حتما شما هم مثل همه خانم‌ها، دوست دارید بهترین مادر برای فرزندان‌تان باشید و بچه‌های خوبی را تربیت کنید. اصلا این احساس شیرین مادری در وجود لطیف دختر‌ها از همان روز‌های کودکی که برای عروسک‌هایشان لالایی می‌خوانند قد می‌کشد و با آن‌ها بزرگ می‌شود.
اما رویای بهترین مادر بودن گاهی هم خیلی خوب پیش نمی‌رود آن‌وقت که تمام عشق و وقت‌تان را صرف فرزندان‌تان می‌کنید و بسیاری از مسئولیت‌های آن‌ها را به خاطر محبتی که دارید به عهده می‌گیرید، اما نمی‌دانید با این بیش از حد مادر بودن‌تان چه ظلمی در حق خودتان و فرزندتان کرده‌اید. پس لطفا زیادی مادر نباشید. بهترین مادر بودن به معنی بیش از حد بودن و همیشه بودن نیست گاهی باید هم بچه‌ها را به حال خودشان بگذارید و فرصت روی پای خود ایستادن به آن‌ها بدهید. هم به خودتان فرصت زندگی را...
حد و حدود مادری را بشناسید!
قبل از هر چیز باید حد و حدود مادری را بشناسید نه آنقدر از فرزندتان دور باشید که نیاز‌های عاطفی و جسمی‌ای که به شما دارد برطرف نشود. نه آنقدر نزدیک که او را به خودتان وابسته کنید و فرصت زندگی کردن را از خودتان بگیرید. پس در درجه اول باید بدانید چقدر باشید و کجا باشید!
دکتر «زهرا طاهر نژاد» مشاور و کارشناسی خانواده در رابطه با حد و حدود مسئولیت مادری می‌گوید: «یکی از مسائلی که بسیار در ذهن جامعه ما جا افتاده است و ذهنیت اشتباهی به وجود آورده، این است که اگر ما مادر‌ها بخواهیم دقایقی از روز را به خودمان اختصاص دهیم حتما مادر خودخواهی هستیم و آن مادری که تمام روز و وقتش را صرف فرزندش می‌کند بسیار مادر ایثارگر و خوبی است. اما این یک باور غلط است که هم زندگی فرزندان و هم زندگی مادر را تحت تاثیر قرار می‌دهد.»
شما سهام‌دار عمرتان هستید حواستان باشد ضرر نکنید!
اینکه مادری مقدس است و بهشت زیرپای مادران است که جای شکی ندارد. اما حرف این است که مسئولیت سنگین مادری را برای خودتان سخت‌تر نکنید و طعم شیرینش را به تلخی نکشانید. شاید دیده باشید که وقتی با برخی از مادران تک‌فرزند درباره فرزند دوم حرف می‌زنید سریع مخالفت می‌کنند و می‌گویند زیربار مسئولیت همین یکی هم مانده‌اند و یا اصلا توان و وقتی برای فرزند دوم ندارند. این مسئله یکی از همان علت‌های زیادی مادر بودن است مادری که آنقدر وقت و عمرش را صرف فرزندش کرده که چیزی از شیرینی آن نچشیده! اما شما سهام‌دار عمرتان هستید حواستان باشد ضرر نکنید.
دکتر طاهرنژاد می‌گوید: «اگر می‌خواهید در زندگی ورشکست و خسته نشوید نباید تمام دارایی‌تان را در یک‌جا سرمایه گذاری کنید. باید سبد سهام روانشناختی داشته باشید. یعنی باید برای خانواده، فرزندان خود، دوستان، همسر و... جدا جدا و در حد معقول وقت بگذارید و حواستان باشد عمرتان را صرفا صرف کسی نکنید!»
چقدر مادر باشیم!
اینکه چقدر و تا کجا نیاز است مادر باشیم سوالی است که شاید برای همه مادر‌ها پیش بیاید. چه کنیم که هم نیاز فرزندان‌مان تامین شود و هم خودمان را در زندگی جا نگذاریم؟ دکتر فاطمه طاهرنژاد پاسخ این سوال را این‌گونه می‌دهد: «مادری کردن به معنای این نیست که ما تمام زندگی‌مان را در گرو رشد فرزند قرار دهیم. این باور اشتباه است. وقتی به مرور زمان فرزندان‌مان رشد می‌کنند این در جا زدن ما و پیشرفت نکردن‌مان، باعث ناراحتی و کسالت و غم‌مان می‌شود آنجاست که به خودمان می‌آییم و می‌گوییم همه عمرم گذشت و هیچ! درست است که فرزندان ثمره زندگی ما هستند و ما دنبال این هستیم که پیشرفت کنند و به درجات بالای مالی، علمی و اجتماعی برسند، اما قرار نیست تمام زندگی‌مان در گرو پیشرفت آن‌ها باشد. پس به جز یک سال اولِ پس از تولد که احساس امنیت در فرزند شکل می‌گیرد و مادر بهتر است تمام وقت در کنار بچه باشد، بعد از آن باید برای خود و پیشرفتش برنامه ریزی کند.»
به خودتان احترام بگذارید!
مادر بودن برخلاف تصوراتی که وجود دارد مانع پیشرفت نیست. حتما دیده‌اید که برخی از خانم‌ها لذت مادرشدن را از خود می‌گیرند، چون احساس می‌کنند با مادر شدن، هم از کار و پیشرفت‌شان جا می‌مانند و هم نمی‌توانند درس و مسئولیت‌های دیگرشان را مدیریت کنند. اما این باور اشتباه نتیجه همان زیادی مادر بودن است. شما در کنار مسئولیت مادری وظیفه دارید خود را در مسیر رشد قرار دهید. همین رشد و عزت نفس شما می‌تواند بخشی از تربیت فرزندتان باشد.
طاهرنژاد می‌گوید: «برای اولین قدم، هدف‌هایتان را مشخص کنید. تعیین کنید که در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت چه اهدافی دارید. شما یک هفته و یک ماه و یک سال دیگر قرار است در چه نقطه‌ای باشید. وقتی در مسیر رسیدن به هدف‌تان حرکت می‌کنید. هر روزتان با روز قبل متفاوت است و طبیعتا از روزمرگی‌ای که دچارش هستید رها می‌شوید. این امر باعث می‌شود شما احساس خشنودی و سودمندی در رابطه با خودتان داشته باشید و پیشرفت خودتان را ببینید. این رضایتمندی از خود کم‌کم باعث می‌شود در زندگی خانوادگی از خانواده و همسرتان رضایت بیشتری داشته باشید! اینکه برای خودتان وقت بگذارید نشان دهنده عزت‌نفس شماست و بقیه اعضای خانواده هم یاد می‌گیرند برای شما وقت بگذارنند و برایتان احترام قائل شوند».
اگر فرزندان‌تان کوچک هستند و شرایط آن را ندارید که آنچنان که باید مسیر رشد را پیش بگیرید به خودتان لطف کنید و هر روز یک کار مثبت برای خودتان انجام دهید تا از افسردگی دور بمانید و موتور حرکت‌تان فعال بماند تا فرصتی برای رشدتان فراهم شود. مثلا امروز کتابی که می‌خواهید بخوانید. فردا به پوست‌تان رسیدگی کنید و روز بعد... برای شروع هر روز ۵ دقیقه را به خودتان اختصاص دهید. این رفتار به مرور تبدیل به عادت شما می‌شود و تداوم خواهد داشت. یادتان باشد مادر باشید، اما بیش از حد نه!
منبع: فارس