مدتی است که خبرنگاران مستقل، پرونده هایی از سانسور محتوا و عدم آزادی بیان در در توئیتر منتشر می کنند. این شبکه اجتماعی پیش تر اعلام کرده بود که حسابی را به دلیل عقاید سیاسی یا طرز تفکر خاص محدود نکرده اما این پرونده های افشا شده، ادعاهای قبلی توئیتر را رد کرده اند.
بیشتربخوانید
طی چند هفته گذشته، ایلان ماسک اسناد داخلی را در اختیار گروهی از روزنامه‌نگاران انتخاب‌شده قرار داده که تاکنون هفت قسمت از این اسناد منتشر شده است.
این فایل ها، مجموعه‌ای از ایمیل‌های داخلی و چت‌های Slack هستند که کارمندان توئیتر را در حال بحث درباره سیاست‌های شرکت نشان می دهد. ماسک به گروه کوچکی از روزنامه‌نگاران مستقل از جمله مت تایبی، باری وایس و مایکل شلنبرگر این اطلاعات را مشروط بر اینکه آنها ابتدا درباره اسناد در توئیتر بنویسند، داده است.
ایلان ماسک که اکنون ریاست توئیتر را در دست دارد، از انتشار این پرونده‌ها استقبال کرده است. او خودش رشته توئیتی که مربوط به اسناد داخلی این شرکت درباره برخورد با مقاله لپ تاپ هانتر بایدن در سال ۲۰۲۰ بود را بازنشر و کاربران دیگر را تشویق به خواندن آن کرد. ماجرای لپ تاپ پسر جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا ریشه‌های سیاسی دارد و یکی از دلایل خرید توئیتر توسط ماسک را نیز توضیح می‌دهد.
مت تایبی نویسنده، یکی از افرادی است که با انتشار رشته توئیتی پیام‌ها و ایمیل‌های داخلی مدیران توئیتر در سال ۲۰۲۰ را بدون اینکه بگوید چگونه آنها را به دست آورده، افشا کرده است. چند روز قبل از انتشار این رشته توئیت، ایلان ماسک وعده داده بود اطلاعاتی را با عنوان «پرونده‌های توییتر» (Twitter Files) افشا می‌کند تا بگوید چرا حامی آزادی بیان است و اینکه چرا مدیران پیشین این شبکه اجتماعی در مسیر غلطی قرار داشتند.
بلومبرگ درباره این پرونده نوشته: اواخر سال ۲۰۲۰ و در هفته‌های پایانی مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری در ایالات متحده، توئیتر تصمیم گرفت مقاله نیویورک پست درباره فعالیت‌های هانتر بایدن، پسر جو بایدن در اوکراین را محدود کند. این شبکه اجتماعی در آن زمان گفت که این مقاله شامل اسکرین شات‌ها و تصاویری است که با سیاستی در این شبکه اجتماعی در تناقض است و کاربران را از اشتراک گذاری محتوا‌های هک شده در این وب سایت منع می‌کند.
هانتر بایدن کنار پدرش
با استناد گزارش بلومبرگ، طبق توئیت های منتشر شده توسط تایبی، ترنتون کندی از اعضای تیم ارتباطات توئیتر در نامه‌ای به ویجایا گده، مدیر سابق حقوقی و سیاست‌ها و یول رات، مدیر سابق یکپارچگی این شرکت که ظاهرا حامی محدودسازی نشر این مقاله بودند، سوالاتی را درباره علت این محدودیت مطرح کرده بود. کندی در این باره گفته بود: اگر دلایل درستی برای محدودسازی دسترسی به این لینک‌ها ارائه نکنیم، با سؤالات سختی درباره آن روبه‌رو خواهیم شد.
ان‌بی‌سی در ادامه نوشته که: رو خانا، نماینده کنگره از کالیفرنیا در نامه ای به مدیران وقت توئیتر، دلایل آنها برای ایجاد محدودیت در دسترسی کاربران به مقاله نیویورک پست را زیرسؤال برده بود.
علاوه بر این تایبی در رشته توئیتی که منتشر کرده بود، تصویر ایمیل افراد ناشناسی از کارزار انتخاباتی بایدن را که از توئیتر خواسته بودند تا با برخی توئیت‌ها برخورد شود و کارمندان این شرکت درخواست آنها را قبول کرده بودند، نشان داد.
