نزدیک به یک قرن از زمان جنگ داخلی اسپانیا می‌گذرد؛ جنگی که در آن ژنرال فرانکو آتش نبرد میان اهالی کاستیا و کاتالونیا را بر افروخت. ژنرال فرانکو که لقب ال‌کادیل را هم برای خودش برگزید و می‌خواست پیشوا یا به عبارتی همه کاره سرزمین ماتادور‌ها نام بگیرد، اکنون سال‌هاست که این لقب و دامنه اختیاراتش را رها کرده و از آتش جنگی او به آن دامن زد، یک مسابقه فوتبال بیشتر از هر چیز دیگری خودنمایی می‌کند.
مسابقه‌ای که اگر چه بوی خون و جنگ از آن رفته است، اما برای هواداران ۲ تیم منطقه کاستیا و کاتالونیا کمتر از جنگ نیست. این نبرد آنقدر بزرگ شده که در دنیای امروز مهم نیست شما بدانید مناطق کاستیا و کاتالونیا بر سر چه چیز‌هایی وارد نزاع شده بودند یا حتی لازم نیست ژانرال فرانکو یا همان ال‌کادیل سابق پادشاهی اسپانیا را بشناسید. فقط کافی است کمی به فوتبال علاقه‌مند باشید تا با خبر نزدیک شدن الکلاسیکو یا همان رقابت بزرگ میان بارسلونا و رئال مادرید، برنامه‌های خود برای زمان برگزاری مسابقه را لغو کنید و به تماشای آبی و اناری‌ها و قو‌های سپید بپردازید. آن‌ها یک میدان جدید برای مبارزه پیدا کرده‌اند و برای اینکه این مبارزه اول را به نام خود تمام کنند با تمام قوا به میدان می‌آیند.
میدان جدید
ماجرا از این قرار است که سوپرجام اسپانیا در شیوه جدید خود هنوز فرصت رو در رو قرار دادن قطب‌های الکلاسیکو در مقابل هم را نداشته و امشب برای اولین بار این اتفاق رخ خواهد داد. در رقابت‌های پیشین سوپرجام فقط با یک مرحله طرف بودیم که ۲ تیم به صورت رفت و برگشت آن را انجام می‌دادند، اما اکنون با یک جام ۴ تیمه مواجهیم که برنده فینال را به قهرمانی در یک رقابت حتی کوتاه می‌رساند.
این موضوع به نوبۀ خود هیجان کار را برای ۲ تیم بیشتر کرده و آن‌ها برای رسیدن به قرار مبارزه از سد رقبایی گذشته‌اند و به نوعی برای حضور در الکلاسیکو زحمت کشیده‌اند. برنده سوپرجام اگر چه نمی‌تواند از نتایج خود در این رقابت کمکی به امتیازاتش در لیگ بکند، اما یک جام را برده و اعتماد به نفس و روحیه بیشتری را برای ادامه فصل به دست خواهد آورد.
رئال و بارسا از هر موقعیتی برای ادامه کشمکش تاریخی و فوتبالی خود بهره می‌برند و اکنون در یک میدان جدید به دنبال ثبت اولین پیروزی به نام خودشان هستند. برنده بازی امشب تا همیشه می‌تواند در منازعات کلامی بین ۲ تیم ادعا کند فاتح اولین نبرد در میدان و قالب جدید سوپرجام بوده است.
همیشه جذاب مثل الکلاسیکو
رفتن کریستیانو رونالدو آتش جنگ رئال و بارسا را کمتر نکرد و رفتن لیونل مسی ثابت کرد ممکن است فوق ستاره‌های زیادی بیایند و بروند و آنچه بر جای می‌ماند رقابت همیشه جذاب رئال مادرید و بارسلوناست. کما اینکه پیش از دوران مسی و رونالدو هم این مسابقه فوق ستاره‌های زیادی را به خودش دیده که در تاریخ الکلاسیکو درخشیده‌اند و اکنون محو شده‌اند، اما آنچه باقی مانده همان رقابت قدیمی، همان حساسیت و هیجان و همان مخاطبان میلیونی است.
بارسایی‌ها برای همیشه به دفاع از کاتالونیا در مقابل حکومت مرکزی می‌پردازند و رئالی‌ها هم همواره ساز یکپارچه کردن کشور را سر می‌دهند. آتش جنگ داخلی اسپانیا هم سال‌هاست که فروکش کرده، اما جنگ داخلی فوتبالی این کشور خاموش نخواهد شد. فوتبال به مردم سرزمین ماتادور‌ها کمک می‌کند که بدون آتش و خونریزی و بدون بمب و اسلحه و زیر پرچم صلح و دوستی به نظاره یک منازعه قدیمی بپردازند.
مستطیل سبز تلفات جانی را از بین برده و خسارات این مبارزه صرفا اقتصادی و روحی هستند. همین تداوم حساسیت الکلاسیکو پس از سال‌ها گذشتن دوران ژنرال فرانکو و جنگی که حدود نیم میلیون کشته بر جای گذاشته بود، نشان می‌دهد ممکن است اسپانیا، ساختار حکومتش، مرز‌های رسمی این کشور و حتی پرچم آن هم در طول زمانی طولانی دستخوش تغییر شود، اما آنچه تغییر نخواهد کرد، رقابت همیشگی و همیشه زیبای مادریدی‌ها با بارسایی‌هاست.
رئال مادرید، بارسلونا و الکلاسیکو هستند تا زمانی که فوتبال باشد و این مسابقه بزرگ از مرز کشمکش‌های سیاسی و جنگ‌های قومیتی عبور کرده و رقابتی مستقل از تمام فرامتن‌هایش به شمار می‌رود. فینال سوپرجام اسپانیا با طعم ال‌کلاسیکوی بزرگ تا چند ساعت دیگر آغاز خواهد شد و دنیای فوتبال فارغ از هر اتفاق دیگری که در هر کجای کرۀ زمین در حال رخ دادن است به رقابت رئال و بارسا خیره می‌شود و روی آن تمرکز خواهد کرد. شب الکلاسیکو شبی است که نه فقط هواداران ۲ تیم بلکه یک اسپانیا، یک اروپا و یک دنیا عاشق فوتبال را به ۲ قطبی بزرگی تبدیل می‌کند و اگر فوتبالی باشید حتی برای یک مسابقه هم که شده احتمالا طرفدار یکی از این ۲ قطب خواهید بود.