انتشار یافته: ۳
در انتظار بررسی: ۰
شادی روحش صلوات
شهید مصطفی چمران ساوجی در اوج قدرت و شهرت و سلبریتی بودن که یکی از پنج نفر اتمی اول جهان بود دکترای فیزیک پلاسما امریکا و زن و بچه امریکاییشو به امان خدا گذاشت و رفت تو روستای دور افتاده دهلاویه جلوی تانک های عراقی سینه شو به تیر داد تا ما ایرانی تر از همیشه بمونیم و به هیچ کس بجز امام و ولی فقیه مون پناهنده نشیم. همه جای دنیا هم محتاجش بودن ولی وطن و امام وطنشو نتها نگذاشت. ویزا و پاسپورت و بلیطش هم اوکی بود. ولی خاک های دهلاویه براش عزیز تر از کاخ های سفید و غیره بود. این ها اسطوره نیستند؟ نمیتونست کودتا کنه و زمام امور مملت رو بدست بگیره؟ تازه یاقی شهدا هم از او اگر بیشتر نبودن کمتر هم نبودن. رزمنده بود ولی نه برای موقعیت. فرق او با ما اینه که او من قضی نحبه است و ما من ینتظریم. یعنی هر آن ممکنه ما خائن بشویم ولی او هرگز و تا ابد پهلوان ما و تمام تاریخ خواهد ماند. اسطوره بود. خوبشم بود. و هنوز هم هست. و تا ابد هم اسطوره خواهد ماند.
روحش شاد و یادش گرامی باد