یکی از فاکتور‌هایی که خیلی در میزان مصرف میوه تأثیر می‌گذارد قیمت آن است. در خیلی از کشور‌ها اغلب سیاستمداران تلاش می‌کنند قیمت میوه را در سطح قابل‌قبولی با به کار‌گیری شیوه‌های متفاوت حفظ کنند.
این کار یا از طریق واردات یا از طریق اختصاص یارانه به بخش باغداری انجام می‌گیرد. اتخاذ سیاست‌های اقتصادی مناسب در این میان می‌تواند نسبت میان بهای میوه و درآمد افراد را در حد تعادل حفظ کند. اما در کشور ما و در سال‌های اخیر سیاست‌های مطلوبی در این زمینه اتخاذ نشده است.
میوه یکی از گروه‌های اصلی غذایی انسان است و توصیه می‌شود حداقل روزانه بین ۲ تا ۴ واحد میوه در برنامه غذایی افراد گنجانده شود تا سلامت آن‌ها تضمین شود.
متخصصان حتی توصیه می‌کنند افرادی که تحرک بدنی بالاتری نسبت به مردم عادی دارند تا ۶ واحد میوه در روز نیز مصرف کنند. متأسفانه در فرهنگ غذایی ما و به‌ویژه در سال‌های اخیر میوه جایگاه ویژه‌ای ندارد و بیشتر حالت دسر دارد. اما در خیلی از کشور‌ها میوه در کنار سفره هست که این شیوه در فرهنگ غذایی ما قدری مهجور واقع شده است.
آمار‌ها نشانگر آن است که در جامعه ما کمتر از ۳۰ درصد از مردم در طول روز میوه مصرف می‌کنند. یکی دیگر از بحث‌هایی که مطرح می‌شود این است که مصرف خود میوه بهتر از مصرف آبمیوه است، چراکه میوه دارای فیبر بالایی است. برخی از افراد مانند دیابتی‌ها تنها با خوردن میوه سلامت‌شان حفظ می‌شود و درصورتی که آبمیوه مصرف کنند قند خون آن‌ها بسیار بالا می‌رود و در معرض خطر مرگ قرار می‌گیرند.