سید مجید امامی، دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور در نشست هماندیشی پیرامون نقش سکوها در همسانگزینی «دمی با همدم» درباره وضعیت خانواده در جامعه امروز گفت: چالش بزرگ ما در نظام فرهنگی کشور از دست رفتن ابتکار عمل سایر نهادها در حوزههای سبک زندگی است. مهمترین نهاد اجتماعی هم خانواده است. بقیه نهادها مثل مدرسه به مرور ابتکار عمل از دستشان خارج شده است. بخشی از این موضوع هم به ناامن شدن محیط فرهنگی بر میگردد بخشی دیگر مربوط به فناوریها و مهاجرت است.
امامی ادامه داد: بخشی از این ناامن شدن محیط فرهنگی به خشکیده شدن چشمههای خلاقیت فرهنگی است. ابتکار عمل که از دست برود، یک نهاد یا دچار بیکارکردی میشود یا کژ کارکرد میشود. یکی از مظاهر بیکارکرد شدن نهاد خانواده ناتوانیاش در تحقق بردار ازدواج است. خانواده در روابط زوجین سه ماموریت اساسی دارد. یک بردار تحریک، دومین بردار اطباع و سومین بردار ارضاء است.
دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور با بیان اینکه مهمترین موجودیت بردار ارضاء در روابط جنسی جامعه، امر ازدواج است، افزود: بعضی از مردمشناسان چنین گفتند که اگر میبینید در اکثریت مطلق ادیان قدیم چه شرقی و چه غربی منع حرمت ازدواج با محارم را میبینید، دلیلش آن است که این موضوع ضد خانواده است و خانواده به ضد خود نپرداخته است. اگر ازدواج با محارم رخ میداد، خانوادهها تکثیر نمیشدند و جامعه شبکه مویرگی شکل نمیداد.
وی تصریح کرد: در بردار تحریک توصیههایی در اخلاق زناشویی اسلامی نسبت به زوجین شده و از طرف دیگر در جاهایی خواسته که این تحریک انجام نشود. یکی از فلسفههای پوشش حجاب در ادیان، مدیریت بردار تحریک است. اگر ما در بعضی از جوامع وضعیت پوشش باز را در مردان و زنان داریم و عدم پوشش را شاهد هستیم، متناسب با این وضعیت تحریکآمیز بردار ارضاء و اطباع هم تغییر کرده است. از طرفی در خانوادهها میبینید انواع و اقسام فناوریها برای ارضاء به کمک زوجین میآید. بماند که در نهاد ازدواج، تمام موارد غیر ازدواج و انواع روابط نامشروع وجود دارد.
امامی با بیان اینکه در این نوع جوامع انواع وسائل ارضاء صوتی، چشمی و ... وجود دارد، گفت: اگرچه در این طرف نهادهای بردار ارضاء محدود است، ولی تحریک هم محدود است. پس تحریک به درون خانواده محدود میشود. بردار اطباع هم پیشنهاداتی در سبک زندگی دارد. امروزه به سبب سقط سنت و خلق ناقص مدرنیته بهمریختگیهایی را در سه بردار شاهد هستیم.