ان بی سی در ادامه گزارشش به نقش احتمالی اف‌بی‌آی در محدود کردن مقاله نیویورک پست اشاره کرده و نوشته: نقش احتمالی اف‌بی‌آی در تصمیم‌گیری‌های شرکت‌های فناوری برای محدود کردن دسترسی به مقاله نیویورک پست در ماه آگوست مشخص شد. زمانی که مارک زاکربرگ، مدیرعامل فیس‌بوک در مصاحبه‌ای با جو روگان گفت که اف‌بی‌آی به طور خاص در مورد لپ‌تاپ هشدار نداده است. این سازمان هم در پاسخ گفت که به شرکت ها شاخص های تهدید خارجی ارائه می‌کند اما نمی تواند از آنها بخواهد که اقدامی انجام دهند.
انتشار این اسناد که شیوه برخورد مدیران قبلی توئیتر را نشان می دهد، انتقادات شدیدی را علیه مسئولان قبلی توئیتر به همراه داشته است. محافظه‌کاران در آمریکا مدت‌هاست که توئیتر را به حمایت از دموکرات ها متهم می کنند و به نظر می رسد که ایلان ماسک هم با آنها هم نظر است.
بلومبرگ به نقل از ایلان ماسک نوشته: یکی از دلایل اصلی خرید این شبکه اجتماعی برای او ایجاد محیطی برای تمام کاربران با سلایق مختلف است تا بتوانند با آزادی بیان ایده‌های مختلف خود را بیان کنند. او از زمان ورود به این شرکت دست به تصمیمات پرسروصدایی زده و احتمالاً حدود 12 هزار اکانت مسدود‌شده را که عمدتا راست‌گرا هستند، بازگردانده تا دوباره بتوانند در این شبکه اجتماعی فعالیت داشته باشند.
ایلان ماسک در کنار ترامپ
در قسمت اول این پرونده که تایبی آن را منتشر کرده بود، به محدود کردن مقاله ای درباره پسر جو بایدن پرداخته شده، پرونده دوم اما موضوعی را بیان کرده که وجود لیست سیاه مخفی در توئیتر را تایید می کند.
اسناد پرونده دوم نشان می دهد که چگونه توئیتر و کارمندانش به صورت مخفیانه اقدام به ساخت لیست سیاه از حساب ها، جلوگیری از ترند شدن و دیده شدن یک حساب و یا موضوعاتی که شخصا تمایل نداشتند، کرده اند.
«باری وایس»، روزنامه‌نگار مستقل آمریکایی، با انتشار رشته توئیتی، قسمت دوم پرونده های توئیتر را افشا کرده است. این رشته توئیت نشان داده که چگونه توئیتر اینکار را انجام داده است. این نویسنده سابق نیویورک تایمز و وال استریت ژورنال گفت که لیست‌های سیاه «به صورت مخفیانه» و «بدون اطلاع کاربران» ساخته شده‌اند.
نیویورک پست که گزارشی درباره این قسمت دوم منتشر کرده، نوشته: باری وایس خاطرنشان می کند این شرکت با توسعه روش هایی برای سرکوب افراد خاص، از ماموریت اصلی خود یعنی قدرت دادن به همه افراد برای ایجاد و به اشتراک گذاری ایده ها و اطلاعات فوری، بدون هیچ مانعی دور شده است.
طبق توئیت های وایس، توئیتر اکانت دکتر جی باتاچاریا، دکتر دانشگاه استنفورد را که عقیده داشت قرنطینه می تواند برای کودکان مضر باشد بطور مخفیانه علامت گذاری کرده بود تا از ترند شدن آن جلوگیری کند. در نمونه ای دیگر، دن بانجینو مجری و برنامه ساز تلویزیونی راست گرا در لیست جلوگیری از جستجو قرار گرفته بود. مثال دیگر حساب چارلی کرک است که برچسب تبلیغ نشود، خورده بود.
نیویورک پست نوشته: توئیتر بارها بطور عمومی این موضوع که حساب ها را در لیست سیاه قرار می دهد، تکذیب کرده بود. در سال ۲۰۱۸ ویجایا گده، مدیر قوانین حقوقی و اعتماد توئیتر و کیوان بیک پور، مدیر محصولات این شرکت اعلام کردند: ما حساب ها را شادو بن نمیکنیم و اضافه کردند: بطور قطع ما بر مبنای عقاید سیاسی یا باورها افراد را محدود نمیکنیم.
