رضا عبداللهی، شاعر کشورمان گفت: جشنواره‌ها همیشه با معضل یکنواختی و کلیشه‌ای شدن روبه‌رو هستند، مثلا ممکن است در دوره‌های مختلف صرفا از یکسری شخصیت‌ها در جایگاه داور بهره برده شود، در کنار این نکته که عمده شرکت‌کنندگان در هر دوره کسانی هستند که معمولا در دوره‌های دیگر هم به طور مداوم آثارشان را برای رقابت به دبیرخانه‌ها ارسال می‌کنند.
وی افزود: نباید گذاشت که جشنواره مهم و اثرگذار شعر فجر نیز به این معضل دچار شود. فی‌المثل می‌توان در این جشنواره حداقل از حضور داوران مختلف و متفاوت در ادوار آن بهره برد و کاری کرد تا شعرایی را که در جشنواره‌ها و کنگره‌های دیگر شعری حضورشان کم‌رنگ است یا اصلا حضور ندارند و به سازمان یا نهادی وابسته نیستند، وارد این میدان کرد. جشنواره اگر بتواند عمده شاعران ساکن در شهرستان‌ها و یا شاعران مستقل را وارد میدان خود کند، آنگاه همگان شاهد پیشرفت‌های بسیار و اتفاقات مثبت در این عرصه خواهند بود.
عبدالهی ادامه داد: یکنواخت شدن جشنواره‌ها خطر تمرکز روی اسامی را به همراه دارد. ممکن است داوران به اسامی شرکت کنندگان نگاه کرده و ناخودآگاه اسامی غیرمشهور را خط بزنند و صرفا آثار چهره‌های شناخته شده را در مرحله داوری قرار دهند. امیدوارم جشنواره شعر فجر همیشه از این روند به دور باشد. حضور رضا اسماعیلی به عنوان دبیرعلمی هفدهمین دوره جشنواره شعر فجر، نوید استقبال از جشنواره، درخشش آن و داوری‌های مناسب و علمی را می‌دهد.
مصحح دیوان «حسرت همدانی» در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به این نکته که جشنواره شعر فجر تریبون شاعران بدون رسانه است، گفت: امیدوارم جشنواره شعر فجر همیشه بستری برای حضور شاعران و سخن سرایانی باشد که تریبونی برای ارائه آثار خود ندارند. برخی از این شاعران حتی برای رفت و آمد به جشنواره هم دچار مشکلاتی هستند. امیدوارم شرایط حضور این شاعران در جشنواره فراهم شده و حضور هرچه بیشتر شاعران از جای جای ایران چشمگیرتر از دوره‌های پیشین شود.
نویسنده کتاب «پژوهشی پیرامون زحاف رایج در شعر فارسی» درباره نسبت ایرانیان با شعر گفت: ایرانیان در همه ادوار تاریخ عاشق شعر و ادبیات بوده‌اند. اینکه رودکی به عنوان پدر شعر فارسی شناخته می‌شود، نشان دهنده قدمت شعر در ایران است؛ بنابراین هیچگاه پیوند ایرانیان با شعر قطع نمی‌شود. رونق محفل‌های ادبی هم ناظر به این معناست. در سرکشی به محافل ادبی شهرستان‌ها متوجه شدم که همه تشنه و علاقه‌مند شعر و ژانر‌های مختلف آن هستند. البته شیوع کرونا از این رونق کم کرد که مسئولان باید تدبیری برای آن بیندیشند.
شاعر مجموعه «بگو با چه لحنی بخوانم تو را» در بخش دیگری از این گفتگو به رویکرد جشنواره شعر فجر به ترانه سرایی، اشاره کرد و گفت: رویکرد جشنواره شعر فجر در همه ادوارش به ترانه کاملا خوب و مثبت بوده است، اما به دلایلی ترانه هنوز شکل و جایگاه خود را پیدا نکرده است. اگر جایگاه ترانه تثبیت شود، حتما علاقه‌مندان به ترانه اشتیاق خود را نشان خواهند داد. گاهی مسئولان پای کار هستند و ترانه سرایان در بحث نوآوری حرفی برای گفتن ندارند و گاهی مسئولان شوقی به این حوزه نشان نمی‌دهند. اگر مسئولان به حوزه ترانه علاقه‌مند باشند و در کنار آن ترانه سرایان هم نوآوری داشته باشند، حتما شاهد اتفاقات مثبتی در این عرصه خواهیم بود.