مرتضی فربهی، کارشناس شخصیت گفت: بارها شنیده‌ایم که می‌گویند پدر و مادر خوبی باشید تا بچه‌هایتان خوب شوند. به همین دلیل پدر و مادرها آن چیزی را که خودشان خوب می‌دانند هنگام ارتباط با فرزندان پیاده می‌کنند اما ممکن است آن اخلاق و رفتار در خودشان نهادینه نشده باشد پس تلاششان محکوم به شکست می‌شود و آن ویژگی‌های خوب در فرزندشان بروز نمی‌دهد.
این کارشناس شخصیت بیان کرد: اینکه می‌گویند تربیت فرزند از بیست سال قبل از تولدش آغاز می‌شود، یعنی پدر و مادر از مدت‌ها قبل باید خودشان در مسیر تربیت درست قرار گرفته باشند و سعی در تربیت خود کنند. چون آداب و فرهنگی که در خانواده منتقل می‌شود، نانوشته است و از نسخه اصلی پدر و مادر منتقل می‌شود.
وی افزود: بچه‌ها حسگرهای قوی دارند و می‌فهمند پدر و مادرشان خودشان هستند یا نقش بازی می‌کنند. والدی را در نظر بگیرید که ساعت‌ها و بی‌قاعده مشغول تماشای تلویزیون است؛ اما وقتی فرزندش می‌خواهد کارتون ببیند اعتراض می‌کند که نمی‌شود همیشه پای تلویزیون بنشینی! یا پدر و مادری که بسیار داد و بیداد می‌کنند و از فرزندشان انتظار دارند آرام و متین باشد.
فربهی ادامه داد: قرار نیست والد بودنتان شما را از خودتان دور کند.اولین قدم در تربیت فرزندان پذیرش این است که قرار نیست برای فرزندانتان سوپرمن باشید. باید بپذیرید شما هم اشتباه می‌کنید.همان‌طور باشید که هستید، نه بیشتر. در این حالت هم با خود بیشتر در صلح هستید هم بچه‌ها ارزیابی موفق‌تری از شما خواهند داشت: «پدرم اهل تظاهر نیست»؛ «پدر و مادرم بیشتر شبیه دوست هستن تا پدر و مادر»؛ «آن‌ها هم اشتباه دارند» ولی همان شکلی که هستند دوستشان دارم.