سید علیرضا آلداود درباره مهمترین موضوعات مورد توجه دشمن در جنگ نرم اظهار کرد: در بحث غفلت از جنگ نرم که رهبر معظم انقلاب در جلسه اخیر خودشان با نخبگان به آن اشاره کردند چند نکته حائز اهمیت است. یکی از مهمترین اهداف دشمن در حوزه جنگ نرم مأیوس کردن و ناامیدسازی مردم و مسئولان است. این مأیوس کردن منجر به نوعی اختلال روانشناختی به نام «درماندگی آموخته شده» که با بمباران اطلاعاتی اخبار جعلی و پیامهای منفی بزرگنمایی مشکلات و سانسور کردن موفقیتها و پروپاگاندای سیاه رسانهای همراه است.
بیشتربخوانید
وی افزود: این اختلال روانشناختی در نهایت منجر به تقویت روحیه «ما نمیتوانیم» در ملتها میشود. باتوجه به اینکه فضای مجازی در ایران فضایی رها شده، بیضابطه و بیقانون است دشمن از این فضا سوء استفاده میکنند و عوامل دشمن در داخل کشور نیز از این رها شدگی برای رسیدن به اهداف خود بهره میبرند. در واقع دشمن میخواهد نخبگان را از ساختن وطن خود مأیوس سازد. برای مقابله با گسترش این تفکر باید بدانیم اکنون در چهار حوزه آماده شویم که عبارتند از قدرت سخت، قدرت نرم، قدرت هوشمند و قدرت هنرمندانه. رهبر فرزانه انقلاب نیز در این زمینه فرمودند: «از ابزار هنر برای تأثیرگذاری استفاده شود.» در عصر حاضر بازو پیادهسازی این قدرت رسانهها و اپلیکیشنهای مجهز به هوش مصنوعی هستند.
این پژوهشگر فضای مجازی بیان کرد: به تدریج جنگ ابزار به جنگ افکار تبدیل میشود و در این حوزه رسانههای مستقل در حال ظهور هستند و این رسانهها دارند تأثیرگذاری خودشان را بر روی افکار عمومی نشان میدهند. یکی از شگردهای دشمن برای گسترش تفکر «ما نمیتوانیم» کتمان از طریق حذف است. یعنی میگویند هرگونه خبر مثبت در مورد ایران را از فضای رسانهای حذف و خبرهای منفی مثل مشکلات روزمره مردم را پررنگ کنید. در حقیقت سیاست تصویرسازی غلط از ایران توسط رسانههای دشمن اجرا میشود.
آلداود ادامه داد: شگرد دیگر دشمن برای غلبه بر افکار عمومی مردم ایران «انحراف ذهنی از موضوعات امیدوارکننده» است. این شگرد با تکنیک کانال انحرافی اجرا میشود و هدف آن منحرف کردن ذهن مخاطب از هرگونه خبر مثبت است. جدیدترین شگرد دشمن برای جا انداختن نگرش «ما نمیتوانیم» بحث تحریف است. تحریف آثار زیانبار زیادی برای کشور خواهد داشت وقتی که شما موضوع اساسی کشور را تحریف کنید خیلی راحت با پروپاگاندای سیاه رسانهای میتوان بر افکار عمومی تأثیر گذاشت. این تحریف حتی تا جایی جلو میرود که باعث خودتحریمی، بدبین شدن مردم و شکاف دولت-ملت نسبت به همدیگر میشود. در این صورت ناامنی روانی در جامعه بیشتر میشود و این ناامنی نیز تأثیر آن از هزاران بمباران بیشتر است.
منبع: آنا