روستای پایین درزیکلای بابل آخوندی از توابع بخش گتاب شهرستان بابل سال‌ها است که به پایتخت حصیربافی مازندران شهرت یافته است، روستایی که یک هشتم جمعیتش مشغول به فعالیت حصیربافی اند و به گواه اهالی، این هنر ارمغانی است که از پیشینیانشان برای آن‌ها میراث مانده است، هنری که به گواه مورخان بعد از سنگ تراشی در رتبه دوم کهن‌ترین صنایع دستی بشری قرار دارد و به همین جهت می‌توان گفت این هنر پیشینه‌ای چند هزار ساله دارد.
شغل اول مردم این روستا همانند سایر روستا‌های این شهرستان کشاورزی و باغداری است، ولی از قدیم الایام بانوان این روستا بصورت محدود حصیربافی می‌کردند که این امر سال به سال گسترش یافت و امروزه این صنعت به شغل اول مردم این روستا تبدیل شده است و از این طریق امرار معاش می‌کنند.
سیدمهدی صالحی دهیار روستای درزیکلا آخوندی با بیان اینکه حصیربافی در این روستا پیشینه‌ای ۲۰۰ ساله دارد، گفت: این روستا ۲۵۰۰ نفر جمعیت دارد و حدود ۳۰۰ نفر از اهالی روستا به صورت حرفه‌ای مشغول حصیربافی هستند.
او افزود: ۶۵ کارگاه حصیربافی این روستا تاکنون به صورت رسمی ثبت شده است و ۵۰ کارگاه دیگر هم به زودی ثبت خواهند شد
دهیار روستای درزیکلا آخوندی گفت: تلاش برای ثبت ملی شدن حصیربافی این روستا از سال ۱۳۹۷ آغاز شده بود، اما به دلیل شیوع کرونا دچار وقفه شد.
صالحی ادامه داد: با گذشت ۴ سال این روستا با ثبت ملی شدن به حق خود رسید و از این پس شاهد افزایش عرضه و تولیدات خواهیم بود.
او خواستار بیمه کردن هنرمندان حصیرباف و پرداخت تسهیلات کم بهره به این افراد برای رفع دغدغه چندین ساله آن‌ها شد.
ارمغانی گران‌بها از جانب پیشینیان
ساره خاتون باباجانزاده یکی از حصیربافان روستای درزیکلا نیز می‌گوید: تولیدات حصیری در گذشته تنوع زیادی نداشت و صرفاً به مانند سبد یا زنبیل برای رفع نیاز خودشان خلاصه می‌شد اما اکنون این هنر دست بانوان متنوع‌تر شده است.
او که ۵۹ سال دارد از بیمه نبودن خود گله‌مند است و می‌گوید: اگر مشکل بیمه حصیربافان حل شود حتما جوانان مشتاق به فعالیت در این حوزه بیشتر خواهند شد.
فاطمه آقاجان‌زاده دیگر بانوی حصیرباف روستای درزیکلای آخوندی نیز می‌گوید: بر اساس شواهد تاریخی هنر حصیربافی بیش از ۷ هزار سال قدمت دارد و فعالیت حصیربافی در این روستا نیز شاید به ۵ قرن قبل بازگردد.
او نیز بر پوشش بیمه‌ای هنرمندان حصیرباف و پرداخت تسهیلات تاکید کرد و افزود: ایحاد یک کارگاه آموزشی در روستا نیز می‌تواند سبب رونق بیشتر حصیربافی شود.