در همین راستا، پایگاه خبری، تحلیلی «تاند» که به زبان پشتو مطالب خود را منتشر می‌کند، طی مقاله‌ای به ابعاد فعالیت تلویزیون «افغان اینترنشنال» پرداخته و می‌خواهد نشان دهد که چگونه، برنامه‌سازی‌های این رسانه می‌تواند آثار زیانباری از جمله اختلاف‌های قومی و مذهبی و نزاع‌های جدید را به جامعه افغانستان تحمیل کند.
در بخشی از این مقاله با اشاره به رویه تفرقه‌افکنانه این رسانه وابسته به سعودی آمده است: «نکته خنده‌دار این است که هنوز کسی از تلویزیون «افغانستان اینترنشنال» انتقاد نکرده است، اما هر روز می‌بینیم که بین افغان‌ها درگیری ایجاد می‌کند. اگر طالبان نمی‌تواند یک ماهواره فرکانس مشابه را برای مسدود کردن این رسانه بفرستد، می‌تواند تلویزیون‌های «یک» و «هیواد» را در داخل کشور بند کند. اگر چه جنگ مسلحانه در افغانستان پایان یافته است اما جنگ رسانه‌ای همچنان ادامه دارد. گروه حاکم باید به این موضوع توجه بیشتری داشته باشند زیرا واقعیت‌ها در تلویزیون افغانستان اینترنشنال متفاوت تفسیر می‌شود و افغانستان کشوری است که دارای ادیان و مذاهب مختلف است. چنین اخبار تلویزیونی می‌تواند میدان جنگ بین اقوام را داغ نگه دارد».
عدم انعکاس واقعیت‌های جامعه افغانستان و تصویرسازی دلخواه مطابق سیاست کاری گردانندگان این تلویزیون، از دیگر انتقاداتی است که در این مقاله به شیوه کاری «افغانستان اینترنشنال» شده است.
در این مقاله آمده است این رسانه واقعیت‌ها را انعکاس نمی‌دهد بلکه واقعیت می‌سازد و به واقعیتی که با اهداف آن‌ها همخوانی دارد شکل می‌دهد. وقایع کوچک را بزرگ نشان می‌دهد و چشم خود را بر مشکلات بزرگ جامعه می‌بندد، هر کس هر کاری انجام می‌دهد برای رسیدن به هدفی انجام می‌دهد.
در این مقاله همچنین به بودجه پنهان و نامشخص این رسانه اشاره شده و آمده است تاکنون اطلاعات موثقی از این تلویزیون وجود ندارد که چقدر هزینه شده است اما برای ایران اینترنشنال ۲۵۰ میلیون دلار خرج شده و احتمالاً همین مبلغ برای افغانستان اینترنشنال خرج شده است.
نویسنده مقاله در ادامه به تبیین اهداف این رسانه پرداخته و می‌نویسد: «ایجاد درگیری بین اقوام و توهین به سیاستمداران معروف و میهن‌پرست کشور، ایجاد اغتشاش در بین مردم به گونه‌ای که مردم نظرات متفاوتی علیه گروه حاکم داشته باشند این ضربه بزرگی به مشروعیت حکومت است‌ـ، دمیدن برای تازه‌سازی جنگ‌های داخلی، تحقیر گروه حاکم و ایجاد ترس در بین مردم از نگران‌کننده بودن وضعیت کنونی و شروع جنگ، طرفداری از گروهی در داخل کشور برای صدمه زدن به نظام، انتشار اخبار منفی درحالی‌که مردم آن را پر رنگ تفسیر می‌کنند و پخش اخباری به نام حقوق زنان و آزادی بیان تا مردم به حکومت اعتراض کنند. آن‌ها همچنین برای جلب اعتماد مردم، نام چهره‌های معروف را در تیتر خبر می‌آورند.
این مقاله در ادامه آورده است ادعای این رسانه این است که می‌خواهد اخبار درست را به مردم منتقل کند اما این شعار نمایشی است. آن‌ها در عمل با تمرکز بر یکی دو موضوع کشور، بیشترین پوشش را به جنگ پنجشیر و خشونت علیه زنان دادند و آن قدر این موضوع را بزرگ کرده‌اند که مردم فکر میکردند چه خبر است. اخباری را در مورد ناامنی تکرار می‌کنند و هیچ خبری از پیشرفت پخش نمی‌کنند و با اینکه زمان زیادی از شروع به کار این تلویزیون نمی‌گذرد، حوزه وسیعی را پوشش داده و روزبه‌روز حوزه کاری خود را گسترش می‌دهد.
این مقاله در بخش پایانی به دنبال راهکاری برای مواجه با سیاست کاری تلویزیون «افغانستان اینترنشنال» برآمده و می‌نویسد: «بی‌بی‌سی و صدای آمریکا که اکنون رسانه‌های معروف دنیا هستند، توسط ایران ممنوع شده‌اند و ایران اینترنشنال نیز ممنوع شده است اما در افغانستان اکنون شرایط این کار آماده نیست لذا طالبان می‌تواند تلویزیون‌های ملی و کشوری را که در داخل کشور هستند و اقدام به پخش برنامه‌های این تلویزیون می‌کنند را مسدود کند.
نویسنده سپس هشدار داده است اگر جنگ مسلحانه تمام شده باشد، جنگ رسانه‌ای از سوی دیگر آغاز شده است و هدف افغانستان اینترنشنال و تعدادی از رسانه‌های مشابه همه ملت است، پس طالبان باید توجه ویژه‌ای به آن داشته باشد.