سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

قهرمان پارا تیراندازی:

مسئولان به من اجازه ملاقات نمی‌دهند

مجید کاکوش گفت: به ملی پوشان اجازه حرف زدن نمی دهند.

مجید کاکوش  قهرمان پارا تیراندازی گفت: متاسفانه با خصومت فدراسیون جانبازان و معلولین و کمیته ملی پارالمپیک مواجه شدم. این در شرایطی است که به دنبال پاداش، حقوق و عیدی نبودم. متاسفانه چندین سال است که از حضور در تیم ملی محروم شدم و از من استفاده نمی‌شود این در حالی است که در مسابقات داخلی و کشوری شرکت می‌کنم.

او ادامه داد: مسئولانی که در سطح بالای مدیریت هستند، اجازه ملاقات نمی‌دهند و نمی‌خواهند بدانند چرا ما خداحافظی کردیم. بالای ۲۰ بار درخواست کردم که اجازه دیدار بدهد، اما به ورزشکار ملی اجازه حرف زدن نمی‌دهد. ما باید دردل خود را به چه کسی بگوییم؟  

کاکوش گفت: خسروی وفا  جانباز است و قول داده بود که برای من مراسم خداحافظی بسیار خوبی برگزار کند. این اتفاق رخ نداد.

من با چشمهای بسته می توانستم مدال طلای قونیه را بگیرم 

قهرمان پاراتیراندازی گفت: بازی های کشور‌های اسلامی در قونیه برگزار شد و اگر در این مسابقات شرکت می‌کردم   می‌توانستم مدال طلا را با افتخار تقدیم فدراسیون جانبازان و معلولین کنم، در کلاس من یک نفر حضور داشت که آن هم در المپیک ژاپن نتوانست کاری انجام دهد، او توریست بود. با  پول مالیات من در این مسابقات شرکت کرد و بین ۴ نفر مقام چهارم را به دست آورد.

او افزود: متاسفانه گفتند که پدر ورزشکار شرکت کننده در مسابقات پارتیراندازی کشور‌های اسلامی  فوت کرده، اگر این  طور است چرا گذاشتند تا در خط قرار بگیرد. جالب‌ تر این است که این مسابقات بین ایران و ترکیه بود و همه  ورزشکاران اول و دوم شدند. کمیته فنی فدراسیون چه جور تصمیم می‌گیرد که مجید کاکوش که ۲ هفته قبل در انتخابی شرکت کرده بود از او در این مسابقات استفاده نشود؟ من چشمهایم را می‌بستم و یک مدال برای ایران به دست می‌آوردم.

آقایان در پاراتیراندازی باند درست کردند 

کاکوش گفت: اهتزاز پرچم ایران و کسب مدال برای مسئولان ورزش مهم است، یا نه؟ رایزنی کردند تا هر نفری را که دوست دارند به تیم ملی بیاورند و برای خودشان باند درست کردند. پدر من جلوی تانک ایستاد تا اشراف گرایی از بین برود متاسفانه کسانی را به تیم آوردند تا کمان بخرند. من وسعم نمی‌رسد و کمانم از بین برود باید این ورزش را کنار بگذارم. کمان با تجهیزاتش ۷۰ الی ۱۰۰ میلیون تومان شده است. ورزشکار معلولی که کارخانه دار باشد جایگزین من می‌شود و این موضوع خیلی بد است.  

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.