واکنش ایلان ماسک به انتشار این رشته توئیت هم جالب بود. نیویورک پست نوشته: ایلان ماسک، رشته‌توئیت وایس را ریتویت کرد و گفت: «فایل‌های توئیتر، بخش دو!!» همراه با ایموجی های پاپ کورن! او همچنین در توئیت دیگری نوشت که توئیتر در حال کار روی یک به‌روزرسانی نرم‌افزاری است که وضعیت واقعی حساب کاربری شخص را نشان می‌دهد، بنابراین به وضوح می‌توان دید که حساب شادوبن شده، دلیل و نحوه درخواست تجدیدنظر نیز آمده است.
قسمت سوم پرونده‌ها به جزئیات بحث داخلی درباره ممنوعیت ترامپ پس از شورش ۶ ژانویه می‌پردازد. نیویورک پست که تاکنون قسمت‌های مختلفی از این پرونده را منتشر کرده، درباره قسمت سوم نوشته: مدیران توئیتر تصمیم گرفتند پس از حمله ۶ ژانویه ۲۰۲۱ به ساختمان کنگره آمریکا، دونالد ترامپ، رئیس جمهور وقت را از این پلتفرم اخراج کنند. این اسناد بحث‌هایی که بین مدیران توئیتر و اف بی آی شکل گرفته بود و در نهایت منجر به اخراج ترامپ از این شبکه اجتماعی شد را نشان می‌دهد.
مت تایبی فردی که اولین بار این پرونده ها را منتشر کرده بود، دوباره رشته توئیتی را منتشر و سازوکار ممنوعیت حضور ترامپ در توئیتر را افشا کرده است. او می گوید: صرف‌نظر از این که کاربران چه نظری درباره اقدامات ترامپ داشته باشند، آنچه در ماجرای اخراج او از توئیتر پیش آمد، اهمیتی تاریخی دارد.
هشتم اکتبر 2020، مدیران توئیتر کانالی را در اسلک با عنوان us2020_xfn_enforcement ایجاد کردند تا درباره حذف محتوا های مربوط به انتخابات ریاست جمهوری و حساب های شناخته شده، بحث کنند. تایبی در این باره نوشته: اسناد نشان می دهند که مدیران این شبکه اجتماعی براساس حدسیات، احساسات شخصی و حتی جست‌و‌جو در گوگل درباره محتواها تصمیم می گرفتند.
تایبی می‌گوید مدارک متعددی دارد که نشان می‌دهد مدیران توئیتر از ادعای طرفداران جو بایدن درباره دزدیدن آرای مردم مطلع بودند و آنها را نادیده می‌گرفتند. اما در مقابل وقتی هواداران ترامپ از سرقت آرا حرف می‌زدند، توئیت هایشان اغلب برچسب می خورد و حتی گاهی اوقات در معرض خطر تعلیق حساب نیز قرار می گرفتند.
در رشته توئیتی که تایبی منتشر کرده آمده: عمده بحث‌ها درباره مسدودسازی حساب ترامپ در سه روز جنجالی ماه ژانویه 2021 رخ داد اما برنامه ریزی فکری درباره این موضوع ماه ها پیش از حمله به کنگره انجام شده است. بیزینس تودی هم نوشته که اسناد تایبی نشان می دهد که یوئل راث، رئیس سابق اعتماد و ایمنی جلسات هفتگی با آژانس های مرکزی مانند اف بی آی داشته است.
قسمت چهارم از سری پرونده های توئیتر توضیح می‌دهد که چگونه مدیران وقت این شبکه اجتماعی سیاست های خود را تغییر دادند تا بتوانند دونالد ترامپ را از فعالیت منع کنند.
بخش چهارم توسط مایکل شلنبرگر، روزنامه‌نگار منتشر شده و آنچه که در 7 ژانویه در توئیتر رخ داده را پوشش می‌دهد. هفتم ژانویه یعنی یک روز پس از حمله هواداران ترامپ به کنگره آمریکا. شلنبرگر با استناد به سخنان مدیران توئیتر ثابت می کند که این شبکه اجتماعی سیاستی در قبال تحریم رهبران جهان داشت.
