راضیه سادات میرمعینی گفت: در مورد گستره دیابت در استان، یک برآورد جمعیتی از وضعیت دیابت و پیش‌بینی آماری از جمعیت دیابتی استان و یک آمار از بیماران تحت مراقبت داریم. با توجه به طرح‌های پژوهشی، پیش بینی می‌کنیم ۱۰ درصد جمعیت بالای ۳۰ سال در استان همدان، به دیابت مبتلا هستند، اما اکنون، فقط ۶۰ هزار بیمار زیر پوشش‌های درمانی هستند در نتیجه تعداد زیادی از افراد علیرغم ابتلا و تحت عوارض دیابت قرار گرفتن، تحت پوشش نیستند.
او با بیان اینکه ما از افراد دعوت می‌کنیم و برنامه‌های غربالگری داریم، گفت: ما در خطرسنجی بیماری‌های قلبی و عروقی برای برآورد احتمال خطر سکته قلبی و مغزی در ۱۰ سال آینده، مسئله قند صبحگاهی را هم بررسی می‌کنیم، اما در این خصوص، جمعیت آقایان همکاری لازم را ندارند.
مدیرگروه پیشگیری بیماری‌های غیرواگیر معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی همدان با تأکید بر این مسئله که در ییماری‌های غیرواگیر مانند دیابت، نباید منتظر علائم بمانیم گفت: دیابت به صورت استاندارد معمولا، پنج سال بعد از شروع بیماری تشخیص داده می‌شود و به‌طور قطع عوارض دارد بنابراین افراد از نظر وضعیت جسمی، کلیوی و قلبی ویزیت تخصصی می‌شوند. افراد بالای ۳۰ سال و افراد زیر ۳۰ سال که سابقه خانوادگی دارند باید زودتر بررسی شوند و منتظر علائم نمانند.
مدیرگروه پیشگیری بیماری‌های غیرواگیر معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی همدان دررابطه با پیش دیابت، گفت: گروه جمعیتی پیش دیابت دارای قند ۱۰۰ تا ۱۲۶ هستند. این افراد لزومی به درمان تخصصی ندارد و باید از طریق تغییر سبک زندگی، مانند؛ ترک سیگار، افزایش فعالیت و رعایت رژیم غذایی، از ابتلا به دیابت پیشگیری کنند.
میرمعینی با بیان اینکه دو نوع دیابت داریم، گفت: تیپ یک، دیابتی است که فرد به هر دلیلی عضو ترشح کننده انسولین را از دست داده، معمولاً از سنین پایین شروع می‌شود و همراه با علائمی ناگهانی مانند؛ پرخوری، پرنوشی، پرادراری و کاهش وزن است. این افراد وابسته به انسولین هستند و علیرغم الزام به رعایت رژیم غذایی، تنها با تغییر شیوه زندگی، بهبود پیدا نمی‌کنند.
او گفت: دیابت تیپ دو، در سنین بالا و به دلیل رژیم غذایی نادرست و ژنتیک است. اولین علامت آن، بی علامتی است و وقتی پیش می‌رود همراه با افزایش اشتها، پرنوشی و پر ادراری است. این علائم تدریجی و آرام همراه با تشخیص دیرهنگام است.
مدیرگروه پیشگیری بیماری‌های غیرواگیر معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی همدان پیرامون ارتباط ابتلا به دیابت و جنسیت، گفت: دیابت یک سیستم متابولیک و وابسته به هورمون‌ها است بنابراین خانم‌ها در سنینی که عادت ماهیانه دارند، بیشتر مبتلا می‌شوند، اما در سنین یائسگی تفاوتی بین خانم‌ها و آقایان ندارد. به‌صورت طبیعی در خانم‌ها دیابت را بیشتر می‌بینیم که این مسئله می‌تواند ناشی از مراجعه بیشتر خانم‌ها به مراکز بهداشتی و درمانی باشد. آقایان به دلیل شیوه زندگی پرخطر مانند مصرف سیگار یا دلایل ژنتیکی، ریسک ابتلای بیشتری دارند.
میرمعینی دررابطه با ارتباط مکان جغرافیایی یا ریسک ابتلا به دیابت، گفت: یک موقعی روستانشین‌ها رژیم غذایی مناسب و فعالیت بدنی زیادی داشتند که منجر به کاهش علائم خطر بود، اما الان روستانشینان، شهرنشین شدند و رژیم سنتی و فعالیت بدنی ندارند بنابراین خیلی تفاوتی وجود ندارند، اما به صورت کلی با شیوه زندگی شهرنشینی، دیابت افزایش پیدا می‌کند.
او گفت: شیوع دیابت در سطح استان‌ها به دلیل تفاوت در رژیم غذایی، شیوه زندگی و عامل محیطی، متفاوت است و استان همدان، جزء استان‌های با شیوع پایین دیابت است.