محمد خلیل شهروند لبنانی از دوران کودکی به قدری دریا را دوست داشت که عاشق صدف‌ها و حلزون‌های آن شده و شروع به جمع آوری آن‌ها از سواحل کرد تا آن‌ها را به شاهکار‌هایی استادانه تبدیل کند. او این هنر دستی را به صورت خودآموز از ۲۲ سال پیش آغاز کرده است.
قدمت صنعت صنایع دستی ساخته شده از صدف در شهر صیدا لبنان به چندین دهه می‌رسد که نتیجه ارتباط مستمر این شهر با دریا و ماهیگیران آن است، اما امروزه یکی از صنایع دستی کمیابی است که خلیل تقریباً یکی از معدود افرادی است که در این عرصه فعالیت و پایداری کرده است.
او از طریق کارگاه کوچکش در محله‌ای از شهر قدیمی صیدا، امرار معاش کرده و تلاش می‌کند تا در برابر بحران‌های پی در پی، اعم ازبحران برق، سقوط ارزش پول لبنان در برابر دلار و کاهش قدرت خرید مردم لبنان مقاومت کند.
خلیل علیرغم همه این شرایط پیرامونش، همچنان امیدوارانه می‌کوشد تا به ساحل امن برسد و از حرفه خود که این روز‌ها کمیاب شده و در معرض انقراض است، محافظت کند.
اگرچه این کارگاه که بیش از دو متر مساحت ندارد، به دلیل بحران برق مخروبه و خاموش به نظر می‌رسد، اما او آن را "کارخانه ایده" خود می‌داند که در آن پرنده خیال خود را آزاد می‌کند تا شاهکار‌هایی در اندازه‌ها و اشکال مختلف خلق کند و آن‌ها را در مغازه مجاور کارگاه به نمایش بگذارد.
و از حس هنری بالایی برخوردار است، به گونه‌ای که جعبه چوبی را در دستان خود گرفته و دسته‌ای از صدف‌ها را روی آن می‌چسباند، و آن را از یک "جعبه چوبی" صرف به "شاهکاری" تبدیل می‌کند که خانه‌ها و ادارات را زینت می‌دهد یا یک اثر ارزشمند برای هدیه به شمار می‌رود.
اما قیمت شاهکار‌های او به دلیل سقوط ارزش پول لبنان در برابر دلار و کاهش تعداد گردشگران خارجی بسیار کاهش یافته است. گردشگران خارجی شوق بیشتری به این آثار هنری الهام گرفته از میراث شرقی تزئین شده با صدف‌های دریایی داشتند.
وی با بیان اینکه اکثر صاحبان این صنعت آن را ترک کرده اند و به مشاغل پردرآمد دیگری پرداخته اند، نسبت به انقراض این صنعت که مورد توجه مسئولان لبنانی قرار نمی‌گیرد، هشدار داد.
برای خلیل، این کار صرفا حرفه‌ای نیست که از آن امرار معاش می‌کند، بلکه او با خلق این آثار هنری به دنبال حفظ میراث اجداد و پدران خود به عنوان میراث تاریخی این شهر قدیمی است.
این هنرمند لبنانی می‌گوید که چندین لوح تقدیر از موسسات، ارگان‌ها و انجمن‌های داخلی و بین المللی دریافت کرده است، اما در سایه نبود حمایت دولت از صاحبان این صنایع دستی، سرنوشت آن‌ها فقط آویزان شدن از دیوار برای تزئین بوده است.
خلیل در رابطه با ماجرای ورود خود به این حرفه گفت: سرگرمی من در دوران کودکی جمع آوری صدف و حلزون، چیدمان، طبقه بندی و نمایش آن‌ها در خانه بود و سپس زمانی که بیست ساله بود، یک فروشنده آثار هنری نظر مرا جلب کرد؛ در این لحظه رویای خود را پیدا کردم و تصمیم گرفتم تا اعماق این دنیا را کشف وعتیقه‌سازی را بیاموزم.
منبع: 24.ae