ریپابلیک ورلد درباره این سیاست توئیتر نوشته: مسدود کردن یک رهبر جهانی از توئیتر یا حذف توئیت‌های بحث‌برانگیز او، اطلاعات مهمی را که مردم باید ببینند و درباره آن بحث کنند را پنهان می‌کند.
شلنبرگر در ابتدای رشته توئیتی که منتشر کرده توضیح داده که کارمندان توئیتر چگونه پیش‌تر در برابر درخواست‌ها برای مسدودسازی ترامپ از این شبکه اجتماعی مقاومت کرده بودند، اما بالاخره با افزایش فشار برای زیر پا گذاشتن قوانین برای مسدودسازی حساب رئیس‌جمهور قبلی آمریکا آماده شدند.
مسدود کردن یک رهبر جهانی از توییتر یا حذف توییت‌های بحث‌برانگیز آنها، اطلاعات مهمی را که مردم باید ببینند و در مورد آن بحث کنند پنهان می‌کند. همچنین این رهبر را ساکت نخواهد کرد، اما مطمئناً بحث و گفتگوهای لازم در مورد سخنان و اعمال آنها را مختل می کند.
ریپابلیک ورلد نوشته: پس از ۶ ژانویه ۲۰۲۱، توئیتر شروع به دریافت فشار از منابع متعدد برای ممنوعیت دائمی ترامپ کرد. این روزنامه نگار در این باره نوشته: یک روز پس از حمله به کنگره چهره‌های سرشناس مثل میشل اوباما، بانوی اول پیشین آمریکا و چند فرد برجسته دیگر به صورت عمومی خواستار مسدودسازی اکانت ترامپ شده بودند.
در آن زمان جک دورسی، مدیرعامل وقت توئیتر، در تعطیلات بود و بیشتر مسئولیت را به یوئل راث و ویجایا گده واگذار کرده بود. دورسی در ایمیلی به کارمندان گفته بود که باید در اجرای سیاست‌ها قوی باشند و در صورت مسدودسازی یک حساب، به او اجازه بازگشت دوباره ندهند. توئیتر در آن شرایطریا سیستمی را ایجاد کرد تا هر کاربر با دریافت پنج اخطار، دسترسی دائمی به اکانت خود را از دست بدهد. حساب ترامپ نیز در تاریخ 8 ژانویه مسدود شد و توئیتر اعلام کرد که این کار را با استناد به تفسیر و برداشت کاربران از توئیت‌های او انجام داده است.
ولی شلنبرگر در رشته توئیت خود گفته: این شبکه اجتماعی در سال ۲۰۱۹ گفته بود که فقط به خود کلمات توجه می‌کند و تمرکزی روی تفسیرهای احتمالی از توئیت‌ها ندارد.
گزارش شلنبرگر همچنین بیان می‌کند که در سال‌های ۲۰۱۸، ۲۰۲۰ و ۲۰۲۲، ۹۶ درصد، ۹۸ درصد و ۹۹ درصد از کمک‌های مالی کارکنان توئیتر به حزب دموکرات اختصاص داشته است.
در بخش دیگری از رشته توئیت این روزنامه نگار مستقل به اینکه چگونه کارمندان توئیتر متوجه تفاوت سلایق سیاسی شخصی و قوانین این شرکت بودند، اما وارد تفسیرهای پیچیده بر محتواها می‌شدند تا با برخی توییت‌ها برخورد کنند، اشاره شده است.
ریپابلیک ورلد نوشته: حوالی ظهر هشتم ژانویه، یکی از مدیران ارشد تیم فروش تبلیغات توئیتر با ارسال پیامی به یول راث از او پرسید که آیا شرکت قصد دارد مسدودیت حساب ترامپ را پس از ۱۲ ساعت دائمی کند یا خیر. راث در پاسخ می‌گوید: اگر ترامپ هر سیاستی را زیر پا بگذارد، این مسدودیت دائمی خواهد شد. مدیر تیم فروش در پاسخ می‌گوید با این حساب، توئیتر باید رویکرد منفعت عمومی را نادیده بگیرد و راث تأیید می‌کند که این شرکت می‌خواهد در‌خصوص اکانت ترامپ چنین کاری انجام دهد.
توییتر پیش‌تر گفته بود که برخی از اکانت‌های سرشناس و سیاسی می‌توانند از استثنائات خاصی برخوردار شوند، چرا که صحبت‌های آنها ممکن است برای عموم مردم دارای منفعت باشد و باید دسترسی به آنها را فراتر از خطوط قرمز معمولی فراهم کرد.
