مجتبی حاذق، شاعر گیلانی و مدیر مسئول کانون ادبی جشنواره شعر فجر را مهمترین جشنواره ادبی کشور توصیف کرد و ادامه داد: شاعران و به ویژه شاعرانِ جوان، به نتایج این جشنواره و آثاری که در آن برگزیده میشود چشم دارند؛ این آثار میتواند در نگاه کلی شاعران جوان به شعر و ادبیات امروز موثر باشد.
سراینده مجموعه شعر «استرسهای عصر یخبندان» با اشاره به سیر صعودی وضعیت شعر و ادبیاتِ پس از انقلاب اسلامی گفت: اگرچه شاید در برهههایی از زمان، به واسطه وجود برخی از شعرا، این صعود، سرعت بیشتری داشته و شعر به قلهها نزدیکتر شده و در برهههایی فقدان برخی از شعرا، از سرعت این صعود کاسته است، اما به گمان من این سیر صعودی همچنان پابرجاست.
وی با بیان این که هر روز به شمار شاعران جوان افزوده میشود گفت: در چنین شرایطی میتوان برای شعر و ادبیات، آینده مطلوبی در ایران و انقلاب اسلامی متصور شد.
این شاعر گیلانی با تأکید بر ضرورت نزدیک شدن شعر به سطح زندگی و دغدغهها و مسائل فرهنگی و اجتماعی مردم گفت: اگر شعر به بیان رهبر انقلاب، «مردمیتر» باشد و از جهتی، متعالی هم باشد، یعنی هم در خدمت مردم باشد و هم به ارزشهای اخلاقی و اجتماعی جامعه اسلامی و انقلابی ما متعهد باشد، آینده روشنتری خواهد داشت.
حاذق در ادامه شعر را یک «ابزار هنری موثر و بلکه مهمترین ابزار هنری در تاریخ ایران» توصیف کرد و گفت: با این تعریف، شعر، امروز هم کارکرد تاریخی خود را دارد؛ در ایرانِ امروز، هم شاعران و هم شعر، در میان مردم جایگاه ویژهای دارد؛ البته شعری که صرفا به عنوان یک هنر به آن نگریسته شود و به امورات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی روز بیتفاوت باشد و در پستوها و کنج خلوت شاعران بماند و محدود به انجمنها باشد، مطمئنا کارکرد اجتماعی-فرهنگی نخواهد داشت. اشعار موفقِ شاعران، اشعاری هستند که با زندگی و دغدغههای مردم، پیوندی دارند.
تحلیل وقایع روز به زبان شعر، بیشتر قابل پذیرش است
این شاعر با تأکید بر این که عنصر اصلی شعر، عاطفه است و شعر، عاطفه مخاطب را تحریک میکند گفت: بسیاری از تحلیلها و روایت واقعیات، به صورت دادههای خشک، پذیرش مخاطب را برنمیانگیزد؛ اما هنگامی که تحلیلها و واقعیات در قالب شعر بیان میشود و عاطفه و احساس مخاطب را درگیر میکند، قابل پذیرشتر خواهد بود.
حاذق با اشاره به برخی وقایع تلخ چند ماه اخیر گفت: در وقایع اخیر، وقتی نشانههای هویتی ایران همچون پرچم و سرود ملی، مورد تهاجم واقع شدند، اثرگذاری شعر شاعران در باب وحدت و استقلال و وطندوستی، به چشم آمد.
وی با استناد به سخنی از رهبر انقلاب مبنی بر آن که «کاری که یک بیت شعر میکند، ساعتها سخنرانی نمیتواند انجام دهد» گفت: از این جهت لازم است که در التهابات، شعرا به مسائل اجتماعی ورود کنند و سخنشان را به گوش مخاطبانشان برسانند.
این شاعر گیلانی با تأکید بر این که شعر آیینی در حوزه پژوهش از دیگر گونههای شعر بسیار عقبتر است گفت: با این وجود، بیشترین طبعآزماییها در حوزه شعر آیینی اتفاق میافتد و شعر آیینی، به دلایل مختلف از جمله گرایشات مذهبی مردم، رسانه داشتن و برگزاری برنامههای مختلف، بیشترین مخاطب را دارد و در مجموع، گرایش به شعر آیینی به ویژه از دهه ۸۰ تا کنون، تشدید شده است.