جنی لارسون، استاد دانشگاه مینه‌سوتا گفت: «طبق گزارش سازمان ملی سلامت روان آمریکا، علائم افسردگی فصلی می‌تواند شبیه به علائم افسردگی باشد. گاهی اوقات تشخیص افسردگی فصلی از انواع دیگر افسردگی دشوار است.»
به گفته لارسون «تشخیص افسردگی فصلی تنها پس از دو مورد متوالی افسردگی که هر سال در یک زمان شروع و پایان می‌یابد و در دیگر زمان‌های سال هیچ علامتی ندارند، قابل تشخیص است.»
یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ نشان داد در حالی که حدود ۵٪ از جمعیت ایالات متحده اختلال افسردگی فصلی را تجربه می‌کنند، این اعداد در عرض‌های جغرافیایی شمالی به ۱۰٪ می‌رسد.
زنان بین ۲۰ تا ۳۰ سال میزان بیشتری از افسردگی فصلی را تجربه می‌کنند.
علائم عبارتند از افسردگی، اضطراب، تغییرات خلقی، مشکلات خواب، تغییر در عادات غذایی، بی حالی و مشکلات جنسی.
این وضعیت ممکن است به صورت احساس بدبختی، گناه، ناامیدی، کاهش علاقه به فعالیت‌ها و از دست دادن عزت نفس ظاهر شود. فرد ممکن است احساس تنش کند یا نتواند استرس را تحمل کند. علائم دیگر می‌تواند شامل افزایش اشتها، از دست دادن میل جنسی، تمایل به اجتناب از تماس اجتماعی و اختلال در خواب باشد.
یک فرد مبتلا به افسردگی فصلی ممکن است با شروع زمستان علائم اش تشدید شود و به دلیل استرس‌های مداوم ناشی از پاندمی، احساس انزوا یا اضطراب بیشتری نسبت به گذشته داشته باشد.