قسمت پنجم پرونده توئیتر باز هم به حساب ترامپ مربوط است و به موضوع مسدودسازی حساب کاربری او پرداخته و نشان می دهد که چگونه فشار کارمندان و برخی از مدیران باعث شد تا دیدگاه تیم ایمنی مبنی بر عدم تخلف ترامپ نادیده گرفته شود. باری وایس در این بخش به مقایسه شیوه برخورد این شرکت با سایر سیاستمداران برجسته دنیا و دونالد ترامپ می‌پردازد. او ادعا می‌کند که توئیتر سیاست دوگانه‌ای را در زمینه برخورد با رئیس‌جمهور قبلی آمریکا در پیش گرفته بود.
نیویورک پست نوشته: ترامپ که اکنون ۷۶ سال دارد، در هشتم ژانویه ۲۰۲۱، دو روز پس از آنکه گروهی از هوادارانش به ساختمان کنگره حمله کردند، از حضور در توئیتر محروم شد.
به گفته باری وایس روزنامه نگار که بخش پنجم این پرونده را منتشر کرده، ترامپ صبح روز هشتم ژانویه دو توئیت منتشر و از کسانی که پای صندوق های رای از او حمایت کردند، تشکر کرد.
ترامپ در توئیتی نوشت: ۷۵ میلیون میهن پرست بزرگ آمریکایی که به من رای دادند، اول آمریکا، و دوباره آمریکا را بزرگ کردند، در آینده صدایی زیاد خواهند داشت و اضافه کرد: به هیچ وجه، هیچ‌کس حق بی‌احترامی یا برخورد غیرمنصفانه با آنها را ندارد. ترامپ در دومین توئیت خود اعلام کرد که در مراسم تحلیف بایدن در ۲۰ ژانویه شرکت نخواهد کرد.
با این حال عده زیادی از منتقدان ترامپ در داخل و خارج از توئیتر درخواست مسدودسازی حساب کاربری او را داشتند. روزنامه واشنگتن پست در گزارشی اعلام کرد: بیش از ۳۰۰ کارمند توئیتر در نامه‌ای به جک دورسی، مدیرعامل وقت این شرکت خواستار اخراج ترامپ از این شبکه اجتماعی شده‌اند.
به گفته وایس، اولین توئیت باعث ایجاد بحث در بین کارمندان توئیتر شد و یکی از آنها در چت داخلی شرکت نوشت: ما باید کار درست را اینجا انجام دهیم و این حساب را مسدود کنیم. با این حال، به گفته این روزنامه نگار افرادی که مسئول تعیین اینکه آیا توئیت های ترامپ مستحق ممنوعیت است یا خیر، هیچ مشکلی در هیچ یک از آنها مشاهده نکردند.
مدیران توئیتر از کارمندان متخصص در این زمینه خواستند تا مسئله دعوت به خشونت را در توئیت‌های رئیس جمهور سابق بررسی کنند. کارمندان اعلام کردند: پست‌های جدید ترامپ قوانین توئیتر را نقض نکرده است. دقایقی بعد از اعلام نظر تیم ایمنی، ویجایا گده، مدیر تیم حقوقی پرسید که آیا می‌توان این توئیت‌ها را دعوت به خشونت در آینده دانست کرد یا خیر. در همین راستا، ساعاتی بعد اعلام شد که توئیتر به‌خاطر دعوت به خشونت، تصمیم گرفته حساب ترامپ را تعلیق دائمی کند.
رابطه اف‌بی‌آی و توئیتر
در قسمت ششم که توسط تایبی منتشر شد، اسنادی از همکاری بین توئیتر و اف بی آی افشا شده است. براساس ششمین قسمت از «فایل‌های توئیتر» که جمعه منتشر شد، اف بی آی و سایر سازمان‌های مجری قانون با توئیتر به‌عنوان یک «شرکت فرعی» رفتار می‌کنند.
