در حدیثی از رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) نقل شده است که «فرزندان خود را به سه خصلت تربیت کنید، محبت پیامبرتان و محبت خاندان او و قرائت قرآن». این سه خصلت، هر سه از اهمیت و جایگاه ویژه ای در پرورش فرزندان برخوردارند، اما بنظر می رسد مغفولترین آنها در میان ما، اولین ویژگی یعنی محبت پیامبر باشد. متاسفانه نه فقط فرزندان ما، بلکه خود ما نیز عموما فاقد این رابطه عاطفی با نبی الرحمه هستیم یا بهره کمی از آن داریم و شاید یکی از ریشه‌های اصلی عدم رسوخ این محبت در دل فرزندان، فقدان آن در والدین آنها باشد. ما در اینجا چند راهکار برای افزایش انس و ارادت کودکان به شخصیت حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) ارایه می کنیم. این روش‌ها می توانند درگاه های ورودی به حوزه شناخت و حب رسول خدا برای فرزندان و حتی خود ما باشند.
عید آمد و عید آمد
مناسبت های شاد مربوط به پیامبر، یعنی میلاد و مبعث آن بزرگوار را جشن بگیرید. لازم نیست جشن شما، جشنی باشکوه و پرهزینه باشد. کافی است خانواده کوچک شما، تنها شرکت‌کنندگان در آن باشند. اما نکته کلیدی آن است که با کمی خلاقیت، این جشن را برای کودکتان ویژه کنید. معمولا انسان‌ها و خصوصا کودکان با مناسبتی که اشیاء یا امور عینی مشخصی به آن پیوند خورده باشند، بهتر ارتباط برقرار می‌کنند. برای مثال، اگر فرزند شما در شب‌های عید مرتبط با رسول خدا، همیشه اجازه خوردن یک خوراکی یا غذای خاص و محبوب را داشته باشد، شیرینی این عید بهتر در ذهنش ماندگار میشود. چه خوب است که هدیه یا برنامه ای که انتخاب می کنید، به صورت نمادین با شخصیت یا سیره پیامبر مرتبط باشد. مثلا فرزند شما بداند که هر سال شب میلاد پیامبر با او به گلفروشی می روید و چند شاخه گل محمدی می خرید تا خانه را با آنها تزیین کنید یا به عنوان هدیه به خانه بزرگتر‌ها ببرید؛ و یا عید مبعث می تواند زمانی باشد که شما هر ساله برای همه اهل خانه عطر می خرید تا در طول سال استفاده کنند.
اعجاز رسانه
به دنبال آثار فرهنگی-هنری ای باشید که شناخت و مهر نسبت به پیامبر اکرم به وجود می آورند. کتاب، فیلم سینمایی، انیمیشن، سرود، نرم افزار، بازی موبایلی و .... متاسفانه آثار خوب و مقبول در این زمینه زیاد نیستند، اما اگر جستجو کنید، موارد مناسبی را می یابید. مهم است که این محصولات فرهنگی با دقت انتخاب شوند تا تصویر صحیحی از پیامبر اسلام در ذهن کودک نقش ببندد. حتما به تناسب محتوای اثر با سن فرزندتان توجه کنید و در آشنا کردن او با آثار مختلف عجله نکنید. آهستگی و پیوستگی را در ارائه کردن تولیدات مختلف به فرزندتان رعایت کنید و او را غرق در محتوا‌های این چنینی نکنید.
کم و گزیده در وصف یک دُرّ
خود شما نیز می‌توانید به وجودآورنده یک اثر فرهنگی باشید و از ابزار قوی داستان برای فرزندتان بهره ببرید. مطالعه تان را در مورد سیره رسول خدا، تاریخ زندگی ایشان و احوالات اهل بیت (ع) و اصحاب آن بزرگوار بیشتر کنید و به دنبال یافتن توصیفات و موقعیت‌هایی باشید که می توانند خط اصلی یک داستان را برای شما فراهم کنند. روایت‌هایی از کودکی و جوانی پیامبر، رابطه ایشان با فرزندان و نوه هایشان و کودکان دیگر، محبت و ارادت اصحابشان به ایشان و نحوه ارتباطشان با حیوانات، نمونه هایی از خطوط مناسب برای داستان گویی به کودکان هستند. تلاش کنید تصویری که در اثر داستان های شما در ذهن فرزندتان نقش می بندد، آمیزه‌ای از بزرگی و بزرگواری در عین خوش خلقی و خوش رویی باشد. به عبارت دیگر کم کم این مفهوم به او منتقل شود که خلق نیکوی پیامبر، به علت ضعف و ناتوانی در غلبه بر دیگران نبوده، بلکه در عین قوت و توانایی چنین رویه ای داشته اند. نکته آخر درمورد داستان گویی اینکه همه چیز را نگویید و امکان کشف و مواجهه شخصی در سنین بالاتر با برخی روایت ها و سیره را، برای فرزندتان محفوظ بدارید. چند داستان کوچک تاثیرگذار، بهتر از سرریز کردن ذهن کودک با داستان های مختلف است.
سرچشمه نیکویی
آداب و سننی که پیامبر عظیم الشان ما به آنها پایبند بوده اند، بسیار شیرین و درس آموزند. خوشبختانه این سنت ها در کتب مختلفی قابل دسترسی هستند. تلاش پدر و مادر برای مقید بودن به این آداب و اشاره گاه به گاه و گذرا به این موضوع که سرچشمه این رفتار، پیامبر اکرم هستند، می تواند احساس اتصال به وجود آن بزرگوار را در ما و فرزندمان پدید آورد. برای مثال، در آداب گرفتن ناخن در روز جمعه وارد شده که در آغاز کار عبارت «بسم الله و بالله و علی سنت محمد و آل محمد» گفته شود؛ و یا نوشیدن آب به سه جرعه همراه با «بسم الله» و «الحمدلله» در آغاز و پایان آنها. یا گفتن جملاتی از این دست که «پیامبر عزیز ما با حیوونا مهربون بودن». همچنین رفتار‌هایی مثل صله رحم، عیادت بیماران، وفای به عهد، اکرام کهنسالان، نیکو نامیدن افراد و ... کارهایی هستند که میتوانند در سبک زندگی ما جای خود را پیدا کنند و خوی ما و فرزندانمان را به پیامبر خدا شبیه سازند. باز هم یادمان باشد که در هنگام عمل به این الگوها، آب و تاب زیادی به آنها ندهیم و به گونه ای رفتار نکنیم که جذابیت آشنایی با سنن النبی در سنین نوجوانی از دست برود و آن را به موضوعی دستخورده تبدیل کند و یا خدای نکرده مقاومت ذهنی فرزند ما را برانگیزاند.
اتوسل الیک بنبیک
به وجود مبارک نبی اکرم متوسل شویم و از خود ایشان بخواهیم که محبتشان را در دل ما و فرزندان و نسلمان ریشه دار کنند و کردار و اخلاق ما را به خودشان شبیه گردانند. توسل به رسول خدا در سایر گره‌ها و تنگنا‌ها نیز، می‌تواند موجب نزدیکی بیشتر ما به آن بزرگوار گردد. گاهی می توانیم در محیط خانواده به این توسل و رابطه قلبی و معنوی اشاره کنیم تا فرزندمان نیز از این رفتار الگو بگیرد.
منبع: فارس