محسن داوودی گفت: از نخستین زیارت مرقد حضرت سیدالشهداء (ع) در سال ۶۱ هجری قمری از سوی «جابربن عبدالله» بیش از ۱۳۰۰ سال می‌گذرد و این سنت حَسَنه هر سال به ویژه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با شکوه بیشتری برگزار شده است، طی سه دهه گذشته این موضوع به یک فرهنگ معنوی و مذهبی برای شیعیان جهان، به ویژه در ایران اسلامی بدل شده است.
او گفت: طی این ایام، بسیاری از عاشقان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) به ویژه جوانان تلاش می‌کنند حداقل بخشی از سفر معنوی در همایش اربعین را به شکل پیاده، انجام دهند، همچنین طی کردن مسیری چندین کیلومتری، نیازمند آگاهی از اصولی علمی و کاربردی است تا زائر کربلا، ضمن کسب فیض و اجر معنوی، سلامت جسمی و روحی خود را حفظ کرده و حتی ارتقاء بخشد.
این استاد دانشگاه در بیان بهترین حالت برای طی مسافت‌های طولانی، نکاتی را مطرح و توصیه کرد: زائران پیاده بهتر است که بدن خود را صاف گرفته و پا‌ها را با فاصله مناسبی کنار هم قرار دهد به نحوی که حرکت به سمت جلو باشد، از قوس دادن به کمر و خم شدن پرهیز کرده و شکم را حین پیاده روی کمی منقبض و ماهیچه‌های مرکزی ناحیه شکم را درگیر کند، این اقدام برای حفظ وضعیت مناسب حین راه رفتن، کمک کننده است.
او با اشاره به اهمیت صاف نگه داشتن لگن، گفت: فرد باید از خم کردن باسن به سمت جلو یا عقب خودداری کرده و در مسیر پیاده‌روی نگاهش به سمت پائین و جلوی پا‌ها نباشد تا سر و گردن در وضعیتی مناسب باشد.
داوودی توصیه کرد: باید چشمان خود را به فاصله ۳ تا ۶ متری روبرو متمرکز کنید؛ در این صورت هم می‌توانید موانع پیش رو را دید و هم از وارد شدن تنش به نیمه بالایی بدن پیشگیری کرد؛ نگاه کردن به پائین و به پا‌ها در حین حرکت، منجر به وارد شدن فشار به قسمت‌های بالایی کمر و سر و گردن خواهد شد.
این متخصص فیزیولوژی ورزشی گفت: بهتر است که چانه در موازات زمین باشد، یعنی سر و گردن به جلو و عقب خم نشود، نگاه کردن به مسیر مقابل، منجر به حفظ این حالت در مسیر پیاده‌روی خواهد شد؛ نگاه کردن به تلفن همراه و خم کردن گردن به جلو و عقب یا طرفین، منجر به تنش در قسمت بالایی کمر و فشار به گردن می‌شود.
او همچنین از ضرورت توجه به حالت مناسب قرار گرفتن شانه‌ها اشاره و تاکید کرد که با حرکت دادن شانه‌ها باید موقعیت مناسب و راحت در حین حرکت را مشخص کرد؛ البته نباید شانه به سمت گوش بالا بیاید، تصور کنیم که قصد داریم شان را از گوش دور کنیم، با این روش، کشش قسمت بالای بدن کاهش یافته و بازو‌ها به راحتی حرکت کرده و تنش شانه کم می‌شود.
داوودی گفت: حرکت‌های هدفمند بازو می‌تواند نیروی راه رفتن را افزایش داده و باعث شود ۵ تا ۱۰ درصد کالری بیشتری بسوزانید؛ همچنین به عنوان عامل ایجاد تعادل هنگام حرکت پا کمک می‌کند؛ اگر حرکت بازو‌ها را به پیاده روی خود اضافه کنید، بر سرعت شما افزوده می‌شود.
او گفت: در فرهنگ عامه برخی نمونه‌های نادرست از «پیاده روی سریع» با حرکات بازو‌ها وجود دارد؛ به این شکل که بازو‌ها در هوا حرکت‌های فشاری انجام می‌دهند یا به خارج از بدن کشیده می‌شوند، این در حالیست که این نوع حرکت بازو به فرد در هنگام پیاده روی کمکی نمی‌کند.
داوودی گفت: برای انجام حرکت صحیح بازو‌ها هنگام راه رفتن، آرنج خود را ۹۰ درجه خم کرده، دست‌های خود را کمی ببندید، اما مشت‌ها را گره نکنید؛ گره کردن مشت می تواند فشار خون را افرایش دهد.
این عضو هیئت علمی علوم پزشکی شیراز با بیان اینکه فرد در حین پیاده‌روی بهتر است که با هر قدم، بازوی مخالف پای جلوی خود را مستقیم و نه به شکل مورب، جلو بیاورد، گفت: همانطور که پای جلوی خود را به عقب می‌برید، بازوی مخالف را مستقیم به عقب بازگردانید.
او گفت: بهتر اینست که فرد آرنج را نزدیک بدن نگه داشته و از پرتاب آن به بیرون خودداری کند، البته دست رو به جلو فرد در حین پیاده روی نباید از نقطه مرکزی بدن عبور کند (نداشتن حرکت مورب دست‌ها). از طرفی دست‌های شما هنگام جلو رفتن نباید بالاتر از استخوان سینه باشد بلکه باید پایین‌تر قرار گیرند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفت: اگر فرد با حرکت دادن بازو‌ها دچار خستگی می‌شود، در حین حرکت این کار را برای ۵ تا ۱۰ دقیقه انجام داده سپس بازو‌ها را شُل کرده و به شکل طبیعی در کنار بدن قرار دهد.
او در خصوص روش صحیح گام برداشتن نیز گفت: نکته اول اینکه گام برداشتن در پیاده روی باید به صورت روان باشد؛ اگر هنگام پیاده روی به پا‌های شما ضربه وارد می‌شود، احتمال این وجود دارد که از کفش‌های سِفت و نامناسب استفاده می‌کنید؛ کفش‌های انعطاف پذیر به شما کمک می‌کند که حرکت پا‌ها به درستی انجام شود.
داوودی گفت: یک نکته دیگر اینکه برای گام برداشتن درست، ابتدا پاشنه پا را روی زمین گذاشته و در مرحله بعد، کف پا و انگشتان را روی زمین قرار دهید؛ با انگشتان پای عقب فشاری به سمت جلو وارد کرده و پاشنه پا را از زمین جدا کنید؛ پای عقب را به سمت جلو آورده و پاشنه آن را روی زمین قرار دهید؛ در ابتدای انجام این حرکت و تا زمانی که عضلات ساق پا تقویت شوند، ممکن است کمی احساس خستگی و درد کنید.
متخصص فیزیولوژی ورزشی قلب و عروق و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز همچنین گفت: کفش مناسب، کفشی است که کف آن از آج و لایه‌های منعطف و حدود یک سانتیمتر قابلیت انعطاف داشته باشد و هنگام قرار گرفتن سینه پا بر روی زمین، فشاری بر ستون فقرات و لگن ایجاد نشود.