حضرت علی(ع) با اشاره به يکى از مهم ترين و پرارزش ترین خدماتی که پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) به آن پرداخته اند، فرمودند: «خداوند به وسیله او شکاف هاى اختلاف را به هم پیوست و فاصله‌ها را از میان برداشت و در میان اجتماع خویشاوندان الفت برقرار ساخت، بعد از آن که آتش سوزان دشمنی‌ها در سینه‌ها انباشته شده بود و شعله کینه از درون دل‌ها زبانه مى کشید.»
حسن رحیم‌پور ازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و سخنران مذهبی، درباره اهمیت وحدت در اسلام بیان کرد: رفت و آمدها، گفت و شنود‌ها و ارتباط‌های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی بین اجزای امت به برکت وحدت صورت می‌گیرد.زیرا در سایه وحدت، پیروزی‌های بزرگ و نعمت‌های زیادی صورت می‌گیرد و با وجود همه اختلاف نظرها، حضرت علی (ع) هیچ چیزی را به اندازه وحدت امت اسلامی و الفت مسلمانان با یکدیگر و حفظ هویت واحد امت اسلامی را مهم نمی‌دانند؛ به طوری که حضرت (ع) تصریح کردند این موضوع، از هر چیزی مهم‌تر و ارجح‌تر و معنایش این است که اگر وحدت مسلمانان با هر ارزش دیگری حتی ارزش امیر مومنان (ع) و اهل بیت (ع) تعارض پیدا کرد باز هم باید وحدت را ترجیح داد. هرچند که این موضوع، بدان معنا نیست که ما از ولایت علی بن ابی طالب (ع)، ذره‌ای عدول کنیم و یا آن را کم اهمیت بشماریم.
پورازغدی گفت: استدلال حضرت علی (ع) که الهام بخش همه شیعیان هستند، این است که ما نباید بین مصالح و ارزش‌های الهی، صفر و صد را انتخاب کنیم. زیرا در بسیاری از مواقع، به صد نمی‌رسد و این هم بدین معنا نیست که به صفر اکتفا شود و وحدت امت را از هم بین بُرد و در مقابل، اگر با مدارا و تأمل و عقلانیت عمل کنیم حتی اگر به صد هم نرسد و به هفتاد برسد، عقل و شرع حکم می‌کند به خاطر از دست دادن صد نباید از هفتاد گذشت و این همان موضوع معقول و مشروعی است که امام علی (ع) انجام دادند و امروز که ما شیعه هستیم در شرایط شبیه آن زمان باید چنین انتخابی داشته باشیم.
به گفته این عضو رای عالی انقلاب فرهنگی، حضرت امیر مومنان (ع) در نهج البلاغه می‌فرمایند: وقتی که برای وحدت سکوت می‌کنم، می‌گویند ترسیده است و وقتی هم در این خصوص، صحبت، انتقاد و شفاف سازی می‌کنم، می‌گویند به دنبال ریاست و قدرت و قدرت طلبی است. اما من به تکلیف خودم عمل می‌کنم.
پورازغدی افزود: حضرت علی(ع)، حق و باطل را بیان و حجت را بر همه تمام کردند و در این میان، اجازه ندادند که شمشیر کشیدن و جنگ داخلی میان مسلمانان صورت بگیرد و به صراحت اعلام کردند تا جایی که مسئله شخص من باشد کوتاه می‌آیم و مدارا می‌کنم و فدای اسلام و وحدت امت می‌شوم. اما از لحظه‌ای که اصل اسلام و ارزش‌ها به خطر بیفتد، با قدرت می‌ایستم. بنابراین، این روش امیرمومنان (ع) بود و امروز هم باید روش ما باشد.