آرون ریتر، نویسنده این مطالعه، از مرکز سلامت مغز لو روو در کلینیک کلیولند در لاس، گفت: ضربه‌های مکرر به سر، خطر ابتلا به بیماری‌های عصبی طولانی مدت مانند انسفالوپاتی تروماتیک مزمن (CTE)، مشکلات شناختی و رفتاری و پارکینسونیسم را افزایش می‌دهد.
در این مطالعه، محققان ۴۵ مرد مبارز بازنشسته را که طی دو سال مسابقه نداده بودند، با میانگین سنی ۳۲ سال، شامل ۲۲ بوکسور، ۲۲ مبارز MMA و یک رزمی کار شناسایی کردند.
آن‌ها همچنین ۴۵ مبارز مرد فعال با میانگین سنی ۳۰ سال شامل ۱۷ بوکسور، ۲۷ رزمی کار مختلط و یک رزمی کار را شناسایی کردند.
گروه‌ها از نظر سن، تحصیلات، نژاد و تعداد مبارزه در ابتدای مطالعه همسان شدند. همه مبارزان در عرض یک سال پس از شروع مطالعه یک مبارزه حرفه‌ای داشتند.
با این حال، مبارزان بازنشسته پس از آن دو سال را بدون هیچ مبارزه‌ای سپری کردند در حالی که مبارزان فعال همچنان در مبارزات حرفه‌ای شرکت می‌کردند.
در طول سه سال، همه ورزشکاران اسکن مغزی و آزمایش‌هایی را تکمیل کردند تا ببینند مغزشان در ابتدا و انتهای مطالعه چقدر خوب کار می‌کند.
محققان همچنین به تاریخچه مبارزات شرکت کنندگان نگاه کردند.
نیمی از شرکت کنندگان آزمایش خون برای نشانگر بیولوژیکی آسیب مغزی بخشی از رشته‌های عصبی را انجام دادند که در هنگام آسیب دیدن فیبر‌ها در خون قابل تشخیص است.
شرکت کنندگان همچنین آزمون‌هایی را برای اندازه گیری حافظه کلامی، عملکرد اجرایی، سرعت حرکتی و سرعت پردازش انجام دادند.
در حوزه‌های حافظه کلامی، سرعت موتور و سرعت پردازش مبارزان بازنشسته در طول زمان پیشرفت‌هایی در امتیازات خود داشتند، در حالی که نمرات مبارزان فعال ثابت بود یا کاهش‌ها مختصری را نشان می‌داد.
برای حافظه کلامی، محققان از نمرات یک آزمون تفکر و رفتار مورد تایید FDA استفاده کردند که نمرات بالاتر نشان دهنده حافظه بهتر است.
آن‌ها دریافتند با گذشت زمان، مبارزان بازنشسته به طور متوسط سه امتیاز افزایش داشتند در حالی که مبارزان فعال به طور متوسط دو امتیاز کاهش داشتند.
محققان همچنین الگو‌های متفاوتی از تغییر در طول زمان را بین ورزشکاران بازنشسته و فعال در توانایی تشخیص و واکنش به تغییرات سریع در محیط و مدت زمان انجام وظایف پیدا کردند.
تیم تحقیقاتی ضخامت مغز را در مناطقی از مغز که احساسات، حافظه و عملکرد اجرایی را کنترل می‌کند، اندازه‌گیری کردند که توانایی فرد برای برنامه‌ریزی، تمرکز و مدیریت چندین کار است.
از ۶۸ ناحیه مغزی اندازه‌گیری شده، ۵۴ ناحیه دارای مسیری دائمی در حال تغییر بودند، با معیار‌های ضخامت برای مبارزان بازنشسته تثبیت شده و به طور ماهرانه در طول زمان برای مبارزان فعال کاهش می‌یابد.
نتایج این مطالعه حاکی از بهبود عملکرد شناختی در مبارزانی است که دیگر در معرض ضربات مکرر به سر نیستند.
محدودیت این مطالعه ناتوانی در تعیین تعداد دقیق ضربه‌های سر تکراری بود که هر شرکت کننده تحمل کرد. بسیاری از ضربه‌های سر در حین تمرین رخ می‌دهد، و هیچ روش قابل قبولی برای اندازه‌گیری آن‌ها وجود ندارد.
این مطالعه همچنین فقط به مبارزان مرد پرداخت.
تحقیقات آینده عواملی را شناسایی می‌کند که ممکن است نشان دهنده خطر بیشتر برای ایجاد یک بیماری عصبی در ورزشکاران رزمی و بوکسورها باشد.
منبع: سایت مدیکال اکسپرس