عضو هیات علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان گفت: مکاتب و نظریه‌های گوناگونی وجود دارد که راه رسیدن به اشتغال عمومی و خصوصاً اشتغال روستایی را با طی کردن مراحل مختلف مطرح می‌می نمایند که باید پیمود. در این خصوص یکی از اقدامات اولیه برای ایجاد اشتغال عمومی حرفه آموزی و کارآموزی می‌باشد.
دکتر سیروس قنبری افزود: کشور ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده و یکی از چالش‌های اساسی کشور در جهت ایجاد اشتغال بخش آموزش می‌باشدکه نیازمند ارائه طرح، برنامه ریزی و کار جهادی است.
وی بیان کرد: همان گونه که در اوایل انقلاب اسلامی برای ریشه کردن بی سوادی در کشور نهضت سوادآموزی ایجاد گردید، در گام دوم انقلاب و در راستای تفکر پیشرفت اقتصادی و اقتصادمقاومتی به نهضت حرفه آموزی نیازمندیم.
قنبری افزود: در این راستا و در جهت اشتغالزایی روستاییان پیشنهاداتی که نویسندگان این مقاله مطرح می‌نمایند به این صورت است که در یک اقدام همه جانبه ملی می‌توانیم در یک دوره میان مدت این نهضت را به سرانجام برسانیم.
عضو هیات علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان در ادامه اظهار کرد: راهکار‌های رسیدن به این هدف ملی این گونه می‌تواند باشد که ابتدا تمامی نوجوانان (دختر و پسر) از سن ۱۳ تا ۱۸ سالگی بایستی در طی مدت ۵ سال، ۳ حرفه را به انتخاب خود فرا بگیرند. برای تضمین اجرای آن باید از عوامل تشویقی و تنبیهی استفاده نمود مانند اینکه، فرد در صورت نداشتن گواهی این ۳ حرفه از سازمان فنی حرفه‌ای شهرستان از خدمات گوناگونی همچون گرفتن گواهینامه رانندگی، ثبت اسناد ملکی، گرفتن وام و جواز کسب محروم خواهند شد.
وی ادامه داد: در بخش تشویقی این طرح برای آموزش نوجوانان روستایی، به ازای هر ماه آموزش و فراگرفتن یک حرفه، مبلغ مشخصی به حساب نوجوان یا والدین آن‌ها واریز شود این سرمایه گذاری دولت در بلندمدت باعث اشتغالزایی و رونق اقتصادی روستا‌های کشور شده و جبران هزینه‌ها را خواهد کرد.
قنبری گفت: در اجرای این طرح می‌توان از ظرفیت‌های سازمان فنی و حرفه‌ای استان وشهرستان‌ها استفاده نمود و با شعار هر مسجد یک فنی و حرفه‌ای یا هر روستا یک فنی و حرفه‌ای و با تشویق خانواده‌ها وحمایت خیرین هرمنطقه، نوجوانان روستایی را خصوصاً در فصل تابستان به این کلاس‌های کارگاهی و عملی بفرستند.
وی خاطرنشان کرد: راهکار بعدی استفاده از ظرفیت‌های صاحبان مشاغل و حرفه‌ها در سطح مناطق روستایی وشهرستان می‌باشد. به این صورت که هر صاحب شغل یا حرفه باید در سال ۵ نفر نوجوان را آموزش دهد که دراین راستا برای همکاری صاحبان مشاغل می‌توان از جنبه‌های تشویقی استفاده مانند؛ معافیت‌های مالیاتی و عوارض صاحبان مشاغل، معافیت‌های هزینه بیمه‌ای صاحبان مشاغل، کمک‌های مالی و تسهیلاتی برای صاحبان مشاغل استفاده کرد.
قنبری گفت: دراین رابطه صحت آموزش دادن به نوجوانان نیز از طریق ازمون عملی که توسط سازمان فنی و حرفه‌ای شهرستان صورت می‌گیرد سنجیده و گواهی برای آن صادر می‌گردد.
وی در پایان گفت: مسئولین ذیربط توسعه روستایی کشور طرح ضربتی نهضت فراگیر حرفه آموزی مشاغل را در سطح روستا‌های کشور تهیه و به استان‌ها جهت اجرا ابلاغ نمایند تا بدین طریق نوجوانان روستایی همگام با آموزش در مدارس، صاحب دانش فنی وحرفه‌ای دلخواه خود گردند و در هنگام ورود به جامعه دست بسته و مستاصل نباشند و بتوانند جذب بازار کار محلی و یا ایجاد کننده مشاغل جدید در سطح روستا شوند.