نیویورک پست در این باره نوشته: تایبی، روزنامه‌نگار مستقل می‌گوید در بازه زمانی ژانویه ۲۰۲۰ تا نوامبر ۲۰۲۲ بیش از ۱۵۰ ایمیل بین اف بی آی و یوئل راث، مدیر سابق اعتماد و ایمنی این شرکت تبادل شده است. در تعداد بسیار زیادی از این پیام‌ها اف بی آی از توئیتر خواسته با کاربران برخورد کند. در این پیام‌ها درخواست‌هایی دربراه نشر اطلاعات گمراه کننده در انتخابات آمریکا نیز وجود داشته و اداره تحقیقات فدرال حتی حساب‌های طنز با دنبال کننده‌های بسیار کم را مورد هدف قرار داده است.
علاوه بر کارگروه شبکه‌های اجتماعی اف بی آی به نام FITF، سازمان‌هایی مثل وزارت امنیت داخلی تیز درخواست‌هایی را از توئیتر مطرح کرده بودند. یکی از این درخواست‌ها در نوامبر ۲۰۲۲ ارسال شده که خواستار برخورد با چهار حساب است که همگی آنها طنزپرداز هستند. درخواست برخورد با دو حساب دیگر هم وجود دارد که در نهایت چهار حساب از شش حساب از سوی توئیتر تعلیق شدند.
تایبی در ادامه رابطه بین توئیتر و اف بی آی گفته: واحد فرماندهی انتخابات فهرست طولانی از حساب هایی را به این شبکه اجتماعی می فرستد و می خواهد با آنها برخورد شود. توئیتر نیز در پاسخ فهرستی را ارسال و نشان می دهد با چه حساب هایی چه برخوردهایی داشته است. بسیاری از این حساب ها طنزپرداز با تعامل اندک بودند.
نکته ای که در رشته توئیت تایبی به چشم می خورد، رابطه نزدیک بین توئیتر و اف بی آی است. در یکی از ایمیل‌هایی که توسط تایبی افشا شده، مدیر حقوقی توئیتر از اداره تحقیقات فدرال می‌پرسد: آیا مانعی برای اشتراک‌گذاری اطلاعات محرمانه با آنها وجود دارد یا خیر، این نهاد هم در پاسخ می گوید که مانع خاصی برای اشتراک‌گذاری داده ها نیست.
تایبی ایمیل دیگری که مربوط به ژانویه ۲۰۲۱ است، منتشر کرده است. در این ایمیل، اداره تحقیقات فدرال فهرستی را به توئیتر ارسال کرده که شامل توئیت‌هایی با احتمال نقض قانون است. اما تایبی در رشته توئیت خودش نوشته: این توئیت‌ها ساده و طنزآمیز هستند و تعامل پایینی داشته‌اند.
بخش ششم فایل های توئیتر، یک بخش مکمل هم داشت. تایبی در این بخش مکمل درباره یکی از مأموران اف بی آی در سن فرانسیسکو می‌نویسد. این مامور از یول راث می‌خواهد که به سوالات FITF پاسخ کتبی بدهد. گویا این واحد از تناقض در گفته های راث توییتر ناراضی است و گفته که فعالیت زیادی را از سوی بازیگران رسمی پروپاگاندا در این شبکه اجتماعی مشاهده نکرده است.
در این ایمیل آمده: این کارگروه می‌خواهد بداند که توئیتر چگونه نتیجه‌گیری خود را انجام داده است. علاوه بر این منابعی به‌عنوان مثال های نقض صحبت های راث توسط اف بی آی آمده است.
نیویورک پست نوشته: راث هم این ایمیل را به سایر مدیران ارشد شرکت ارسال و از درخواست‌های مطرح‌شده شگفت زده شد. او می‌گوید سوالاتی که مطرح شده بیشتر از آنکه شبیه به سؤالات اف بی آی باشد، به درخواست‌های کنگره شبیه است. او همچنین از درخواست برای ارسال پاسخ های کتبی ناراحت بوده است.
اف بی آی به انتشار این بخش واکنش نشان داد و اعلام کرد که به‌صورت مرتب با شرکت‌های بخش خصوصی ارتباط دارند و اطلاعاتی را درباره رفتارهای خطرناک و مجرمانه ارائه می‌کنند. با این وجود اما تایبی ادعا کرده که اسنادی را تاکنون با این محتوا مشاهده نکرده است.
آخرین قسمت از پرونده‌های توئیتر توسط مایکل شلنبرگر منتشر شد. در این قسمت به اینکه چگونه اف بی آی در یک کارزار برنامه ریزی شده، مدیران توئیتر را متقاعد کرد که ماجرای لپ‌تاپ هانتر بایدن نامعتبر بوده، پرداخته است.
