شروع زندگی مشترک میتواند برای هر دختر و پسری یک نقطه عطف به سمت آرامش، شادی، موفقیت و هدفمندتر شدن زندگیاش باشد. دوران عقد میتواند یکی از هیجانانگیزترین، خاصترین و از همه مهمتر، خاطرهانگیزترین دورههای زندگی یک زن و مرد باشد، اما گاهی دختر و پسرهایی که تازه ازدواج کردهاند، مرتکب اشتباهاتی میشوند که شیرینیهای این دوران را به تلخی تغییر میدهد. البته وقتی دو نفر از دو خانواده و فرهنگ متفاوت کنار هم قرار گرفتهاند، کاملا طبیعی است که در بعضی از موضوعات با یکدیگر همنظر نباشند و حتی اختلاف سلیقههایشان دردسرساز شود، اما از این اشتباهات چالشزا در دوران عقد چه میدانید؟
فراموشکردن قولها
به طور معمول در مراسم خواستگاری، دو نفر به یکدیگر قولها و تعهداتی میدهند. در صورتی که بعد از عقد یکی از دو طرف به تعهدات خود پایبند نماند، انتظارات طرف مقابل تحقق نمییابد. در نتیجه دلخوری و کدورت ایجاد و باعث مشاجره میشود. این تعهدات ممکن است مربوط به موضوعاتی مانند مسائل ارتباطی، خانوادگی یا مالی باشد؛ بنابراین زن و شوهرها در اولین روزهای زندگی مشترک نباید اعتماد طرف مقابل به خودشان را به راحتی از دست بدهند؛ چرا که به دست آوردن دوبارهاش، اگر نشدنی نباشد به طور قطع دشوار خواهد بود.
بیشتربخوانید
درگیر رسوم تجملاتی شدن
متاسفانه این روزها آن قدر به رسم و رسوم و تشریفات ازدواج و برگزاری مراسم آن توسط بعضی تازهعروس و دامادها بها داده میشود که اهداف مهمتر برای شروع زندگی مشترک فراموش میشود. دغدغه تدارک بهترین مراسم جشن ازدواج و مهمانیها و ... فشار اقتصادی و اضطراب روانی زیادی به زوجها و خانوادههایشان وارد میکند. چهبسا این فشارها یا به توافق نرسیدن بر سر رسومی خاص، عاملی برای ایجاد درگیری و اختلافات جدی و بالاگرفتن دعوا در دوران عقد شود.
مخفیکردن اطلاعات حال و گذشته
برخی افراد در زمان خواستگاری یا حتی دوران عقد برای جلب نظر طرف مقابل، اطلاعات مهمی از زندگی حال یا گذشته خود را مخفی نگه میدارند. این اطلاعات ممکن است شامل مسائلی همچون سابقه کیفری، وجود روابط جدی یا ازدواج ناموفق، اختلاف در دیدگاه مذهبی، وجود بیماری خاص، مصرف مواد و ... باشد. پنهانکاری یا دروغگفتن درباره این مسائل تنها در یک زمان محدود امکانپذیر است و افشاشدن واقعیت در دوران عقد با رفتن زیر یک سقف، اعتماد طرف مقابل را برای شروع زندگی از بین میبرد.
مقایسه همسر با دیگران
گاهی زوجها در این دوره با نیت تغییر شخصیت و رفتارهای طرف مقابل، حل مشکلات، ادبکردن دیگری و ... شروع به مقایسهکردن همسر خود با افراد دیگر و زندگی دیگران میکنند. این مسئله میتواند به سرکوب طرف مقابل و از بین بردن اعتماد به نفس او ختم شود. دائم اسم زن یا شوهر دیگران را بردن و تمجید از آنها، نتیجه مناسبی نخواهد داشت جز ناامیدی از ازدواج و احساس تحقیرشدن. نفرت پیداکردن از فردی که دائم با او مقایسه میشود، دوری و مشاجرات پیدرپی و بینتیجه هم از دیگر آسیبهای چنین مقایسههایی است.
افراط و تفریط در ارتباط با خانواده همسر
درست است که بعد از عقد، دو نفر با یکدیگر ازدواج کردهاند، اما قرار نیست در این دوره به هر دلیل و با هر بهانهای مدام منزل خانواده همسر باشند. ارتباط زیاد و افراطی میتواند روی خانواده همسر و فرد را به یکدیگر باز کند و این قضیه به اختلاف و ناراحتی زیادی منجر شود. از طرفی اصلا رفتوآمد نداشتن و بیمحلیکردن هم درست نیست. بهتر است که زوجها با تدبیر مناسب و بر اساس عرف و فرهنگ بین خودشان، میزان این ارتباطها را درست مدیریت کنند. دوربودن یکی از دو نفر و حضور فیزیکی نداشتن در طولانیمدت باعث میشود شناخت کمتری از هم کسب کنند. همچنین ممکن است به سردشدن ارتباط عاطفی آنها منجر و در نتیجه باعث بروز اختلافات و دعوا در دوران عقد شود.
شوخیهای نابجا
دو نفر وقتی که ازدواج میکنند، قرار نیست ابتدای راه با شوخیهای بیمعنی که تصور میکنند نشاندهنده صمیمیت است، وارد ارتباط شوند. اینگونه رفتارها تا زمانی که شناخت درست و کافی از شخصیت و اخلاق طرف مقابل کسب نکردهاید، منطقی به نظر نمیرسد.
منبع: روزنامه خراسان
اتفاقا به نظر من هم دو یا سه سال اول زندگی ،
بسیار مهم است ،
اگر سال های اول بتوانند اختلافات خانوادگی را تحمل کنند ،
در آینده مشکلی نخواهد بود ،
پیمان اشراقی.