به سه منطقه اصلی تقسیم می‌شود:
-ارتفاعات جنوبی که به اندازه سطح ماه عریض بوده و پر از چاله است.
-دشت‌های شمالی، که مناطقی شبیه دریا روی ماه هستند و شامل جریان‌های گدازه، تپه‌های شنی و کانال‌های اصلی است.
-مناطق قطبی.
کوه المپوس در مریخ
کوه المپوس مونس در سطح سیاره مریخ قرار دارد که به عنوان بزرگترین کوه در منظومه شمسی شناخته می‌شود، ۲۵ کیلومتر از سطح دشت‌ها و اقیانوس‌ها ارتفاع دارد که تقریباً سه برابر ارتفاع اورست در سطح زمین است. دامنه این کوه در محدوده وسیعی تا ۶۰۰ کیلومتر امتداد دارد و به همین دلیل بزرگتر از آتشفشان Mauna Loa در هاوایی روی زمین است و قادر است ایالت نیومکزیکو آمریکا را بپوشاند. این کوه شامل یک افزایش ارتفاع تدریجی است و صخره‌هایی که از جریان‌های گدازه‌ای به وجود آمده‌اند، قبل از اینکه جامد شوند، مسافت زیادی را طی کرده اند.
اشکال المپوس مونس
دانشمندان دلیل تشکیل چنین آتشفشان غول پیکری در سطح سیاره سرخ (مریخ) را کمبود جاذبه و سرعت بالای فوران‌های آتشفشانی می‌دانند که منجر به تجمع گدازه‌ها در سطح آن شده است. عدم وجود صفحات تکتونیکی نیز می‌تواند به شکل گیری انواع آتشفشان‌ها منجر شود. باید توجه داشت که محل گدازه‌ها در مریخ و زمین یکسان است، بنابراین گدازه‌ها و پوسته زمین ساکن باقی می‌مانند و هنگامی که گدازه به سطح جریان می‌یابد، در یک مکان به تجمع خود ادامه می‌دهد. بدین ترتیب آتشفشان‌های بزرگی مانند المپوس تشکیل می‌شوند.
منبع: elsaanews