عبادت متاهل‌ها مقبول‌تر است؟

حجت‌الاسلام والمسلمین بهاری، کارشناس مذهبی گفت: در روایتی از امام جعفر صادق علیه‌السلام آمده است «ركعتان یصلّیهما المتزوّج أفضل من سبعین ركعة یصلّیها أعزب»: دو ركعت نمازى كه فرد متأهل به جا می‌آورد برتر است از هفتاد ركعت نمازى كه فرد مجرد می‌خواند.

این کارشناس مذهبی گفت: کیفیت نمازهایی که بندگان به جا می‌آورند یکسان نیست. بهترین نماز، نمازی است که شرایط صحت، قبول و کمال، هر سه را با هم دارا باشد. برخی افراد، نمازشان صحیح است یعنی از جهت احکام و ظاهر شرعی، ایرادی ندارد. فایدۀ نماز صحیح این است که فردای قیامت چوب ندارد یعنی وقتی مکلف در پیشگاه عدل الهی حاضر می‌شود، دَین و ذمّه‌ای بر گردنش نیست تا به‌خاطر نماز نخواندن مؤاخذه شود. اما ممکن است همین نماز صحیح، مقبول درگاه خدا نباشد در حالیکه سند ورود به بهشت، قبولی نماز است نه صحت آن.

 به گفته حجت‌الاسلام والمسلمین بهاری، اگر نمازگزار علاوه بر رعایت احکام ظاهری نماز، به باطن نماز هم توجه کند و آدابی را که نه در رسائل فقهی بلکه در کتابها و رسائل اخلاقی آمده مثل حضور قلب، توجه به معانی اذکار، پایبندی به تعقیبات و رعایت نماید، آن وقت این نمازِ صحیح، مقبول هم خواهد بود.

وی افزود: نماز فرد متاهل و مجرد از جهت کیفی، هم طراز است، شخص با ایمانی را فرض کنید که با وجود عزم و انگیزۀ کافی برای ازدواج، اما به دلایلی خاص موفق به ازدواج نشده، معلوم نیست نماز هم طراز او از شخص متأهل دیگر پایین‌تر باشد چون این فرد مجرد، با کسی که به‌خاطر نداری و فقر ازدواج نکرده و به وعدۀ خدا، ایمان ندارد، یکی نیست.

این کارشناس مذهبی تاکید کرد: روایاتی که به برتر بودن عبادات فرد متاهل نسبت به فرد مجرد می‌پردازد مربوط به افرادی است که از نظر ایمانی در شرایط مساوی‌اند. به عبارت روشن‌تر فردی که شرایط ازدواج برایش فراهم است نباید به جهت ترس از فقر و برخی مشکلات مالی، که صریحاً در قرآن از آن نهی شده است؛ از ازدواج خودداری کند. چنین فردی اگر با توکل بر خداوند ازدواج کرده و با تلاش و کوشش درصدد برطرف کردن نیازهای خانواده خود باشد، عبادتش از فرد مجردی که به جهت فقر، تن به ازدواج نمی‌دهد بالاتر است.

حجت‌الاسلام والمسلمین بهاری ادامه داد: معنای این سخن آن نیست که هیچ‌گاه افراد مجرد نمی‌توانند از نظر معنوی به درجه افراد متاهل برسند، چه بسا افراد متاهلی که به جهت کوتاهی در وظایف عبادی و اجتماعی خود، منزلت کمتری نزد خداوند از افراد مجردی دارند.