ابوالفضل همراه، بازیگر نمایش «۴۱۰» در برنامه «کافه رادیو» رادیو جوان درباره اجرای این نمایش و میزان استقبال تماشاچیان گفت: موضوع نمایش «۴۱۰» درباره شهدای غواص در عملیات ولفجر ۸ و عملیات کربلای ۴ است. این نمایش به شکلی هنرمندانه توسط کوروش زارعی، کارگردان تدارک دیده شده بود.
همراه با اشاره به استقبال مخاطبان از این نمایش ادامه داد: مخاطبین معتقدند که این کار و کار‌هایی مانند «۴۱۰» می‌تواند بخش کوچکی از حماسه‌های بزرگ رزمندگان را در طول هشت سال دفاع مقدس تبیین کند و به نمایش بگذارد.
وی توضیح داد: نمایش «۴۱۰» ترکیبی از سینما و تئاتر بود. این کار کاری جدید بود و ما از جلوه‌های ویژه میدانی و جلوه‌های ویژه ویدئویی استفاده کردیم تا بتوانیم آن لحظات و صحنه‌ها را برای مخاطب بهتر بازآفرینی کنیم. در این نمایش بازیگران زیادی حضور داشتند. جمعی حدود ۱۲۰ هنرمند در این کار دخیل بودند. به گونه‌ای که حدود ۱۵ نفر جزو بازیگر اصلی اصلی و بقیه جزو بازیگران فرعی بودند.
این بازیگر تئاتر درباره تمایز این کار با کار‌های مشابه گفت: یکی از تفاوت‌های این نمایش علاوه‌بر تولید بزرگ، نوع روایت از این حماسه بود. این نمایش تاجایی که می‌توانست از همه ظرفیت‌ها استفاده کرد تا مفاهیم و اتفاقات را بازآفرینی کند. زمان نمایش حدود دو ساعت بود که تماشاگران با حضور در فضای میدانی می‌توانستند تئاتری را تماشا کنند که هم سرشار از لحظات غم و شادی است و هم لحظاتی که تداعی‌کننده جنگ و دفاع مقدس است. از طرفی، مخاطبان هم استقبال خوبی داشتند.
همراه افزود: هرچند این نمایش در شرایط مطلوب روی صحنه نرفت و اگر در زمان دیگری آن را اجرا می‌کردیم، مخاطبان بیشتری داشتیم. ولی در هر اجرا به‌طور میانگین حدود ۲۰۰۰ نفر مخاطب حضور داشت.
بخش دیگر برنامه به ابوالقاسم حسین‌جانی، شاعر اختصاص داشت و علیرضا قزوه، شاعر و مدیر دفتر شعر، موسیقی و سرود صداوسیما درباره این شاعر گفت: آقای مهندس جانی یک شاعرِ اندیشمند و اهل فکر بود. یک نویسنده و متفکر بود.
قزوه ادامه داد: ایشان در کنار شاعری جنبه‌های دیگری هم داشت. این فرد کسی بود که پیش از انقلاب جزو مبارزان بوده و در زندان‌های طاغوت بوده و سال‌ها زجر کشیده، در زمینه نهج‌البلاغه پژوهی کار‌هایی انجام داده است. چندین کتاب درباره حضرت امام حسین (ع) دارد. ایشان ساده‌زیستانه زندگی کرد و فرد با تلاشی بود. از هر منظر که نگاه می‌کنم، می‌بینم جایشان در روزگار ما خالی است.