ویروس‌ها همیشه در زندگی بشر تأثیر گذاشته و با تغییرات هوشمندانه خود انسان را به چالش کشیده است.
در حال حاضر آرتریت ویروسی تهدیدی حیاتی برای میمون‌های ماکاک محسوب می‌شوند، اما هیچ عفونت انسانی تا به امروز گزارش نشده است. مشخص نیست که در صورت پرش از گونه‌ها، این ویروس چه تأثیری بر مردم خواهد داشت. اما نویسندگان، تشابهاتی با اچ‌آی‌وی (که پیش‌ساز آن در میمون‌های آفریقایی منشأ می‌گیرد) را مطرح کردند.
به گفته آن‌ها، جامعه بهداشت جهانی با توجه به ویروس‌های شریانی، هم در حیوانات و هم در انسان، به طور بالقوه می‌تواند از همه‌گیری دیگر جلوگیری کند. سارا ساویر، استاد دانشگاه، نویسنده ارشد این مقاله می‌گوید: این ویروس حیوانی چگونگی دسترسی به سلول‌های انسانی، تکثیر خود و فرار از برخی مکانیسم‌های ایمنی مهمی را که انتظار داریم از ما در برابر ویروس حیوانی محافظت کند، کشف کرده است.
هزاران ویروس منحصر به فرد در بین حیوانات در سراسر جهان در گردش هستند که اکثر آن‌ها هیچ علامتی ایجاد نمی‌کنند.
در دهه‌های اخیر، تعداد فزاینده‌ای از ویروس‌ها به انسان‌ها رسیده است و سیستم‌های ایمنی ساده‌ای را که تجربه مبارزه با آن‌ها را نداشتند، ویران کرده است.
به عنوان مثال، سندرم تنفسی خاورمیانه (MERS) در سال ۲۰۱۲، سندرم حاد تنفسی شدید (SARS-CoV) در سال ۲۰۰۳ و SARS-CoV-۲ (ویروسی که باعث COVID-۱۹ می‌شود) در سال ۲۰۲۰.
به مدت ۱۵ سال، آزمایشگاه ساویر از تکنیک‌های آزمایشگاهی و نمونه‌های بافتی از حیات وحش در سراسر جهان برای کشف اینکه کدام ویروس‌های حیوانی مستعد پرش به انسان هستند، استفاده کرده است.
برای آخرین مطالعه کودی وارن، که یک محقق فوق دکترا در موسسه BioFrontiers بود و تیم تحقیقاتیش، روی ویروس‌های شریانی که در میان خوک‌ها و اسب‌ها رایج است، اما در میان نخستی‌های غیرانسان مورد مطالعه قرار نگرفتند، تحقیق کردند.
آن‌ها به طور خاص ویروس تب خونریزی دهنده میمون (SHFV) را بررسی کردند که باعث بیماری کشنده‌ای مشابه بیماری ویروس ابولا می‌شود و باعث شیوع مرگبار در ماکاک‌های مربوط به دهه ۱۹۶۰ می‌شود.
این مطالعه نشان می‌دهد که مولکول یا گیرنده‌ای به نام CD ۱۶۳، نقش کلیدی در زیست‌شناسی آرتری ویروس‌های سیمین ایفا می‌کند و ویروس را قادر می‌سازد تا به سلول‌های هدف حمله کند و باعث عفونت شود.
از طریق یک سری تست‌های آزمایشگاهی، محققان در کمال تعجب متوجه شدند که این ویروس به‌طور قابل‌توجهی در چسبیدن به نسخه انسانی CD ۱۶۳، نفوذ در سلول‌های انسانی و ساختن سریع کپی از خود مهارت دارد.
مانند ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) و پیش‌ساز آن ویروس نقص ایمنی میش (SIV)، به نظر می‌رسد که آرتری‌ویروس‌های سیمین نیز به سلول‌های ایمنی حمله می‌کنند و مکانیسم‌های دفاعی کلیدی را از کار می‌اندازند و در درازمدت در بدن تثبیت می‌شوند.
وارن، استادیار دانشکده دامپزشکی در دانشگاه ایالتی اوهایو، می‌گوید: شباهت‌های عمیق بین این ویروس و ویروس‌های سیمین که منجر به همه‌گیری HIV شد، وجود دارد.نویسندگان تاکید می‌کنند که بیماری همه گیر دیگری قریب الوقوع نیست و مردم نباید نگران باشند.
اما آن‌ها پیشنهاد می‌کنند که جامعه بهداشت جهانی مطالعه بیشتر روی آرتری‌ویروس‌های سیمین را در اولویت قرار دهد، آزمایش‌های آنتی‌بادی خون را برای آن‌ها ایجاد کند و نظارت بر جمعیت‌های انسانی را با تماس نزدیک با حامل‌های حیوانی در نظر بگیرد.
طیف گسترده‌ای از میمون‌های آفریقایی در حال حاضر حامل بار‌های ویروسی بالایی از آرتری‌ویروس‌های مختلف هستند، اغلب بدون علامت و برخی از گونه‌ها اغلب با انسان‌ها تعامل دارند.فقط به این دلیل که ما هنوز عفونت شریانی انسانی را تشخیص نداده‌ایم به این معنی نیست که هیچ انسانی در معرض آن قرار نگرفته است.
وارن گفت: در دهه ۱۹۷۰، هیچ کس در مورد HIV نیز نشنیده بود. اکنون محققان می‌دانند که HIV احتمالاً از ویروس‌های SIV که نخستی‌های غیرانسانی در آفریقا را آلوده می‌کنند، سرچشمه می‌گیرد و احتمالاً در اوایل دهه ۱۹۰۰ به انسان منتقل شده است.
وقتی این ویروس در دهه ۱۹۸۰ در ایالات متحده شروع به کشتن مردان جوان کرد، هیچ آزمایش سرولوژی وجود نداشت و هیچ درمانی در کار نبود.
محقق ساویر گفت: هیچ تضمینی وجود ندارد که این آرتری ویروس‌های سیمین به انسان سرایت و جهش کنند.اما از یک مطلب مطمئنیم که ویروس‌های بیشتری به انسان منتقل می‌شوند و باعث بیماری می‌شوند.
ساویر گفت: کووید آخرین مورد از یک رشته طولانی از رویداد‌های ویروسی سرایتی از حیوانات به انسان است که برخی از آن‌ها به فجایع جهانی تبدیل شده اند.امید ما این است که با افزایش آگاهی در مورد ویروس‌ها، بتوانیم از این آن‌ها جلوتر باشیم تا اگر عفونت‌های انسانی رخ داد، به سرعت آماده مقابله هوشمندانه باشیم.
منبع: سایت مدیکال اکسپرس