سید مهدی طبایی، دبیر نهمین کنگره بین‌المللی زخم و ترمیم بافت، گفت: موضوع زخم و ترمیم بافت یکی از موضوعات جدی و یکی از چالش‌های حائز اهمیت در حوزه سلامت و بهداشت و درمان در سراسر جهان است.
وی با بیان این‌که زخم‌ها به دو دسته زخم‌های حاد و مزمن تقسیم می‌شوند، گفت: زخم‌های حاد در اثر عوامل پزشکی و جراحی‌های درمانی ایجاد می‌شوند. این زخم‌ها توسط کادر درمان و پزشکان جهت امور درمانی و بهبود بیماری‌ها ایجاد می‌شوند و طبق آمار، حدود ۱۰۰ میلیون نفر در سال دچار زخم ناشی از جراحی می‌شوند و نیاز است مراقبت‌های لازم برای بهبود و ترمیم این زخم‌ها انجام شود و استفاده از ادوات و تجهیزات در این حوزه پیشرفت داشته باشد.
به گفته دبیر نهمین کنگره بین‌المللی زخم و ترمیم بافت، دسته دوم زخم‌های حاد، زخم‌هایی هستند که بر اثر جراحات، تروما‌ها و تصادفات ایجاد می‌شوند. این زخم‌ها آمار بسیار زیادی دارند و کشور ما در این حوزه آمار قابل توجهی دارد. درمان این زخم‌ها جزء اولویت‌های مجامع درمانی ما است. دسته سوم زخم‌های حاد، سوختگی‌ها هستند و در کنگره نهم زخم و ترمیم بافت به این حوزه‌ها توجه ویژه شده است.
طبایی به عوامل مختلف ایجادکننده زخم‌های مزمن اشاره کرد و توضیح داد: بیماری دیابت، افزایش سن و چاقی نمونه‌هایی از این عوامل هستند. کشور ما در معرض خطر از این نظر است. در ایران آمار‌ها از ابتلا به دیابت تخمینی است و در آمریکا بیش از ۱۰ درصد جمعیت و حدود ۳۴ میلیون نفر مبتلا به دیابت هستند.
وی ادامه داد: علاوه بر دیابت، افرادی که در معرض دیابت هستند نیز اهمیت زیادی دارند؛ چرا که آن‌ها افرادی هستند که احتمال دارد در پنج سال آینده مبتلا به دیابت شوند. تعداد افراد پیش‌دیابت در آمریکا ۸۸ میلیون نفر تخمین زده می‌شوند.
دبیر نهمین کنگره بین‌المللی زخم و ترمیم بافت با بیان این‌که افزایش سن نیز یکی از عوامل ایجاد زخم‌های مزمن است، خاطر نشان کرد: کشور ما از کشور‌هایی است که به سمت مسن‌بودن پیش می‌رود و سیاست‌های ما در حوزه جوانی جمعیت اهمیت زیادی دارد که بتوان هرم جمعیتی را متعادل کرد.
وی در ادامه گفت: چاقی نیز به عنوان یکی از عوامل موثر در زخم‌های مزمن شناخته شده است که کشور ما از این نظر وضعیت خوبی ندارد. ایران پس از آمریکا، عربستان سعودی، ترکیه، مصر و لیبی، رتبه ششم را از نظر چاقی دارد. دلیل آن نیز به سبک زندگی، ژنتیک، محیط، نحوه تغذیه و ... برمی‌گردد.
طبایی اظهار کرد: فردی که دچار هر یک از این زمینه‌ها می‌شود، مستعد عوارض مختلفی است که بار اقتصادی، اجتماعی و سلامتی را به جامعه تحمیل می‌کند. انواع مشکلات جسمی و حرکتی، مثل عفونت، خونریزی، قطع اندام تحتانی، کاهش کیفیت زندگی فرد و خانواده، درد، کاهش تحرک، افسردگی، اضطراب، انزوای اجتماعی، مضیقه‌های مالی، بستری‌های متعدد و طولانی‌مدت بار اجتماعی، اقتصادی و سلامتی را در جامعه افزایش می‌دهند و نیاز است به آن ها بیشتر پرداخته شود.
دبیر نهمین کنگره بین‌المللی زخم و ترمیم بافت تاکید کرد: زخم‌های مزمن یک خطر مهم برای جامعه هستند، ولی به اهمیت آن، آن‌طور که باید و شاید توجه نشده است. آمار خسارت‌های سلامتی و اقتصادی زخم‌های مزمن و مرگ‌ومیر ناشی از این زخم‌ها، قابل مقایسه با بسیاری از سرطان‌ها است، ولی حمایت‌های علمی ، پژوهشی و تحقیقاتی در دنیا در مورد زخم کمتر از سرطان است؛ بنابراین نیاز به آگاهی بخشی بیشتری دارد.