یک بررسی جدید، شاید بزرگترین در نوع خود، صفحه کهکشانی راه شیری را با جزئیات خیره‌کننده نشان می‌دهد. نتایج یک بررسی بلندپروازانه جدید از صفحه کهکشانی راه شیری ۳.۳۲ میلیارد اجرام کیهانی را با جزئیات خیره‌کننده نشان داده است.
این کاتالوگ عظیم آسمانی، احتمالاً بزرگترین در نوع خود، با استفاده از داده‌های دوربین رصدگر انرژی تاریک (DES) در رصدخانه میان‌آمریکایی سرو تولولو در شیلی ساخته شد و توسط بنیاد ملی علوم ایالات متحده (NSF) اداره می‌شود.
«دبرا فیشر»، مدیر بخش علوم نجومی در بنیاد ملی علوم ایالات متحده گفت: تصور کنید یک عکس دسته‌جمعی از بیش از سه میلیارد نفر گرفته شود و تک تک افراد قابل تشخیص باشند. ستاره‌شناسان در دهه‌های آینده این پرتره دقیق بیش از سه میلیارد ستاره کهکشان راه شیری را بررسی خواهند کرد.
کهکشان راه شیری ما با صد‌ها میلیارد ستاره، تعداد زیادی از مناطق مولد ستاره و ابر‌های عظیم گاز و غبار پر شده است. فهرست‌نویسی چنین اجرام کار بزرگی است، اما محققان پشت کاتالوگ جدید دومین انتشار داده از بررسی هوایی دوربین رصدگر انرژی تاریک معروف به DECaPS۲ این چالش را انجام دادند.
محققان از دوربین رصدگر انرژی تاریک برای رصد صفحه کهکشان راه شیری در طول موج‌های نوری و نزدیک به فروسرخ استفاده کردند و این منطقه از کهکشان ما را با جزئیات بی‌سابقه‌ای آشکار کردند. اعضای این تیم اعلام کردند که تکمیل کاتالوگ دو سال طول کشید و دوربین انرژی تاریک بیش از ۱۰ ترابایت داده از ۲۱۴۰۰ نوردهی مجزا از آسمان جنوبی تولید کرد.
«اندرو سیدجاری»، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: یکی از دلایل اصلی موفقیت DECaPS۲ این است که ما به سادگی به منطقه‌ای با تراکم فوق‌العاده‌ای از ستاره‌ها اشاره کردیم و مراقب شناسایی منابعی بودیم که تقریباً روی هم ظاهر می‌شوند.
سیدجاری که دانشجوی فارغ‌التحصیل دانشگاه هاروارد و محقق مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونیان است، گفت: این کار به ما امکان می‌دهد تا از نظر تعداد اجرام مشاهده‌شده، بزرگترین کاتالوگ را از یک دوربین تولید کنیم. اکثر ستارگان و غبار موجود در کهکشان راه شیری در صفحه کهکشانی قرار دارند که به صورت نواری روشن در مرکز تصاویر تازه منتشر شده دوربین انرژی تاریک دیده می‌شود. در حالی که این غلبه ستارگان و گرد و غبار درخشان باعث ایجاد عکس‌های دیدنی می‌شود، اما می‌تواند رصد کهکشانی را نیز چالش‌برانگیز کند.
پیچک‌های تاریک گاز و غباری که در این تصاویر دیده می‌شوند، نور ستاره‌ها را جذب می‌کنند و ستارگان کم‌نور را به‌کلی پنهان می‌کنند، در حالی که نور ناشی از سحابی‌های متراکم و خنک مولد ستاره مانع از تلاش برای اندازه‌گیری روشنایی اجرام منفرد می‌شود. علاوه بر این، جمعیت ستارگان گسترده به این معنی است که ستارگان در تصاویر صفحه کهکشانی کهکشان ما همپوشانی دارند و تشخیص تک ستاره‌ها از همسایگانشان را دشوار می‌کند.
سیدجاری و تیم رصدخانه اینتر-آمریکن سرو تولولو همچنین از روشی نوآورانه برای پردازش داده‌ها استفاده کردند که به آن‌ها امکان می‌داد پس‌زمینه پشت هر ستاره را پیش‌بینی کنند. این روش به آن‌ها در کاهش اثرات پنهان سحابی‌ها و جمعیت‌های ستاره‌ای متراکم بر روی تصاویر کمک کرد و از داده‌های پردازش شده دقیق در کاتالوگ DECaPS۲ اطمینان حاصل کردند.
«ادوارد شلافای»، یکی از نویسندگان این مطالعه که در مؤسسه علمی تلسکوپ فضایی در بالتیمور کار می‌کند، گفت: وقتی این تصاویر با تصاویر حاصل از تلسکوپ بررسی پانورامیک و سیستم واکنش سریع ترکیب می‌شود، یک نمای پانورامای ۳۶۰ درجه از قرص راه شیری را تکمیل می‌کند.
منبع: اسپیس