تیم فوتبال ذوب آهن که روزگاری از تیم‌های خوب فوتبال ایران بود و حتی در سطح آسیا برای خودش حرفی برای گفتن داشت و سابقه حضور در فینال این رقابت‌ها را هم در کارنامه دارد، چند فصلی است دیگر آن تیم مقتدر و مدعی همیشگی نیست و بعضاً حتی به جمع گزینه‌های سقوط به دسته اول هم اضافه شده است.
گاندو‌ها فصل گذشته مهدی تارتار را جانشین مجتبی حسینی کردند که انتظارات را برآورده نکرده بود و این تیم با توجه به بضاعت خود نتایج متوسطی کسب کرده بود و این امید و وعده در مدیران و کادرفنی و بازیکنان این تیم دیده می‌شد که فصل آینده قرار است اوضاع بهتری برای آن‌ها رقم بخورد و صحبت از حضور در جمع بالانشینان جدول و حتی مدعی بودن برای کسب سهمیه مطرح می‌شد، ولی حالا که یک سوم از فصل جدید سپری شده چنین مواردی در این تیم دیده نمی‌شود.
ذوب آهن که در هشت هفته ابتدایی لیگ هفت تساوی و تنها یک برد کسب کرده بود، در هفته‌های نهم و دهم مقابل استقلال تهران در اصفهان و گل گهر در سیرجان تن به شکست یک بر صفر داد تا در پایان هفته دهم تنها با ۱۰ امتیاز رتبه دوازدهم جدول ۱۶ تیمی را به خودش اختصاص دهد.
ذوبی‌ها در این ۱۰ بازی تنها ۴ گل زده به ثبت رساندند که این نشان از مشکل جدی در خط حمله و ساختار هجومی تیم دارد و البته با ۵ گل خورده در خط دفاعی حداقل بین تیم‌های نیمه دوم جدول اوضاع چندان بدی ندارند.
باید دید با ادامه این روند مسئولان باشگاه ذوب آهن چه فکری در خصوص وضعیت این تیم خواهند داشت.
شاید دیدار هفته یازدهم مقابل نفت مسجد سلیمان که این هفته‌ها نتایج قابل قبولی نمی‌گیرد بتواند اوضاع گاندو‌ها را در جدول کمی سرو سامان دهد تا با شرایط بهتری به تعطیلات بروند.