مایکل شلنبرگر در رشته توئیتی که منتشر کرده، اسکرین شات‌هایی از اسناد داخلی و ایمیل‌ها را به اشتراک گذاشته و به تلاش سازمان یافته جامعه اطلاعاتی برای نفوذ در توئیتر اشاره می‌کند.
پایگاه خبری‌ای ای نوشته: داستان از دسامبر ۲۰۱۹ و زمانی که مک آیزاک، مالک یک فروشگاه کامپیوتر در ایالت دلاور در تماسی اف بی آی اعلام کرد که هانتر بایدن لپ تاپی را به او داده است. شلنبرگر در رشته توئیتش با انتشار اسنادی گفت: در ۹ دسامبر ۲۰۱۹، اف بی آی برای لپ تاپ هانتر بایدن احضاریه صادر می‌کند و آن را می‌گیرد.
این روزنامه نگار با استناد به مقاله نیویورک پست نوشته: مک که از فعالیت مجرمانه در لپ تاپ اطلاع داشت، تا آگوست ۲۰۲۰ از اف بی آی خبری دریافت نکرد و در نتیجه ایمیلی را به رودی جولیانی، وکیل ترامپ ارسال و اطلاعاتش را به او داد و این اطلاعات در ادامه به روزنامه نیویورک پست رسید.
روز قبل از انتشار این مقاله در نیویورک پست، الویس چن، مأمور ویژه اف بی آی سندی 10 صفحه‌ای را برای توئیتر و یول راس ارسال کرد. روز بعد، مقاله منتشر شد و ساعتی بعد، همه شبکه های اجتماعی و همینطور توئیتر آن را سانسور و اعتبار آن را زیر سوال بردند. نیویورک پست مدعی شد که ایمیل های لو رفته از لپ تاپ هانتر بایدن نشان می دهد که جو بایدن، معاون رئیس جمهور وقت، به معاملات تجاری پسرش در اوکراین کمک می کند.
شلنبرگر در توئیت خودش نوشت: با این حال، در تمام سال ۲۰۲۰، اف بی آی و سایر آژانس‌های مجری قانون بارها از یول راث خواستند تا گزارش‌های مربوط به لپ تاپ هانتر بایدن را به عنوان یک عملیات هک و افشای روسی رد کند.
در ادامه این گزارش، سازمان تحقیقات فدرال چندین‌بار از توئیتر اطلاعاتی را می‌خواهد که این شبکه اجتماعی ارائه این اطلاعات را خارج از قوانین حقوقی مشخص‌شده می‌داند. در ژوئیه ۲۰۲۰ نیز الویس چن کاری می‌کند تا مدیران ارشد این شبکه اجتماعی بتوانند به اطلاعات مربوط به تهدید‌های انتخابات آینده دسترسی داشته باشند.
در ۱۱ آگوست ۲۰۲۰، چن اطلاعاتی را درباره گروه هکری APT۲۸ روسیه با توئیتر به اشتراک می‌گذارد. یوئل راث به تازگی در مصاحبه‌ای گفت که پیش از انتشار مقاله نیویورک پست، هانتر بایدن از نظر ذهنی آماده بود تا این اتفاق را به گروه APT۲۸ ارتباط بدهد؛ بنابراین زمانی که این مقاله منتشر شد، تصور می‌کرد که این اتفاق باید ربطی به این گروه هکری داشته باشد.
علاوه بر این اطلاعات، شلنبرگر در قسمت هفتم از پرونده‌های توئیتر به این موضوع که چه تعداد از مأموران اف بی آی تا سال ۲۰۲۰ در توئیتر استخدام شده اند، اشاره کرده است. برخی از آنها پیش‌تر در پرونده‌هایی علیه ترامپ کار می‌کردند و پس از استخدام در توئیتر نیز در یک کانال اسلک خصوصی به دنبال جذب نیروی بیشتر برای اداره تحقیقات فدرال بودند.
شنلبرگر در انتهای رشته توئیت خودش می گوید: کارزار اثرگذاری اف بی آی روی شبکه‌های اجتماعی، توئیتر و حتی رسانه ها موفق بود و باعث سانسور ماجرای لپ تاپ هانتر بایدن شد.
منبع: فارس