آسوشیتدپرس گزارشی را در مورد کارهای شاقه کودکان افغانستانی و محرومیت آنان از آموزش، تهیه کرده است.
بر بنیاد این گزارش، وضعیت کودکان کار در کوره‌های خشت پزی در شاهراه شمال پایتخت کابل نامناسب است.
شرایط در کوره‌ها حتی برای بزرگ‌سالان سخت است؛ اما تقریبا در همه فابریکه‌های خشت‌سازی، کودکان چهار یا پنج ساله پیدا می‌شوند که از صبح زود تا تاریکی در گرمای تابستان در کنار خانواده خود کار می‌کنند.
در این گزارش آمده است که این کودکان با عزم و اراده‌ای کار می‌کنند که ناشی از دانستن نیاز خانواده‌هایشان است. وقتی از آن‌ها درباره اسباب‌بازی یا تفریح سؤال می‌شود آن‌ها تنها لبخند می‌‌زنند و شانه بالا می‌اندازند.
پس از تسلط طالبان بر افغانستان، فروپاشی اقتصادی و همچنین قطع کمک‌های مالی بین‌المللی تعداد کودکان کار افزایش یافته است.
طی یک نظرسنجی که اخیرا از سوی سازمان محافظت از کودکان انجام شده تخمین زده می‌شود که نیمی از خانواده‌های این کشور کودکان را به کار می‌فرستند تا بتوانند غذا تهیه کنند.
خانواده‌ها در خانه‌های گلی ویران در کنار کوره‌ها زندگی می‌کنند هرکدام گوشه‌ای دارند که در آن آجرهای خود را می‌سازند. برای بیشتر افراد، وعده غذایی روزانه نان تر شده در چای است.
کارگران در ازای هر یک هزار آجری که می‌سازند چیزی معادل ۴ دلار دریافت می‌کنند. این کارگران به آسوشیتدپرس گفتند که یک کارگر بزرگ‌سال به تنهایی نمی‌تواند این تعداد خشت را در روز تولید کند، اما اگر کودکانشان کمک کنند، می‌توانند روزانه ۱۵۰۰ خشت بسازند.
مطابق با نظرسنجی‌های انجام شده توسط سازمان حفاظت از کودکان تعداد خانواده‌هایی که فرزندانشان را به کار فرستاده‌اند از ۱۸ درصد به ۲۲ درصد از ماه دسامبر تا ژوئن افزایش یافته است. این نشان می‌دهد که یک میلیون کودک در افغانستان کار می‌کنند.