طاهر عطاران دوم، کارشناس خانواده گفت: دو روز در زندگی انسان بسیار اهمیت دارد، اولین روز زمان تولد ما است و روز دوم زمان فهمیدن چرایی آن است. انسان باید در نظر بگیرد که تمامی چالشهای زندگی مانند کرونا از طرفی برای انسان سختی به وجود میآورند، اما از طرف دیگر باعث رشد و بقای ما میشوند. اگر انسان چالشی در زندگی خود نداشته باشد یعنی به مشکل بر خورده است.
عطاران دوم اظهار کرد: در تحقیقات صورت گرفته؛ زمانی که بدن چالشی مانند جاذبه را احساس نکند کلسیم استخوانها از بین میرود؛ بنابراین فضانوردان ناچار بودند تا چالشهایی را برای بدن خود ایجاد تا کلسیم بدنشان حفظ شود. این مسئله نشان میدهد چالشهایی مانند کرونا میتوانند تجربیات گستردهای را در اختیار افراد قرار دهند.
وی افزود: برای مثال با شیوع ویروس کرونا کشورها توانستند توانمندیهای اینترنتی خود و آموزش آنلاین را افزایش دهند. ویروس کرونا باعث ایجاد دورهای جدید در ایران شکل بگیرد. آموزشهای آنلاین یا برخط مزایا و معایب خود را داشتند، اما باعث ایجاد تجربههای بسیار خوبی شدند. با این وجود ما باید بدانیم آموزشهای حضوری تاثیرگذاری بیشتری دارند چرا که حضور در اجتماع به تنهایی از مزایای آموزش سنتی به حساب میآید.
او ادامه داد: در کنار تمام این مسائل باید از خود بپرسیم چرا فرزندانمان به مدارس میروند؛ آیا آموزشهایی که در مدارس و دانشگاهها به کودکان تا سن جوانی ارائه میشود آنها را برای زندگی آماده میسازند. کشورهایی مانند فنلاند دانشآموزان را برای یادگیری فلسفه و هنر آماده میسازند، اما این اتفاق در تمام کشورها صورت نمیگیرد.
کارشناس خانواده گفت: والدین به جای آن که تمرکز خود را بر روی نمرات فرزندانشان بگذارند باید روی ابعاد رشد همهجانبه آنها سرمایهگذاری کنند. ما باید بدانیم که تمامی چالشهای آموزشی قابل حل هستند، اما مسئله مهم نوع آموزش اصلی است.
عطاران دوم افزود: متاسفانه کودکان پایه اول زمانی که میخواهند به مدرسه بروند دچار دلبستگی هستند و اذیت میشوند؛ در نتیجه ما باید بر رشد اجتماعی فرزندان تمرکز کنیم و تلاش کنیم تا ارتباطات مجازی آنها کاهش پیدا کند. مهمترین چیزهایی که خانوادههای باید بر آنها متمرکز شوند مهارتهای نرم هستند.
او ادامه داد: ما باید به شدت به رشد جسمی، علمی، اجتماعی و عاطفی کودکان توجه کنیم؛ خانوادهها باید چالشهای رشد اجتماعی را در نظر بگیرند تا کودک بتواند به بهترین نحو رشد داشته باشد و در آینده فردی مهم برای جامعه باشد.