مهدی هاشمی در دهه هفتاد در فیلم‌های همسر و معجزه خنده درخشید و بسیاری از منتقدان، سیمرغ بلورین دوازدهمین دوره جشنواره فیلم فجر را از آن مهدی هاشمی، برای بازی در فیلم همسر می‌دانستند.
او پس از چند سال کم‌کاری و دوری از تلویزیون و سینما با مجموعه‌های تلویزیونی هزاران چشم و روزگار قریب به کارگردانی کیانوش عیاری بازگشت موفقیت‌آمیزی به تلویزیون داشت و پس از آن با نقش آفرینی در فیلم‌های متعدد سینمایی، توانایی‌اش را دوباره به اثبات رساند و در بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر برای دومین بار موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول برای فیلم‌های آلزایمر و آقا یوسف شد.
درحال حاضر جدیدترین فیلم سینمایی مهدی هاشمی در سینما «انفرادی» به کارگردانی مسعود اطیابی است که در این فیلم رضا عطاران، احمد مهرانفر، شقایق دهقان و برزو ارجمند به ایفای نقش پرداخته اند.
فعالیت مهدی هاشمی در تئاتر
مهدی هاشمی فعالیت تئاتر خود را از سال ۱۳۴۸ با بازی در نمایش «گودو» آغاز کرد. نمایش‌های «زاویه»، «پرواربندان»، «با خشم به یاد آر»، «باغ آلبالو»، «شهر کوچک ما»، «خانه برنارد آلبا»، «آدم آدم است»، «عروسی خون»، «ادیپ شهریار»، «داستانی نه تازه»، «خاطرات و کابوس‌های یک جامه‌دار از زندگی و مرگ امیرکبیر»، «همشهری»، «دیوار چین»، «دایره گچی قفقازی»، «بریم کمک بابا بزرگ»، ، «زنگ آخر»، مرگ یزدگرد، پیروزی در شیکاگو (داوود رشیدی)، کارنامه بندار بیدخش ، «حسرت، آرزو، رؤیا»، و کرگدن (فرهاد آئیش) از کارنامه تئاتری مهدی هاشمی است که در آن‌ها به بازی پرداخته است.
آثار سینمایی مهدی هاشمی
یقه سفید‌ها (شهرام مسلخی، ۱۳۹۹)، طبقه یک و نیم (نوید اسماعیلی، ۱۳۹۹)، کوسه (علی عطشانی، ۱۳۹۹)، انفرادی (مسعود اطیابی، ۱۳۹۸)، تگزاس ۲ (مسعود اطیابی، ۱۳۹۷)، زعفرانیه ۱۴ تیر (سیدعلی هاشمی، ۱۳۹۷)، سیانور (بهروز شعیبی، ۱۳۹۴)، یک دزدی عاشقانه (امیرشهاب رضویان، ۱۳۹۳)، تراژدی (آزیتا موگویی، ۱۳۹۲)، رژیم طلایی (رضا سبحانی، ۱۳۹۱)، فرزند چهارم (وحید موسائیان، ۱۳۹۱)، ضد گلوله (مصطفی کیایی، ۱۳۹۰)، تلفن همراه رئیس‌جمهور (علی عطشانی، ۱۳۹۰)، قصه‌ها (رخشان بنی‌اعتماد، ۱۳۹۰)، خانه پدری (کیانوش عیاری، ۱۳۸۹)، آلزایمر (احمدرضا معتمدی، ۱۳۸۹)، آقا یوسف (علی رفیعی، ۱۳۸۹)، هیچ (عبدالرضا کاهانی، ۱۳۸۸)، مصائب چارلی (علیرضا سعادت‌نیا، ۱۳۸۷)، روز کارنامه (مسعود کرامتی، ۱۳۸۱)، بال‌های سپید (مهدی هاشمی و ناصر هاشمی ۱۳۷۷)، معجزهٔ خنده (یدالله صمدی، ۱۳۷۵)، دیپلمات (داریوش فرهنگ، ۱۳۷۴)، الو! الو! من جوجوام! (مرضیه برومند، ۱۳۷۲)، همسر (مهدی فخیم‌زاده، ۱۳۷۲)، بهترین بابای دنیا (داریوش فرهنگ، ۱۳۷۰)، آقای بخشدار (خسرو معصومی، ۱۳۷۰)، ناصرالدین‌شاه آکتور سینما (محسن مخملباف، ۱۳۷۰)، دو فیلم با یک بلیت (داریوش فرهنگ، ۱۳۶۹)، علی و غول جنگل (بیژن بیرنگ و مسعود رسام، ۱۳۶۹)، شکار خاموش (کیومرث پوراحمد، ۱۳۶۸)، زرد قناری (رخشان بنی‌اعتماد، ۱۳۶۷)، تفنگ‌های سحرگاه (بهروز افخمی، ۱۳۶۷)، غریبه (رحمان رضایی، ۱۳۶۶)، خارج از محدوده (رخشان بنی‌اعتماد، ۱۳۶۶)، بگذار زندگی کنم (شاپور قریب، ۱۳۶۵)، مرگ یزدگرد (بهرام بیضایی، ۱۳۶۰) و زنده باد ... (خسرو سینایی، ۱۳۵۸) از آثار سینمایی مهدی هاشمی است که به بازی در آن‌ها پرداخته است.
رفتن به عروسی انگلی در آمریکا که بچه های ما رو نشون گرفته تا فاسد کنه، به عنوان یک ناشناس هم جرم و بی اخلاقیه چه برسه که سلبریتی هم باشی!