این ربات ساخته شده در بریتانیا در سال جاری، زمانی که غرب تمام همکاری‌های علمی خود را با روسیه به حالت تعلیق درآورد، پنجره‌های زمانی سفر خود به سیاره سرخ را به طور کامل از دست داد.
مهندسان اکنون باید این پروژه را دوباره به گونه‌ای طراحی کنند که فقط اجزای اروپایی و آمریکایی در آن به کار برده شوند.
این تغییر بدان معنا است که مریخ‌نورد اروپا تا سال ۲۰۲۸ پرتاب نخواهد شد و پس از آن یک سفر طولانی برای فرود آن روی سیاره سرخ در پیش خواهد بود تا در سال ۲۰۳۰ بر روی سطح مریخ فرود بیاید.
هشت سال زمان زیادی است؛ اما مسئولان آژانس فضایی اروپا (ESA) باور دارند که ضرورت علمی پشت این ماموریت، همچنان دلیل قانع‌کننده‌ای برای انجام آن در پایان دهه خواهد بود.
دکتر دیوید پارکر (David Parker)، رئیس بخش اکتشافات انسانی و رباتیک آژانس فضایی اروپا گفت: نکته این جا است که هیچ ماموریت دیگری برای رفتن به مکانی در مریخ با قدمت چهار میلیارد سال و حفاری سطح آن برای جست و جوی ترکیبات پروبیوتیک وجود ندارد.
مسئولان آژانس فضایی اروپا از آن زمان با همتایان آمریکایی خود در مورد آغاز یک همکاری صحبت می‌کردند. بدین ترتیب آژانس فضایی آمریکا (ناسا) قرار است مریخ نورد روزالیند فرانکلین را به فضا پرتاب کند و اروپا نیز مسئولیت ساخت مکانیسم ورود به جو و فرود آن در سیاره سرخ را بر عهده می‌گیرد.
منافع ناسا نیز با اطمینان از سالم رسیدن یک ابزار کلیدی در روزالیند فرانکلین به مریخ محقق خواهد شد؛ زیرا ابزار تحلیلگر مولکول‌های آلی مریخ این مریخ‌نورد، در مرکز پرواز‌های فضایی گادرد در ایالت مریلند ایالات متحده توسعه یافته است.
در جلسه شورای آژانس فضایی اروپا در روز پنجشنبه، دلایل انتقال مسئولیت این ماموریت به هیئت‌های کشور‌های عضو ارائه شد.
گام بعدی این است که وزرای تحقیقات اروپایی بودجه‌ای را برای پیکربندی مجدد این مریخ‌نورد تصویب کنند. آن‌ها چندین هفته دیگر تا زمانی که در پاریس گرد هم بیایند، فرصت خواهند داشت.
درخواست بودجه ۳۶۰ میلیون یورویی منجر به از سرگیری طراحی مکانیسم فرود مریخ‌نورد روزالیند فرانکلین می‌شود؛ اگرچه باید گفت که بخشی از این پول مربوط به هزینه‌های جاری مدارگرد ردیاب گاز اگزومارس (ExoMars) اروپا می‌شود. این ماهواره که در حال حاضر در مدار مریخ در گردش است، قرار است به عنوان راه ارتباطی روزالیند فرانکلین عمل کند.
این مریخ نورد نیاز به تغییراتی دارد. دو مورد از ابزار‌های علمی روسی آن باید حذف شود و گرمکن‌های رادیوایزوتوپ آمریکایی برای گرم نگه داشتن آن در محیط یخبندان سیاره سرخ باید روی آن نصب شود.
علاوه بر این، مهندسان به ارتقای برخی از بخش‌های آن فکر می‌کنند. یکی از آن‌ها می‌تواند حالت لرزش مریخ‌نورد باشد که به روزالیند فرانکلین این امکان را می‌دهد تا به طور دوره‌ای خود را از شر گرد و غبار مریخ که به مرور زمان بر روی صفحات خورشیدی آن انباشته می‌شود و کارایی آن‌ها را کاهش می‌دهد، خلاص کند.
اولین بخش از این ماموریت در سال ۲۰۱۶ انجام شد که طی آن مدارگرد ردیاب گاز اگزومارس به مریخ ارسال شد. ماموریت اصلی این فضاپیما تصویربرداری از سطح سیاره سرخ و جو آن است. قرار بود دومین بخش از ماموریت اگزومارس در ماه ژوئیه سال ۲۰۲۰ انجام شود، اما در ماه مارس همان سال اعلام شد که این ماموریت به دلیل بروز مشکلی در چترنجات مریخ‌نورد به تعویق افتاده و به سال ۲۰۲۲ موکول شده است.
پس از این تعویق قرار شد که اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود این ماموریت در سال ۲۰۲۲ انجام شود و در ماه ژوئن سال ۲۰۲۳ فرودگر کازاچوک (Kazachok)، مریخ‌نورد "روزالیند فرانکلین" را روی سطح مریخ قرار دهد، اما اختلافات سیاسی این ماموریت را به تعویق انداخت.