مسئولان اتاق تجارت و سرمایه‌گذاری افغانستان وضع تعرفه های تجارتی بر اموال ترانزیتی تاجران افغانستانی در بندر کراچی را خلاف تجارت بین المللی عنوان کرده و خواهان قطع روابط تجاری با پاکستان در صورت ادامه محدودیت ها شده‌اند.
یونس مومند، سرپرست اتاق تجارت و سرمایه گذاری افغانستان گفت: پاکستان حق ندارد از اموال تجارتی تاجران افغانستانی ها در بندر کراچی تعرفه تجارتی دریافت کند.
وی افزود پاکستان اگر با ما روابط تجارتی خوب برقرار نمی کند طالبان هم عمل متقابل انجام بدهد.
سرپرست اتاق تجارت و سرمایه گذاری از وزارت خارجه طالبان خواست تا مستقیما برای حل مشکل ایجادشده مداخله کند تا تاجران افغانستانی بیش از این ضرر اقتصادی نکنند.
یونس مومند افزود: ما با تمام کشورها تعاملات اقتصادی انجام می‌دهیم و اگر کشوری برای اموال تجارتی افغانستان مشکل خلق می کند باید طالبان هم عمل متقابل انجام بدهد.
وی به تمام شهروندان کشور اطمینان داد که قیمت مواد خوراکی افزایش پیدا نخواهد کرد و راه های بدیل واردات برای کشور وجود دارد.
خانجان الکوزی، عضو هیئت رهبری اتاق تجارت و سرمایه گذاری افغانستان هم گفت: منصفانه نیست که پاکستان قوانین بین المللی اقتصادی را زیر پا بگذارد.
وی افزود: شیرخان بندر، حیرتان، آقینه وغیره.. بندرهای مهم اقتصادی افغانستان اند که از این بندرها یک میلیون تن میوه پاکستان بدون وضع تکس تجارتی صادر شده است.
خانجان الکوزی ادامه داد: پاکستان برای اموال تجارتی تاجران افغانستانی در بندر کراچی تکس تجارتی وضع کرده است که این خلاف قوانین اقتصادی در عرصه بین المللی است.
این عضو هیئت اتاق تجارت و سرمایه گذاری افغانستان اگر پاکستان وضع تکس تجارتی بالای اموال ترانزیتی تاجران افغان را از بندر کراچی برطرف نسازد از این به بعد صادرات و واردات تاجران از طریق بندر چابهار و بندر عباس ایران صورت خواهد گرفت.
وی گفت که خواست تمام تاجران این است که دیگر اجازه صادرات و واردات از خاک افغانستان را برای تاجران پاکستانی ندهد.
خانجان الکوزی گفت پاکستان به جای دشمنی با ملت افغانستان حسن همجواری را حفظ کند و روابط تجاری این دو کشور را به خاطر تنش های سیاسی به نابودی نکشاند.
پس از آن که توافقنامۀ تجارت و ترانزیت بین افغانستان و پاکستان ( اپتا ) در سال ۲۰۱۰ امضا شد، پاکستان اجازۀ ترانزیت اموال افغانستان از راه بندر های کراچی، قاسم و گوادر را داد.
به همین ترتیب تاجران افغان اجازه یافتند که اموالشان را تا چند بندر هند منتقل کنند و در بدل، پاکستان امتیاز تجارت از طریق افغانستان به آسیای مرکزی را به دست آورد.