کیوان قنبرزاده رکورد دار پرش ارتفاع ایران در گفت و گو با خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره شرایط تمرینی‌اش اظهار کرد: تمریناتم را در آلمان با هزینه شخصی انجام می‌دهم و هیچ حمایتی از سوی فدراسیون دوومیدانی از زمان حضورم در آلمان نبوده و نیست.
او افزود: من تمرینات خود را با همین مربی‌ام در آلمان ادامه می‌دهم. سال اول سخت بود. نتایج خوب نبود و بیشتر از ۲.۱۵ نتوانستم رکورد بر جای بگذارم. باید ببینم مشکلات در سال اول چه بوده است و به دنبال رفع آن باشم، چون با این رکورد نتایج خوبی در سال بعد به دست نمی‌آید و اگر بخواهم خودم را در سطح آسیایی و اروپایی مطرح کنم باید رکورد‌های خود را به بالای ۲.۲۵ برسانم تا بتوانم سال بعد حرفی برای گفتن داشته باشم. خودم هم از عملکردم امسال راضی نبودم و باید اشکالاتم را رفع کنم. البته فدراسیون دوومیدانی هم باید اشکالات خود را رفع کند، چون هیچ حمایتی از سوی فدراسیون نشده است و علنا مسئولان برنامه‌ای نداشتند.
ملی‌پوش دوومیدانی درباره عملکردش در لیگ دوومیدانی گفت: من در یک مرحله از لیگ ۲.۱۵ پریدم و در مرحله دیگر ۲.۱۲ پریدم که این اعداد‌ها خیلی خوب نیستند و بیشتر رکورد‌های متوسطی هستند. با وجود اینکه این اعداد‌ها خوب نیست، اما با همین رکورد‌ها می‌توانستم در مسابقات کشور‌های اسلامی روی سکو قرار بگیرم، اما متاسفانه فدراسیون دوومیدانی کم لطفی کرد و من را به این مسابقات اعزام نکرد در صورتی که ورزشکاری با حد نصاب ۲.۱۴ در این مسابقات به مدال طلا دست یافت. واقعأ شرایطش را داشتم تا بتوانم نتیجه خوبی بهتر از ۲.۱۴ در بازی‌های کشور‌های اسلامی بگیرم. امیدوارم در سال‌های آینده دقت بیشتری در انتخاب کردن نفرات انجام شود و در کنار آن هم حمایت بیشتری صورت بگیرد.
قنبرزاده درباره حضورش در آلمان و اینکه در این مدت روند پیشرفتش چطور بوده، بیان کرد: خداراشکر شرایط تمرینی در آلمان خوب است. البته وضعیت من در آنجا مانند عموم مردم است و به عنوان یک ورزشکار ملی حضور ندارم. ورزشکارانی که اینجا هستند از حمایت فدراسیون‌های خود برای برپایی اردو و برگزاری تمرینات برخوردار هستند و یک زمان از سال به اردو می‌روند. زمان‌هایی هم حمایت‌های جانبی دارند تا به نتیجه برسند. فقط صرفأ با حضور در یک کشور اروپایی نمی‌توانیم بگوییم که شرایط صددرصد خوبی داریم.
او تصریح کرد: من در اینجا تمرین می‌کنم و مربی خوبی هم دارم، اما این ۲ موضوع کافی نیست، زیرا یکسری حمایت‌ها نیاز است که نه تنها برای من بلکه برای سایر ورزشکارانی که در آلمان هستند هم این حمایت‌ها لازم است. سایر ورزشکاران از حمایت‌های جانبی از جمله برپایی اردو، ماساژور و امکانات تمرینی برخوردار هستند، اما من خودم هستم و شرایط زندگی‌ام مانند عموم است. برای اینکه در آلمان جا بیفتم نیاز به زمان دارم و امیدوارم امسال بتوانم سال بهتری داشته باشم. مثل اینکه فدراسیون برنامه‌ای برای من ندارد و هر چه است خودم هستم و سعی می‌کنم کم و کاستی‌های فدراسیون را خودم جبران کنم.
رکورددار پرش ارتفاع ایران افزود: یک واقعیتی وجود دارد که باید درباره شرایط دوومیدانی ایران گفته شود و این است که با این شرایط و بی‌برنامگی و اهمیت کم به این رشته ورزشی در آینده هیچ نتیجه‌ای رقم نمی‌خورد. گلایه‌ای هم از خبرنگاران دوومیدانی دارم. آن ها زمانی مطالبه‌گری از فدراسیون درباره کسب مدال‌های جهانی، المپیک و کسب رکورد‌های خوب داشتند، اما اکنون سطح مطالبه‌گری خبرنگاران از دوومیدانی پایین آمده است. این موضوع اهمیتی ندارد. نه اردوی خوبی برگزار می‌شود، نه هزینه‌ای برای ورزشکار صورت می‌گیرد و از همه مهم‌تر برنامه مدون و طولانی وجود ندارد. اگر واقعیت‌ها را لاپوشانی کنیم دنبال حل کردن آن نمی‌رویم.
قنبرزاده در پایان گفت: یک کشور برای اینکه ورزشکاران خود را در شرایط خوب قرار بدهد، ورزشکاران خود را به مسابقات بین‌المللی می‌فرستاد تا آماده‌سازی خوبی انجام دهند و شرایط روحی و رکوردی‌شان خوب شود. فدراسیون ما حتی ورزشکاران را به مسابقات اصلی هم نمی‌فرستاد به دلیل اینکه می‌خواهد هزینه‌های خود را کاهش بدهد و این اتفاق زیبنده رشته دوومیدانی نیست. اصلأ اتفاقات خوبی برای این رشته ورزشی در آینده متصور نیستم.