محمدحسین نجفی، شاعر مرودشتی گفت: جشنواره بین المللی شعر فجر مهم‌ترین رویداد در حوزه شعر کشور است و لازم است تدابیری اندیشیده شود تا آثار بیشتری به دست جشنواره برسد تا این جشنواره از جامعیت بیشتری برخوردار شود؛ هرچه تعداد داوران با سلایق مختلف نیز در جشنواره افزایش پیدا کند، به جشنواره کمک خواهد کرد.
وی با تأکید بر این که شعر امروز افق روشنی پیش رو دارد گفت: زمینِ بازی شعر عوض شده و قدری طول می‌کشد تا شاعران برجسته بتوانند خود را نشان بدهند؛ اما من معتقدم می‌توانیم به آیندگان، حافظ‌ها و سعدی‌های دیگری را معرفی کنیم.
نجفی در ادامه در پاسخ به نقش تحصیلات آکادمیک در تبدیل شدن به یک شاعر خوب گفت: تحصیلات آکادمیک در رشته ادبیات، هم می‌تواند مانعی بر سر راه شاعر شدن باشد و هم می‌تواند کمک‌کننده باشد؛ قیصر امین‌پور به عنوان یکی از قله‌های شعر معاصر، دارای تحصیلات آکادمیک است و تخصصی‌ترین اصطلاحات را در اشعارش به کار برده است؛ از طرفی، ممکن است بسیاری از تحصیل‌کردگان، نتوانسته باشند در مقابل شاعران فاقد سوادی همچون باباطاهر، شعر فاخری بسرایند.
این شاعر مرودشتی ادامه داد: شخصیتی همچون حسین منزوی، تحصیلات را در مقطعی رها کرده بودند، اما ایشان مطالعات جانبی عمیقی درباره شاهنامه داشتند و مضامینی از شاهنامه را به گونه‌ای درونی در اشعارشان آورده‌اند؛ تحصیلات آکادمیک ممکن است محتوا‌هایی را در اختیار شاعر قرار دهد، اما مهم آن است که این محتوا‌ها را چگونه با مخاطب در میان می‌گذاریم.
شعرِ جوششی را با شعر کوششی تکمیل نکنید
نجفی در پاسخ به پرسشی پیرامون نگرانی‌های خود درباره جریان شعر امروز گفت: کمتر از دو دهه قبل، غزل‌هایی اصطلاحا روایی سروده می‌شد؛ این تأکید بر روایی بودن سبب می‌شد که در سرایش شعر، سهل‌انگاری صورت بگیرد و همه تمرکز بر پیشبرد روایت باشد؛ در دنیای شتاب‌زده امروز هم برخی از شعرا می‌کوشند که زودتر به پایان غزل برسند! از طرفی به گمان من شعرا نباید ابیات جوششی را با ابیات کوششی تکمیل کنند، بلکه باید در انتظار جوشش دوباره چشمه شعر در وجودشان بمانند.