عباسی نیا با بیان اینکه هنر عاشورایی با برخورداری از فضیلتی عاشقانه و کنشی عاطفی مجموعه‌ای از هنر دینی است، گفت: انسان با برخورداری از این فضلیت و کنش می‌تواند به نوعی از شناخت و معرفت در جهان هستی برسد که در جایگاه خود بسیار زیباست.
او افزود: هنر عاشورایی مسئله امروز و فردا نیست ما سالیان سال با این هنر زندگی کردیم، رشد کردیم و در پی این هم‌زیستی مسالمت‌آمیز، فضلیت آن در ما درونی شده است.
پژوهشگر و پیشکسوت تئاتر استان زنجان ادامه داد: این هنر در مسیر تاریخ و در بسترهای زیستی گوناگون مراحل تکوین خود را با اضافه شدن واقعه‌خوانی، نعش‌برداری، نقش‌پوشی و موارد دیگر در پیش گرفت و آرام آرام به نوعی از هنر عاشورایی رسید که ما امروزه با آن برخورد می‌کنیم.
عباسی نیا افزود: به خاطر ارادت که به خاندان اهل بیت و ائمه اطهار(ع) وجود دارد، هنر عاشورایی جزء فرهنگ ما ایرانیان محسوب می‌شود که به سبب وجود آداب و سنن در جوامع و مناطق مختلف و نوع بینش و منش آن به نوعی از جهان‌بینی و ایدئولوژی تبدیل شده است که پا به پای جریان عاشورا در حرکت است.
او گفت: مرثیه و سوگ برشی از فرهنگ عاشورایی ما در کشور است اما همین برش فرهنگی علتی شده که ما ابعاد و اضلاع دیگر هنر عا شورایی را فراموش کنیم و به آن نپردازیم.
پژوهشگر و پیشکسوت تئاتر استان زنجان افزود: اشک و سوگ در پی واقعه عاشورا مقصد نیست بلکه مقدمه است براینکه عاطفه ما را با هنر عاشورایی گره بزند.