مرحوم آیت‌الله آقامجتبی تهرانی استاد اخلاق در یکی از سخنرانی‌هایش با اشاره به شرط تأثیر امر به معروف و نهی از منکر به دیگران می‌گوید: آیا نهی از منکر مشخّصاً باید روی «فاعل منکر» تاثیر بگذارد تا واجب شود؟ مثلاً اگر میدانم که نهی از منکر روی خودِ فاعل منکر اثری ندارد، امّا وقتی با او برخورد کنم، روی دیگران اثر میگذارد و باعث میشود که آنها مرتکب این معصیت نشوند، آنوقت چطور؟ آیا آنجا نهی از منکر واجب است یا نه؟
بیشتر بخوانید
وی ادامه داد: پاسخ این است: همین که نهی از منکر در سطح جامعه و روی دیگران اثر میگذارد، کفایت میکند؛ یعنی حتّی اگر میدانی که امر و نهیِ تو روی فاعل منکر هیچ اثری ندارد و او باز هم مرتکب آن معصیت میشود؛ امّا در اثر این نهی از منکر، دیگران از ارتکاب گناه باز داشته میشوند، باز هم واجب است که نهی از منکر کنی؛ چون شرط تأثیر، اعم از اثر بر شخصِ گناهکار و دیگران است.
آقامجتبی تهرانی با اشاره به اینکه فرض کنید من کسی را ببینم که نعوذ بالله شُرب خمر میکند و میدانم اگر به او چیزی بگویم، در او اثری نمیگذارد، گفت:، امّا شخص دیگری هم آنجا هست که وقتی من آن شارب خمر را نهی کنم، او حساب کار خودش را میکند و به واسطه این نهی از منکری که من کردم، او دیگر به سمت شرب خمر نمیرود، خوب است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: بنابراین، عمل من نهی از منکر است و اثر هم داشته است. این، در حقیقت پیشگیری از منکری است که بعداً میخواهد تحقق پیدا کند. در باب نهی از منکر هم گفتم که حقیقت نهی از منکر، «دفع منکر» است و این هم از مصادیق دفع منکر است.
منبع: فارس